«Εξερευνώ τη σκοτεινή πλευρά της ζωής»

• Του ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΙΚΑ, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Επτά, Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009

Με έναν ρόλο στην καινούρια ταινία «Baaria» του Τζουζέπε Τορνατόρε, που μόλις άνοιξε το φετινό Φεστιβάλ Βενετίας, δύο ταινίες που περιμένουν να μας βρουν μέσα στο φθινόπωρο στις ελληνικές αίθουσες (το επικό δράμα εποχής «Sangue Pazzo» και το ψυχολογικό θρίλερ «Don't Look Back») και τρία ακόμη φιλμ τα οποία βρίσκονται στο στάδιο του γυρίσματος, αυτό που μπορεί κανείς να ισχυριστεί με ασφάλεια είναι πως η Μόνικα Μπελούτσι αποτελεί μία από τις πιο εργασιομανείς ηθοποιούς αυτή τη στιγμή στον κόσμο.

Η Μόνικα Μπελούτσι δεν σταματάει να εργάζεται ούτε στιγμή, γυρίζοντας τη μία ταινία μετά την άλλη. Ανάμεσά τους, το «Baaria», του Τζουζέπε Τορνατόρε με το οποίο άνοιξε και το φετινό φεστιβάλ Βενετίας.

Πηγαίνοντας να τη συναντήσω, στο πρόσφατο Φεστιβάλ Κανών, δεν είχα ασφαλώς την πεποίθηση ότι θα μπορούσα, στη μισή και κάτι ώρα που θα διαρκούσε η συζήτησή μας, να καταλάβω έστω και στο ελάχιστο αν κρύβεται κάτι περισσότερο πίσω από τη λαμπρή δημόσια εικόνα της. Τι παραπάνω συνοδεύει ένα ζηλευτό σώμα και ένα θεσπέσιο πρόσωπο.

Λίγα μόλις λεπτά μαζί της και ανακαλύπτω κάτι απίθανα γήινο και οικείο πάνω της. Χαμογελά συχνά, χρωματίζει την ομιλία της με ζωηρό και άμεσο τρόπο, η ματιά της είναι διαπεραστική. Είναι αισίως 45 ετών.

Μου αναφέρει ότι χρειάζεται επειγόντως ξεκούραση. Τη ρωτώ γιατί δεν κάνει ένα διάλειμμα από τις υποχρεώσεις που, τελευταία, μοιάζουν με βουνό. «Γιατί σε μερικά πράγματα που σου προσφέρονται απλούστατα δεν μπορείς να πεις όχι», μου απαντά.

«Στον Τορνατόρε δεν μπορείς να αρνηθείς, στον Μάρκο Τούλιο Τζιορντάνα του "Sangue Pazzo" επίσης- είναι δύο από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες που δουλεύουν στο ιταλικό σινεμά. Επειτα, όσο μου αρέσει να δουλεύω με καταξιωμένους σκηνοθέτες, τόσο επιθυμώ να συνεργάζομαι και με καινούριους δημιουργούς, όπως την Μαρίνα Ντε Βαν.

»Το "Don't Look Back" δεν ανήκει στην κατηγορία των θρίλερ που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε, το σενάριό του δίνει πολλαπλές ευκαιρίες αποκρυπτογράφησης στον θεατή και, άλλωστε, η Μαρίνα νομίζω ότι είναι μια πολύ ταλαντούχα περίπτωση νέας σκηνοθέτριας και η Σοφί Μαρσό, με την οποία συμπρωταγωνιστώ, ανήκει στις ηθοποιούς που εκτιμώ ιδιαιτέρως. Γενικότερα, όμως, είμαι πολύ ευτυχισμένη από τις ευκαιρίες που μου έχουν δοθεί, είτε με δουλειές στην Αμερική, είτε με δουλειές στην Ευρώπη, οπότε δεν έχω αισθανθεί μέχρι στιγμής την ανάγκη να ξαποστάσω, γιατί βρίσκομαι σε μια διαρκή κατάσταση ενθουσιασμού και εγρήγορσης».

-Δεν σας κουράζουν, όμως, τα τόσα ταξίδια; Οι ασταμάτητες μετακινήσεις που κάνετε;

«Ασφαλώς με κουράζουν, όμως δεν έχω σκοπό να συνεχίσω επ' αόριστον στο ρυθμό αυτό. Απλώς έχω σκεφτεί να επικεντρωθώ αυτό τον καιρό όσο μπορώ περισσότερο στην καριέρα μου, ούτως ώστε να μπορέσω κάποια στιγμή να κάνω ένα μεγάλο διάλειμμα και ν' αφοσιωθώ στο παιδί μου».

-Πόσο καταλυτικά επέδρασε επάνω σας το γεγονός ότι γίνατε μητέρα;

«Αλλαξε τα πάντα, "δόξα τω θεώ που μου συνέβη". Είναι υγεία να αποκτάς ένα παιδί! Σε βοηθά να ξεχάσεις εντελώς τον εαυτό σου. Να δεις πέρα από εσένα. Να παραμερίσεις κάθε εγωισμό. Το μωρό σου είναι το μέλλον, εσύ βρίσκεσαι ήδη στο παρελθόν».

-Εσείς πώς ήσασταν ως παιδί;

«Ημουν ανέκαθεν πολύ ανεξάρτητη. Οπως τώρα, έτσι και τότε δεν μου άρεσε όταν οι άλλοι μου έλεγαν τι έπρεπε να κάνω. Οι γονείς μου ήταν, ευτυχώς, υπέροχοι άνθρωποι και με την αγάπη τους με βοήθησαν πολύ να στηριχτώ από νωρίς στις δυνάμεις μου. Γιατί, ξέρετε, όσο περισσότερη αγάπη παίρνει κανείς, τόσο πιο εύκολα θα βρει την ανεξαρτησία του. Η αγάπη των γονιών σου είναι αυτή που θα σε βοηθήσει να ανοίξεις φτερά και να πετάξεις μακριά τους, όταν ο καιρός φτάσει».

«Αν με βλέπατε το πρωί...»

-Σας προβληματίζει η ανατροφή του παιδιού σας; Το πόσο αντάξια θα μπορέσετε να σταθείτε, εν μέσω δουλειάς και πολλών υποχρεώσεων;

«Το μόνο που θέλω είναι να είμαι καλή μητέρα. Οταν σκέφτομαι το κοριτσάκι μου, συνειδητοποιώ ότι μπορώ να του εξασφαλίσω μια καλύτερη ζωή, αν το φροντίζω όπως πρέπει να το φροντίζει ένας σωστός γονιός. Ξέρω, φυσικά, ότι μόλις η κορούλα μου φτάσει στα 15 της χρόνια, είναι πολύ πιθανό να με αντιπαθήσει. Ενδέχεται να μου πει ότι δεν της αρέσει καθόλου ποια είμαι, τι ζωή κάνω, πόσο δημόσιος είναι ο βίος μου. Θα θελήσει επίσης να επαναστατήσει κόντρα στην εξάρτηση που νιώθει ότι έχει από μένα. Θα είναι μια λογική αντίδραση αυτή, όμως. Κι εγώ θα προσπαθήσω να δείξω όσο το δυνατόν μεγαλύτερη κατανόηση».

-Είναι τόσο όμορφη η κόρη σας, όσο εσείς;

«Χμ... Είναι πολύ πιο όμορφη!»

-Πόσο κολακευμένη αισθάνεστε που σας χαρακτηρίζουν ως την ωραιότερη ηθοποιό στον κόσμο; Θα το έχετε ακούσει τόσες φορές, ώστε θα το έχετε συνηθίσει...

(Γελάει) «Είναι παρήγορο το ότι μπορείτε να με βλέπετε μόνο καλλωπισμένη. Μακιγιαρισμένη για τις ανάγκες κάποιας ταινίας, ή ενός εξωφύλλου σε περιοδικό. Πρέπει να με πετύχετε το πρωί, μόλις έχω ξυπνήσει, ξαγρυπνισμένη όλο σχεδόν το βράδυ από την κόρη μου, με τα μάτια μέσα στους μαύρους κύκλους και τα μαλλιά μου αχτένιστα. Νομίζω ότι δεν θα ισχυριζόσασταν το ίδιο αν με βλέπατε έτσι».

-Το ζήτημα της δημόσιας εικόνας έχει αποτελέσει ποτέ για εσάς αιτία άγχους και καταπίεσης;

«Είναι δύσκολο να τα βάλεις με την εικόνα σου, αυτό μπορώ να το πω με σιγουριά. Δεν μπορείς να την ελέγξεις, κυκλοφορεί μόνη της κάπου εκεί έξω και κάθε άνθρωπος είναι ελεύθερος να κάνει την οποιαδήποτε προβολή επάνω της. Σε συσχετίζει τις περισσότερες φορές με αυτήν και δεν πρέπει. Γιατί δεν είσαι η εικόνα σου. Δεν είσαι ο ρόλος σου σε κάποιο φιλμ ή το μοντέλο κάποιας φωτογράφησης. Είσαι ένας εντελώς διαφορετικός άνθρωπος απ' αυτό που συναντούν οι θεατές στις ταινίες και στα περιοδικά».

-Δυσκολεύεστε, όμως, μερικές φορές να αντιληφθείτε τη διάκριση ανάμεσα σε αυτό που δείχνετε και σε αυτό που πραγματικά είστε;

«Εχω μια ξεκάθαρη αντίληψη της εικόνας που έχω σε σχέση με το ποια είμαι πραγματικά. Μπορείτε να φανταστείτε σε τι σύγχυση θα ήμουν αν δυσκολευόμουν να κάνω αυτή τη διάκριση; Το μόνο που με στενοχωρεί είναι ότι ο κόσμος αρέσκεται συχνά να πιστεύει για μένα -όπως και για κάθε δημόσιο πρόσωπο- πράγματα τα οποία αποτελούν καθαρή φαντασία. Και στις περιπτώσεις αυτές δεν υπάρχει τίποτα που να μπορώ να κάνω, ώστε να διαφυλάξω την αλήθεια μου. Καλώς ή κακώς, την αλήθεια μπορώ να τη γνωρίζω μόνο εγώ».

-Πότε αποφασίσατε να κάνετε τη μετάβαση από το μόντελινγκ στο σινεμά;

«Από ένα σημείο και έπειτα ήμουν απολύτως κατασταλαγμένη ότι με ενδιαφέρει να ακολουθήσω περισσότερο τη διαδρομή μιας ηθοποιού, παρά να κάνω τη δουλειά ενός μοντέλου. Το είχα ήδη κάνει αυτό, στάθηκα καλή, αλλά το μόντελινγκ δεν ήταν η ασχολία εκείνη που μπορούσε να με γεμίσει ως άνθρωπο. Γι' αυτό και άλλαξα κατεύθυνση. Στην αρχή με μεγάλο δισταγμό, γιατί δεν ήξερα αν ήμουν καμωμένη για κάτι τέτοιο. Για πολύ κόσμο χρειάστηκε, βέβαια, κάμποσος χρόνος μέχρι να με πιστέψει και να καταλάβει ότι οι προθέσεις μου απέναντι στην ηθοποιία ήταν να δοκιμαστώ και να προσπαθώ συνεχώς να γίνομαι καλύτερη. Εστω κι αν στην πορεία έκανα κάποια λάθος βήματα».

-Θέλετε να μου δώσετε μερικά παραδείγματα;

«Κοιτάξτε. Στη μέχρι τώρα καριέρα μου έχω κάνει ταινίες καλές, ταινίες λιγότερο καλές, ταινίες που γνώρισαν επιτυχία και ταινίες που δεν κατέληξαν πουθενά. Δεν μετανιώνω παρ' όλα αυτά για καμιά, επειδή πιστεύω ότι καθεμιά τους με βοήθησε να καταλάβω σημαντικά πράγματα για τη δουλειά μου και σιγά σιγά να εξελιχθώ. Δεν είμαι, πάντως, άνθρωπος που σκέφτεται το τι συνέβη χθες. Εχω την συνήθεια να βλέπω μπροστά».

«Με τους ρόλους μαθαίνω τον εαυτό μου»

-Εχει τύχει να παίξετε, όμως, και σε πολλές αμφιλεγόμενες ταινίες. Θυμάμαι τον θόρυβο που είχε ξεσπάσει πριν από μερικά χρόνια με την προβολή τού «Μη αναστρέψιμος» και τη διαβόητη σκηνή βιασμού σας...

«Ηταν κάτι το τρομακτικό. Μας επιτέθηκαν όλοι με πολύ βίαιο τρόπο. Θυμάμαι μια γυναίκα να μου φωνάζει εξοργισμένη "γιατί πήγες και το έκανες αυτό;". Ξέρετε, όμως, κάτι; Χαίρομαι που με το πέρασμα των ετών το "Μη αναστρέψιμος" αναγνωρίστηκε τελικά και πήρε τη θέση που του αξίζει. Και χαίρομαι που υπήρξα εκεί. Οπως χαίρομαι που συμμετείχα και σε επίσης αμφιλεγόμενα φιλμ όπως ήταν η "Μαλένα" και τα "Πάθη του Χριστού". Γιατί θέλω να εξερευνήσω τη σκοτεινή πλευρά των πραγμάτων και εμένα της ίδιας».

-Η δουλειά της ηθοποιού θα λέγατε ότι σας έχει βοηθήσει κατά καιρούς να ανακαλύψετε πράγματα που δεν γνωρίζατε για τον εαυτό σας;

«Πολύ. Τον καιρό που επεξεργάζομαι έναν χαρακτήρα, καταφέρνω πάντα να εξερευνήσω παραμέτρους του εαυτού μου τις οποίες αγνοούσα. Θυμάμαι μια υπέροχη παρομοίωση που είχε κάνει, αν δεν κάνω λάθος, μια σπουδαία γαλλίδα ερμηνεύτρια: Είχε πει πως κάθε γυναίκα ηθοποιός μοιάζει με ωραία κοιμωμένη. Και κάθε ρόλος που της προκύπτει έρχεται να της δώσει το φιλί που θα την ξυπνήσει από τον βαθύ ύπνο της. Είναι μια όμορφη σκέψη αυτή, δεν νομίζετε; Και περνά από το μυαλό μου κάθε φορά που θα μου δοθεί ένας ρόλος».*