«Κάτω ο καπιταλισμός»
Καράφλιασα. Δεν είναι δυνατόν. Ο Μάικλ Μουρ ως Βλαντίμιρ Ίλιτς Ουλιάνοφ- ο επονομαζόμενος Λένιν - προ των πυλών των Αμερικανών καρχαριών. Με πέντε απλές λέξεις: Capitalism is an evil thing!
Ο καπιταλισμός λοιπόν είναι περίπου ο Σατανάς επί της γης. Τι πρέπει να κάνουμε για ν΄ απαλλαγούμε από αυτό το κακό που έπεσε στα κεφάλια μας ως Αρμαγεδδών; Τo eliminate. Να τον εξαφανίσουμε! Τάδε έφη Μάικλ Μουρ. Και το πιο ειρωνικό; Η παραγωγή του «Capitalism, a love story» (Καπιταλισμός, μια ιστορία αγάπης) έγινε με χρήματα της θηριώδους Ρaramount και του επίσης μεγαλοκαρχαρία του american cinema, Μπομπ Γουάινστιν. Όπως λένε και οι μαρξιστικές γραφές, ο καπιταλισμός φτιάχνει το σχοινί με το οποίο θα πνιγεί!
Ακούστε λοιπόν για να μη λέτε πως υπερβάλλω ως αθεράπευτα αριστερός: «Οι δολοφόνοι της Γουόλ Στριτ κυκλοφορούν ελεύθεροι. Εξ ονόματος του αμερικανικού λαού ήρθα να σας συλλάβω. Φέρτε τα λεφτά μας πίσω» (σε μερικές σκηνές όπου με άδειους σάκους χρηματαποστολής χτυπάει τις πόρτες της Βank of Αmerica και της Citibank).
Πάμε παρακάτω: «Αυτό που έγινε με τα επτακόσια δισεκατομμύρια δολάρια στις μαύρες τρύπες των τραπεζών είναι οικονομικό πραξικόπημα. Με delivery boys τους Δημοκρατικούς». Ατελείωτος ο τύπος. «Μερικοί έχουν τα πάντα, οι περισσότεροι δεν έχουν τίποτα. Αυτό είναι αιτία επανάστασης»! Τέτοια λόγια ούτε το ΚΚΕ. «Ο Άλαν Γκρίνσπαν είναι ο εγκληματίας που επινόησε την εξής απάτη: έπεισε τον κάθε Αμερικανό πως το σπίτι του είναι μια τράπεζα. Έτσι τον συμβούλευσε να δανειστεί από τις τράπεζες. Αποτέλεσμα; Εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τα σπίτια τους».
Τι απέγινε το american dream; Ο Μουρ εξηγεί: «Το 1980 ο Ρέιγκαν με σύμβουλο τον αρχικαρχαρία της Μέριλ Λιντς και ο Κλίντον και ο Μπους, με αφεντικό στην οικονομία τον Πόλσον, ρούφηξαν το αίμα του αμερικανικού λαού. Τα θεμέλια του american dream είναι οι πολίτες με ενεργητική συμμετοχή. Η εκλογική διαδικασία δεν εξασφαλίζει αληθινή δημοκρατία. Απαιτείται καθημερινή επαγρύπνηση και συστηματική συμμετοχή».«Όλα είναι πιθανά. Πριν από είκοσι χρόνια, αν έλεγες πως το Τείχος στο Βερολίνο θα γκρεμιστεί θα σε θεωρούσαν τρελό. Πριν από δύο χρόνια θα ήσουν τρελός αν πίστευες πως στον Λευκό Οίκο θα εγκατασταθεί ο Ομπάμα. Οι εξελίξεις τρέχουν με ραγδαίο ρυθμό. Το αδύνατον σήμερα είναι δυνατό για το αύριο. Η Δημοκρατία δεν είναι σπορ για θεατές, αλλά καθημερινός αγώνας για ενεργούς πολίτες. Το 75% ψήφισε υπέρ μιας δημόσιας ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Ε, λοιπόν, η γνώμη των πολλών πρέπει πάση θυσία να γίνει θεσμός. Πώς θα γίνει αυτό; Με επανάσταση! Όχι με βία αλλά με καθιστική διαμαρτυρία. Δεν έχει τόσο σημασία τι θα κάνει ο Ομπάμα όσο τι θα κάνουμε εμείς».
- Μα είναι δυνατόν να επαναστατήσει ο αμερικανικός λαός;
Κανένα. Είπα στα παιδιά: αν αυτή είναι η τελευταία μας ταινία, ποιο περιεχόμενο θα θέλατε να τις δώσουμε; Έτσι την έκανα. Με πρόθεση να γελάσει, να δακρύσει, να ψυχαγωγηθεί και να σκεφτεί ο θεατής.
- Υπήρξαν εμπόδια στα γυρίσματα;
Το σύστημα καταρρέει. Αγωνιστείτε όπως οι φτωχοί Αμερικανοί. Συλλάβετε μερικούς CΕΟ΄S των οικονομικών εγκλημάτων που έφαγαν έναν σκασμό. Άλλωστε και οι Ιταλοί δεν πάνε πίσω με πρόεδρο αυτό τον τρελό Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
- Μια συμβουλή για τους Ευρωπαίους που περνούν τα ίδια;
Λόγια της μόδας; Πάντως, αν κοντά σ΄ αυτή την κινηματογραφική έφοδο εναντίον του καπιταλισμού βάλω και το ντοκιμαντέρ του Όλιβερ Στόουν «South of Βorder» για τον Ούγκο Τσάβες, ε, τότε, η μισή μου καρδιά, γιατρέ, στην Αμερική βρίσκεται!
- «Πόλεμος στη Γουόλ Στριτ»
«Ο καλύτερος εργαζόμενος είναι ο νεκρός εργαζόμενος» λέει σκληρά ο Μάικλ Μουρ. Πώς; Απλό. Όταν πεθάνει- από καρκίνο ή ατύχημα- η εταιρεία του εισπράττει έως και 1,5 εκατ. δολάρια από την ασφάλεια. Σ΄ αυτά τα συμβόλαια ο εργαζόμενος χαρακτηρίζεται dead peasant (νεκρός αγρότης)». Θέλετε κι άλλα; «Η μεγάλη βούτα ξεκίνησε από το χτύπημα των δίδυμων πύργων. Ως εκ τούτου, War Wall Street. Το αμερικανικό χρηματιστήριο είναι καζίνο» (σάμπως το ελληνικό τι είναι;). Αφού λοιπόν συμβαίνουν όλα αυτά, γιατί το 99%όπως λέει ο ίδιοςεξακολουθεί να ψηφίζει το 1%; «Μα φυσικά επειδή αρκετοί πιστεύουν πως θα σκαρφαλώσουν κι αυτοί στο ρετιρέ.
«Να αντικαταστήσουμε τον καπιταλισμό με τη Δημοκρατία. Όπως φερ΄ ειπείν είχε συμβεί με τον Ρούζβελτ. Μα καπιταλισμός και Δημοκρατία είναι έννοιες αλληλένδετες.
- Προπαγάνδα, my friend». Επομένως τι;
Έτσι μάθαμε από τα σχολεία».
Αποστολή: Δημήτρης Δανίκας, ΤΑ ΝΕΑ: Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2009
Tuesday, September 8, 2009
Ο ΜΑΪΚΛ ΜΟΥΡΤΑ ΒΑΖΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗ ΒΕΝΕΤΙΑ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment