Το Ιράκ απέκτησε το «Μ.Α.S.Η.» του

• Του ΝΙΝΟΥ ΦΕΝΕΚ ΜΙΚΕΛΙΔΗ, Ελευθεροτυπία, Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009

Ενας γκέι δημοσιογράφος σηκώθηκε ξαφνικά στη συνέντευξη Τύπου και, κραυγάζοντας, εκμυστηρεύθηκε τον έρωτά του στον Τζορτζ Κλούνι, ζητώντας του ένα φιλί («Δώσε μου ένα, μόνο ένα, σε λατρεύω, σε παρακαλώ ένα μόνο» του φώναζε).

Το τρίο της ταινίας «Οι άνδρες που ατενίζουν επίμονα τις κατσίκες»: οι πρωταγωνιστές Γιούαν ΜακΓκρέγκορ και Τζορτζ Κλούνι και ο σκηνοθέτης Γκραντ Χέσλοφ

Συγχρόνως γδυνόταν για να παραμείνει γυμνός, μόνο με το σώβρακο και μια γραβάτα. Το περιστατικό αυτό έδωσε το στίγμα στη μαύρη κωμωδία «The Men Who Stare at Goats» («Οι άντρες που ατενίζουν επίμονα τις κατσίκες») του Γκραντ Χέσλοφ, που προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού στο φεστιβάλ με πρωταγωνιστή, φυσικά, τον Κλούνι. Γιατί το όλο επεισόδιο του γυμνού ερωτευμένου δημοσιογράφου ήταν στο πνεύμα της ταινίας, αφού σε μια σκηνή της βλέπουμε ένα γυμνό στρατιώτη να τρέχει στην αυλή όπου έχει παραταχθεί ένα τάγμα και να πυροβολεί αδιάκριτα προκαλώντας τον τρόμο.

Πρόκειται για μια σατιρική ταινία πάνω στον πόλεμο του Ιράκ, κάτι αντίστοιχο αυτού που έκανε πριν από περίπου 40 χρόνια για τον πόλεμο του Βιετνάμ ο Ολτμαν στην ταινία του «Μ.Α.S.Η.». Εχουμε μια περίεργη Ειδική Μονάδα Στρατού, τους «Πολεμιστές Μοναχούς», που, χρησιμοποιώντας «το πνεύμα των Τζεντάι», όπως λέει ο εμπνευστής τους, Μπιλ Ντζάνγκο (Τζεφ Μπρίζες), αντιμετωπίζουν τον εχθρό με παραφυσικές δυνάμεις καταφέρνοντας να διεισδύσουν στο μυαλό του και ακόμη, αν χρειάζεται, να τον σκοτώσουν.

Την ανακάλυψη της Μονάδας αυτής κάνει ο δημοσιογράφος Μπομπ Γουίλτον (Γιούαν ΜακΓκρέγκορ) όταν, στο ταξίδι του στο Ιράκ για να καλύψει τον πόλεμο, συναντά τον Λιν Κάσιντι (Τζορτζ Κλούνι), έναν από τα μέλη της. Ολα βέβαια τα παράλογα και σουρεαλιστικά που συμβαίνουν, διακωμωδούν τις έρευνες της αμερικανικής κυβέρνησης για να μπορέσει να χρησιμοποιήσει τις παραφυσικές ικανότητες για την καταπολέμηση του εχθρού. Ο σκηνοθέτης (σεναριογράφος τού «Καληνύχτα και καλή τύχη») διανθίζει την ιστορία του με άφθονα απολαυστικά επεισόδια για να τονίσει τον παραλογισμό του εγχειρήματος και να καταλήξει σε ένα θαυμάσιο φινάλε. Τα μέλη της Μονάδας, φτιαγμένα από τη μαριχουάνα που ο Ντζάνγκο βάζει στο νερό που πίνουν, αρχίζουν να χορεύουν και να κάνουν διάφορα τρελά, ενώ ο ίδιος με τον Κάσιντι και τον Γουίλτον απελευθερώνουν τις κατσίκες-πειραματόζωα και τους Ιρακινούς αιχμαλώτους.

Ο πόλεμος είναι στο στόχαστρο και της ταινίας «Λίβανος» του Ισραηλινού Σάμουελ Μάοζ, που προβλήθηκε στο διαγωνιστικό τμήμα. Βασισμένη στις εμπειρίες του ίδιου του σκηνοθέτη, παρουσιάζει την εφιαλτική περιπέτεια τεσσάρων 20χρονων αγοριών, μελών του ισραηλινού στρατού, που στον πρώτο πόλεμο του Λιβάνου, το 1982, στέλνονται σ' ένα μοναχικό τανκ για να κάνουν έρευνες σε εχθρική πόλη. Η αποστολή για τα αθώα αρχικά αγόρια μετατρέπεται σε μια αιματηρή εμπειρία, την οποία ο σκηνοθέτης καταγράφει με τρόπο ρεαλιστικό, δημιουργώντας μια κλειστοφοβική ατμόσφαιρα τρόμου, που τη ζει σε κάθε λεπτό, μαζί με τους τέσσερις νεαρούς στρατιώτες, ο θεατής. «Θέλησα να μιλήσω για τις συναισθηματικές πληγές μου, να αφηγηθώ την ιστορία μιας τσακισμένης ψυχής», ανέφερε ο σκηνοθέτης στη συνέντευξη Τύπου. «Είναι κάτι που με στοίχειωνε εδώ και περισσότερα από 20 χρόνια. Θέλησα να το δώσω σε μια ταινία όπου το κοινό δεν θα παρακολουθεί την ιστορία της, όπως στο συνηθισμένο σινεμά, αλλά θα τη ζει μαζί με τους ηθοποιούς...».

Ο Κλούνι πάτησε το κόκκινο χαλί με την όμορφη σύντροφό του, την Ιταλίδα ηθοποιό και τηλεπαρουσιάστρια Ελιζαμπέτα Κανάλις

Εκτός συναγωνισμού είδαμε και το ντοκιμαντέρ «Νάπολη, Νάπολη» του ιταλικής καταγωγής Αμερικανού σκηνοθέτη Εϊμπελ Φεράρα. Πρόκειται για μια διαφορετική, κάθε άλλο παρά τουριστική, ματιά πάνω στην ιταλική πόλη. Ξεκινώντας από μια φυλακή γυναικών, ο Φεράρα επεκτείνεται στους χώρους απ' όπου προέρχονται οι γυναίκες για να φτιάξει μερικές ιστορίεςσχετικά με τρεις απ' αυτές. Είναι ένα είδος docu-δράμα, που μας αποκαλύπτει πολλές άγνωστες πτυχές της πόλης απ' όπου ξεκίνησε ο παππούς τού σκηνοθέτη για να φτάσει στην Αμερική.

Αξίζει, τέλος, ν' αναφέρω ότι χθες το απόγευμα σε ειδική τελετή στον χώρο της Cinecitta Luce, στο ξενοδοχείο Excelsior του Λίντο, ο γνωστός Ιταλός μουσικοσυνθέτης Νίκολα Πιοβάνι τιμήθηκε με το βραβείο της Βενετίας 2009 για Δημιουργικότητα, που απονέμει η Εταιρεία Ιταλών Συγγραφέων και Εκδοτών. *