- Ο ΠΙΤΕΡ ΓΚΡΙΝΑΓΟΥΕΪ ΕΘΑΨΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ ΤΗΝ 7η ΤΕΧΝΗ
«Το σινεμά είναι κλινικά νεκρό». Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζεται εδώ και χρόνια ο Βρετανός σκηνοθέτης Πίτερ Γκριναγουέι. Το ίδιο έκανε και το Σάββατο το πρωί στον «Ιανό», καλεσμένος του 15ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, Νύχτες Πρεμιέρας.
Ηρθε για να παρουσιάσει τη νέα του ταινία, «Το "Κατηγορώ" του Ρέμπραντ», ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ. Διερευνά σ' αυτό μια θεωρία σύμφωνα με την οποία 51 στοιχεία που κρύβονται στον πίνακα «Νυχτερινή Περίπολος» οδηγούν στην αποκάλυψη ενός φόνου.
Η αγάπη του για τη ζωγραφική είναι γνωστή. Ηθελε άλλωστε να γίνει ζωγράφος πριν στραφεί στη σκηνοθεσία. Τα πλάνα του πολύ συχνά θυμίζουν πίνακες. Για τον Γκριναγουέι, λοιπόν, νικήτρια από τη μάχη ζωγραφικής-σινεμά βγαίνει η πρώτη. Αυτό ακριβώς ήθελε να αποδείξει το Σάββατο, το πώς δηλαδή 8.000 χρόνια ζωγραφικής υπερτερούν έναντι των 114 χρόνων κινηματογράφου. Στον κατάμεστο «Ιανό» πολλοί μαγεύτηκαν από τη ρητορεία του -που κράτησε δύο ώρες. Αλλοι, πάλι, ίσως δυσαρεστήθηκαν με τον μηδενισμό του αλλά και τους ακροβατισμούς των επιχειρημάτων του. Οπως και να 'χει, όμως, ήταν απολαυστικός.
«Το σινεμά έχει χαραμιστεί από το ίδιο το σινεμά. Ως μέσον αισθητικής καταρρέει από μόνο του και δεν ικανοποιεί πλέον τη γενιά του lap top, η οποία πιστεύει ότι δεν υπήρχε σινεμά πριν τον Ταραντίνο και ζωγραφική πριν τον Πόλοκ. Αυτό που συνέβη στον βωβό σινεμά που εξαφανίστηκε, θα συμβεί και στο ηχητικό», είπε ο ιδιόρρυθμος σκηνοθέτης των ταινιών «Η κοιλιά του αρχιτέκτονα» και «Συνεχόμενοι πνιγμοί». Η δυσαρέσκειά του, όπως εξήγησε, πηγάζει από τα τέσσερα δεινά που μαστίζουν τον κινηματογράφο.
Κατ' αρχήν, από την τυραννία του κειμένου. Οι ταινίες, για παράδειγμα, του Σκορσέζε, του Σπίλμπεργκ ή του Γκοντάρ προαπαιτούν ένα κείμενο και όχι την εικόνα. Τρανή απόδειξη, κατά τον Γκριναγουέι, κινηματογραφικές επιτυχίες όπως ο «Αρχοντας των δαχτυλιδιών» και ο «Χάρι Πότερ», που δεν είναι τίποτε άλλο παρά εικονογραφημένα βιβλία. Η λύση, όπως ανέφερε, είναι «να στρέψουμε το σινεμά μακριά από τη βιομηχανία που είναι βασισμένη στο κείμενο». Επιπλέον, πάντα σύμφωνα με την άποψή του, το σινεμά πρέπει να ξεφορτωθεί την τυραννία του κάδρου, αλλά και της κάμερας.
Ούτε οι ηθοποιοί δεν γλίτωσαν την κριτική του. «Εκπαιδεύονται με τέτοιο τρόπο ώστε να προσποιούνται ότι δεν τους παρακολουθεί κανείς. Ακόμα μας αντιπροσωπεύει ο τρόπος που έπαιζαν τα έργα του Τσέχοφ. Το σινεμά δεν έχει ανακαλυφθεί για να είναι η παιδική χαρά της Σάρον Στόουν», είπε.
Ο Γκριναγουέι, φυσικά, καλωσορίζει τις νέες τεχνολογίες στο σινεμά τόσο στους τρόπους κινηματογράφησης («το κινητό, το lap top και μια απλή κάμερα διευκολύνουν τους εν δυνάμει σκηνοθέτες και σπάνε τον ελιτισμό του Χόλιγουντ») όσο και στον τρόπο θέασής του. «Είναι πιο εύκολο να δεις έναν πίνακα του Καραβάτζιο, που βρίσκεται στη Σικελία, παρά ένα αριστούργημα του κινηματογράφου. Το dvd, όμως, και το YouTube, συμβάλλουν στο να ενημερώνονται οι άνθρωποι για την ιστορία του κινηματογράφου», είπε.
Το σινεμά λοιπόν πέθανε, για τον Γκριναγουέι, μετά τον Φασμπίντερ. Ποια είναι η λύση που προτείνει; «Πείτε "αντίο" στην κλασική έννοια του σινεμά και μπείτε με ενθουσιασμό στην εποχή της οθόνης. Ενα νέο μετακινηματογραφικό πλαίσιο, μια μετακινηματογραφική τέχνη και ένα νέο εικονικό σινεμά έχουν δημιουργηθεί για να διαφωτιστούμε και να ενθουσιαστούμε».
Μην ξεχνάμε ότι πριν από λίγα χρόνια είχε έρθει στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για να παρουσιάσει την τριλογία του «The Tulse Luper Suitcases», μια ταινία, υψηλών τεχνικών προδιαγραφών, που απαιτούσε ειδική μηχανή προβολής.
Monday, September 21, 2009
Το σινεμά δεν είναι παιδική χαρά για τη Σάρον Στόουν
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment