Friday, December 28, 2007

ΚΑΛΟΔΕΧΟΥΜΕΝΕΣ ΕΥΧΕΣ

Ευχες απο:
Διεθνες Πανοραμα Ανεξαρτητων Δημιουργων Φιλμ και Βιντεο www.intependent.gr
Cineek magazine για τον Εναλλακτικο πολιτισμο www.cineek.gr

Παρ’ όλο που μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις

εγώ προτίμησα τις λέξεις αντί μιας Χριστουγεννιάτικης κάρτας.

Σκεφτόμουν τι να ευχηθώ που να «πιάσει τόπο». Για τον καθέναν από μας όμως, οι αληθινές ευχές είναι κάτι απόλυτα προσωπικό. Κι έτσι, αποφάσισα να σας στείλω ενα ποίημα του Μαχμούντ Νταρουίς

Αφιερωμένο σε όλους τους πρόσφυγες του κόσμου.

Πατέρα! Είμαι o Ιωσήφ

Αχ πατέρα!

Οι αδελφοί μου, δεν μ' αγαπούν

ούτε θέλουν εμένα αναμεσά τους.

Αχ πατέρα, με προσβάλουν,με λιθοβολούν

και με ύβρις με λούζουν .

Οι αδελφοί μου επιθυμούν τον θάνατό μου

και μετά να μου δώσουν τα ψευδεί τους εγκώμια

κλείνουν την πόρτα σου, μπροστά μου

και από το περιβόλι σου με απελαύνουν .

δηλητηρίασαν τους αμπελώνες μου,

Αχ πατέρα!

Όταν το αεράκι που διερχόταν

αστειεύτικε με τα μαλλιά μου,

όλοι ζήλεψαν

αγανάκτησαν με εσένα και εμένα.

Τι έχω κάνει σε αυτούς, πατέρα,

και τι ζημιά τους έχω προκαλέσει;

Πεταλούδες ξεποστάζαν στον ώμο μου,

το σιτάρι μου υποκλινόταν

και πουλιά περιϊπτονταν πάνω από τα χέρια μου.

Τι έκανα τότε λάθος πατέρα, και γιατί εγώ;

Εσύ είσαι εκείνος που με ονόμασε Ιωσήφ!

Με έσπρωξαν να πέσω μέσα στο πηγάδι

και στη συνέχεια κατηγόρησαν τον λύκο.

Αχ, πατέρα!

Ο λύκος είναι πιο εύσπλαχνος από ότι οι αδελφοί μου.

Έβλαψα κανένα όταν τους είπα για το ονειρό μου;

Γι' έντεκα πλανήτες, είδα στο ονειρό μου,

και τον ήλιο και τη σελήνη

όλοι γονατιστοί μπροστά μου.

μπορείτε να το κατεβασετε απο το http://www.marcelkhalife.com/httpdocs/htmls/audio.html

Και για να μην ξεχάσω…

Καλή Πρωτοχρονιά με πολύ ζεστασιά και

αγαπημένους ανθρώπους γύρω σας!

φιλικά Παναγιώτης Χιονίδης

Tuesday, December 25, 2007

Charlie Chaplin (1889 – 25 Δεκεμβρίου 1977)

Photograph:Charlie Chaplin in City Lights (1931).

Ο Charlie Chaplin στα Φώτα της πόλης (1931). Everett Collection

O Βρετανός Sir Charles Spencer Chaplin γεννήθηκε στις 16 Απριλίου 1889, στο Λονδίνο – πέθανε στις 25 Δεκεμβρίου 1977, Corsier-sur-Vevey, στην Ελβετία. Κωμικός ηθοποιός, παραγωγός, συγγραφέας, σκηνοθέτης, και συνθέτης ο Charles Chaplin θεωρείται ευρέως ως μέγιστος κωμικός καλλιτέχνης του κινηματογράφου και μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στην ιστορία των κινούμενων εικόνων.

Photograph:Charlie Chaplin with Jackie Coogan in The Kid (1921).

Ο Charlie Chaplin με τον Jackie Coogan στο The Kid (1921).

Ο Chaplin πέρασε τα πρώτα παιδικά του χρόνια με τη μητέρα του, την τραγουδίστρια Hannah Hall. Όταν η μητέρα του έχασε τη φωνή της στη μέση ενός τραγουδιού και την περιόρισαν αργότερα σε ένα άσυλο, ο Τσάρλι μετά από διάφορες περιπέτειες μαζί με τον ετεροθαλή αδελφό του Sydney σε διάφορα πτωχοκομεία και τοπικά σχολεία, χρησιμοποιώντας τις γνωριμίες της μητέρας του στο χώρο της διασκέδασης και ψυχαγωγίας, ο Τσάρλι έγινε επαγγελματίας διασκεδαστής το 1897 όταν έπαιξε τους Eight Lancashire Lads. Τα επόμενα σκηνικά βήματά του περιέλαβαν έναν μικρό ρόλο στον Sherlock Holmes του William Gillette. Το 1908 συνεργάστηκε με το συγκρότημα παντομίμας του Fred Karno, και γρήγορα έγινε αναγνωρίσιμη φιγούρα ως μεθυσμένος στο σκετς συνόλου A Night in an English Music Hall.

Η εικόνα “http://www.tjeremyt.com/images/Charlie_Chaplin.jpg” δεν μπορεί να προβληθεί επειδή περιέχει σφάλματα.

Περιοδεύοντας την Αμερική με το θίασο του Karno το 1913, ο Chaplin συμφώνησε για να εμφανιστεί στις κωμικές ταινίες του Mack Sennett. Εντούτοις η πρώτη εμφάνισή του, στο Making a Living (1914), δεν ήταν αβανταδόρικη. Σπρωγμένος από τον Sennett για να βρεί μια πιό εφαρμόσιμη κινηματογραφική εικόνα, ο Chaplin αυτοσχεδίασε και βρήκε μια εξάρτηση που αποτελείται από ένα μικρό παλτό, μεγάλα εσώρουχα, πλατιά παπούτσια, και σαν τελευταία πινελιά, κόλλησε ένα γραμματόσημο-μουστάκι και ένα μπαστούνι για στήριγμα αλλά και για κάθε χρήση. Ήταν στη δεύτερη ταινία του, Kid Auto Races at Venice (1914), όπου γεννήθηκε η αθάνατη σκηνική εικόνα του Chaplin, το alter ego του, «Ο μικρός αλήτης» [Little Tramp].

Chaplin Charlie - Charlie Chaplin

Για περισσότερες πληροφορίες:

Theodore Huff, Charlie Chaplin (1951, reprinted 1972), is a scrupulously researched basic study of Chaplin with emphasis on the films themselves. David Robinson, Charlie Chaplin: Comic Genius (1996), is a major biographical and critical study of the filmmaker, written with access to Chaplin's personal archives. An objective and unsentimental psychological study is Joyce Milton, Tramp: The Life of Charlie Chaplin (1996, reissued 1998). Kenneth S. Lynn, Charlie Chaplin and His Times (1997), examines Chaplin's life and art in the context of his times and dispels many long-standing myths about the comic. Glenn Mitchell, The Chaplin Encyclopedia (1997), is an A-to-Z compendium of Chaplin-related information. Alan Schroeder, Charlie Chaplin: The Beauty of Silence (1997), is a biographical study with emphasis on Chaplin's behind-the-scenes approach to filmmaking. Ruth Turk, Charlie Chaplin: Genius of the Silent Screen (2000), explores the influence, or lack thereof, of Chaplin's private life on his work.

Photograph:Charlie Chaplin in Modern Times (1936).

  • Charlie Chaplin in Modern Times (1936). © Roy Export Company Establishment; photograph, the Museum of Modern Art/Film Stills Archive, New York City
Photograph:Charlie Chaplin in Monsieur Verdoux (1947).

  • Charlie Chaplin in Monsieur Verdoux (1947). © 1947 United Artists Corporation; photograph from a private collection

http://sfrang.com/historia/graphics/60/60-54.jpg

  • Μια αφίσα με τον Τσάρλι Τσάπλιν στους Μοντέρνους Καιρούς

http://samzodiac.files.wordpress.com/2007/04/chaplin-charlie-great-dic.jpg
  • Στον εκπληκτικό Δικτάτορα

Saturday, December 22, 2007

Marc Allégret (22 Δεκεμβρίου 1900 – 1973)

http://alapage.pointscommuns.com/img/realisateur/1000697.jpg

Ο Γάλλος σκηνοθέτης και σεναριογράφος Marc Allégret (22 Δεκεμβρίου 1900 – 3 Νοεμβρίου 1973) γεννήθηκε στη Βασιλεία, (Ελβετία), ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός του Yves Allégret. Σπούδασε νομικά. Ο Allégret έγινε εραστής του André Gide όταν ήταν δεκαπέντε ετών και ο Gide ήταν σαράντα επτά. Αργότερα, επρόκειτο να συναναστραφεί τον Cocteau. Μετά από ένα ταξίδι το 1927 στο Κογκό με τον André Gide, επέλεξε να ακολουθήσει μια σταδιοδρομία στη βιομηχανία του κινηματογράφου. Η σχέση του με τον Gide τελείωσε μετά από εκείνο το ταξίδι, καθώς ο Allégret ανακάλυψε ότι προτιμά τις γυναίκες! Εντούτοις παρέμειναν στενοί φίλοι μέχρι τέλους. Το 1931 σκηνοθέτησε το πρώτο έργο του, το Mam'zelle Nitouche και την επόμενη χρονιά είχε καθολική αναγνώρισε για την ταινία του, Fanny. Ακολούθησε μια μακρά σταδιοδρομία στη διάρκεια της οποίας τα πολυάριθμα σενάρια και σκηνοθέτησε περισσότερες από πενήντα ταινίες. Ο Allégret ανακάλυψε πολλά ταλέντα ή και βοήθησε στην εξέλιξή τους. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται οι Michèle Morgan, Raimu, Gérard Philipe, Danièle Delorme, Louis Jourdan, και Roger Vadim που θα γίνονταν ο βοηθός του.

Darryl Francis Zanuck (1902 - 22 Δεκεμβρίου 1979)

Image:Darryl F. Zanuck in Grapes of Wrath trailer.jpg

Ο Darryl F. Zanuck στο γραφείο του το 1940.

Ο Darryl Francis Zanuck (5 Σεπτεμβρίου 1902 – 22 Δεκεμβρίου 1979) ήταν παραγωγός, συγγραφέας, ηθοποιός και σκηνοθέτης που έπαιξε έναν σημαντικό ρόλο στο κινηματογραφικό στερέωμα του Hollywood ως ένας από τους μακροβιότερους επιζώντες του (ανταγωνιστής του θα μπορούσε να θεωρηθεί μονάχα ο Adolph Zukor, ο ιδρυτής της Paramount Pictures). Γεννήθηκε στο Wahoo (Nebraska), κι ο πατέρας του ήταν ξενοδόχος και είχε ολλανδική και γερμανική καταγωγή. Το 1935 δημιούργησε την Twentieth Century-Fox με τους Joseph Schenck και William Goetz. Στη δεκαετία του ’50 αποσύρθηκε από το στούντιο για να επικεντρωθεί στην ανεξάρτητη παραγωγή στην Ευρώπη. Επέστρεψε στον έλεγχο της Fox το 1962. Jump to filmography as: Producer, Writer, Production Manager, Miscellaneous Crew, Director, Actor, Self, Archive Footage.

Sunday, December 16, 2007

ΠΟΡΦΥΡΗ ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ


Ενα αισθηματικό ιστορικό έπος είναι η ταινία του Λου Γε «Πορφυρή πεταλούδα». 1928, Μαντζουρία. Ο Γιαπωνέζος νεαρός Ιτάμι ερωτεύεται τη γλυκιά Κινεζούλα Σίνθια, όμως ο επικείμενος πόλεμος χωρίζει τις τύχες τους. Επιστρέφοντας λυπημένη από το σιδηροδρομικό σταθμό όπου αποχαιρέτησε τον Ιτάμι, η Σίνθια γίνεται μάρτυρας στο φρικτό φόνο του αδελφού της από τα χέρια ακροδεξιών εξτρεμιστών. Τρία χρόνια αργότερα, η Σαγκάη βρίσκεται υπό ιαπωνική κατοχή. Επικρατεί ένα κλίμα βίας και αναρχίας. Η Σίνθια - που τώρα είναι γνωστή ως Ντινγκ Χούι, ανήκει στην «Πορφυρή Πεταλούδα», μια ομάδα που σχεδιάζει την εξόντωση του Γιαμαμότο, επικεφαλής των γιαπωνέζικων μυστικών υπηρεσιών. Ο Ιτάμι βρίσκεται κι αυτός στη Σαγκάη ως μυστικός πράκτορας των ιαπωνικών αρχών. Η μοίρα αρχίζει να πλέκει ένα παράξενο όσο και τραγικό παιχνίδι. Παίζουν: Ζανγκ Ζιγί, Λίου Γε, Φενγκ Ουάνγκζε (Σάββατο, 22/12/2007, ΕΤ-1, 24.00).

Sunday, December 9, 2007

ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΑΡΑΝΤΑΪΝ




Ο μετρ του είδους Αλφρεντ Χίτσκοκ υπογράφει το ασπρόμαυρο δικαστικό θρίλερ «Υπόθεση Παραντάιν».

Η Μανταλένα Παραντάιν, μια γοητευτική γυναίκα ιταλικής καταγωγής, κατηγορείται για το φόνο του τυφλού, ηλικιωμένου συζύγου της. Για την υπεράσπισή της προσλαμβάνει το δικηγόρο Αντονι Κιν, που είναι παντρεμένος με την όμορφη Γκέι. Ο Κιν, παρασυρμένος από έντονο ερωτικό πάθος, προσπαθεί με κάθε τρόπο να αποδείξει την αθωότητα της Μανταλένα, στρέφοντας τα πυρά του εναντίον του υπηρέτη και εραστή της. Στο δικαστήριο θα έρθει αντιμέτωπος με το δικαστή Χόρφιλντ ο οποίος του συμπεριφέρεται εχθρικά επειδή ρίχτηκε ανεπιτυχώς στη γυναίκα του. Βέβαια, τα πράγματα δεν είναι όπως ακριβώς φαίνονται, και η αλήθεια θα αποκαλυφθεί στον Κιν με τον χειρότερο τρόπο... Παίζουν: Γκρέγκορι Πεκ, Αν Τοντ, Τσαρλς Λότον, Αλίντα Βάλι, Εθελ Μπάριμορ, Τσαρλς Κόμπερν, Λουί Ζουρντάν (Κυριακή, ΕΤ-1, 20.45).

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΠΑΡΕΛΘΟΝ



Μια απλή και ουσιαστική, μελαγχολική, αλλά και χαρούμενη, φιλοσοφική, αλλά και ανθρώπινη είναι η βραβευμένη κοινωνική κομεντί «Ο άνθρωπος χωρίς παρελθόν», σε σκηνοθεσία Ακι Καουρισμάκι.

Ενας άνδρας, φτάνοντας στο Ελσίνκι για να αναζητήσει δουλιά, πέφτει θύμα ληστείας που καταλήγει στον βίαιο ξυλοδαρμό του. Οταν συνέρχεται βρίσκεται στο νοσοκομείο και ανακαλύπτει πως έχει χάσει τη μνήμη του. Αποφασίζει έτσι να ξεκινήσει την περιπλάνησή του σε έναν κόσμο που δε γνωρίζει πια, όπου όμως θα γίνει δεκτός από μια ομάδα απόκληρων, οι οποίοι του φέρονται με μεγάλη κατανόηση και καλοσύνη. Θα καταφέρει να φτιάξει σιγά - σιγά μια καινούρια ζωή και να ξαναγνωρίσει τον έρωτα. Οταν η αστυνομία θα καταφέρει να ανακαλύψει το χαμένο του παρελθόν, αυτό θα είναι και το τελευταίο θέμα που θα τον απασχολεί... Παίζουν: Μάρκου Πέλτολα, Κάτι Ούτινεν, Σακάρι Κουοσμάνεν, Γιουάνι Νιεμέλα (Παρασκευή, 14/12/2007, ΕΤ-1, 24.00).

ΡΑΣΟΜΟΝ


Ο μεγάλος Ιάπωνας σκηνοθέτης Ακίρα Κουροσάβα σκηνοθετεί την αριστουργηματική ταινία «Ρασομόν». «Ρασομόν» στα ιαπωνικά σημαίνει η «πύλη της κολάσεως». Η δράση της ταινίας τοποθετείται στον ιαπωνικό μεσαίωνα κάπου κοντά στο Κιότο. Στην Ιαπωνία του 16ου αιώνα τέσσερα άτομα συλλαμβάνονται για τη δολοφονία ενός άνδρα και το βιασμό μιας γυναίκας. Οι τέσσερις κατηγορούμενοι αφηγούνται τα όσα συνέβησαν, ο καθένας από τη δική του οπτική γωνία, αποκαλύπτοντας όλο και περισσότερες λεπτομέρειες που έρχονται όμως σε σύγκρουση. Κανείς δε γνωρίζει ποια μαρτυρία είναι αληθινή και αν υπάρχει αληθινή μαρτυρία, παρότι όλες μοιάζουν πως είναι αληθινές.


Το αινιγματικό αριστούργημα του Κουροσάβα ήταν η πρώτη ιαπωνική ταινία που έγινε γνωστή στο δυτικό κόσμο και καθιέρωσε τον Κουροσάβα και τον πρωταγωνιστή της Τοσίρο Μιφούνε. Πρωταγωνιστούν: Τοσίρο Μιφούνε, Ματσίκο Κίο, Μασαγιούκι Μάρι, Τακάσι Σιμούρα, Φουμίκο Χόνμα (Παρασκευή, 14/12/2007, ΒΟΥΛΗ - Τηλεόραση, 22.45).

Friday, December 7, 2007

Georges Méliès: Ένας θρύλος του κινηματογράφου


Ο Γάλλος κινηματογραφιστής Georges Méliès (8 Δεκεμβρίου 1861 –21 Ιανουαρίου 1938), full name Marie-Georges-Jean Méliès, θεωρείται και ασφαλώς είναι από τους σκαπανείς του κινηματογράφου. Έγινε διάσημος για τις πρωτοποριακές για την εποχή του τεχνικές και αφηγηματικές μεθόδους που χρησιμοποίησε. Γεννήθηκε στο Παρίσι, όπου η οικογένειά του είχε βιοτεχνία κατασκευής υποδημάτων.



Η ταινία του Το ταξίδι στη Σελήνη [Le voyage dans la Lune] γυρίστηκε το 1902, και βασίστηκε σε δύο δημοφιλείς νουβέλες της εποχής: From the Earth to the Moon του Jules Verne και The First Men in the Moon του H. G. Wells. Το σενάριο και η σκηνθεσία ήταν του Georges Méliès, και βοηθός ήταν ο αδελφός του Gaston. Διάσημη ήταν και η ταινία Το αδύνατο ταξίδι [Le voyage à travers l'impossible] το 1904. Η μικρού μήκους ταινία του Cleopatr, του 1899, εθεωρείτο χαμένη, ωσότου βρέθηκε μια κόπια της το 2005 στο Παρίσι. Γύρισε πάνω από 400 ταινίες - μερικές:

Le voyage à travers l'impossible (Georges Méliès, 1904) Le voyage à travers l'impossible (Georges Méliès, 1904) Le voyage à travers l'impossible (Georges Méliès, 1904) Le voyage à travers l'impossible (Georges Méliès, 1904) Le voyage à travers l'impossible (Georges Méliès, 1904) Le voyage à travers l'impossible (Georges Méliès, 1904)

Le voyage à travers l'impossible

Manor of the Devil / Le Manoir du diable (1896), Jeanne d'Arc (1899), The Two Blind Men / Les Deux aveugles (1900), Bluebeard / Barbe-bleu (1901), A Trip to the Moon / Le Voyage dans la Lune (1902), The Man With The Rubber Head / L'homme à la tête de caoutchouc (1902), Gulliver's Travels / Le Voyage de Gulliver à Lilliput et chez les géants (1902), The Infernal Boiling Pot / Le chaudron infernal (1903), The Inn Where No Man Rests / L'Auberge du Bon Repos (1903), The Impossible Voyage / Le Voyage à travers l'impossible (1904), 20,000 Leagues Under the Sea / 20,000 Lieues Sous les Mers (1907), The Eclipse / L'éclipse du soleil en pleine lune (1907), Conquest of the Pole / À la conquète du pole (1912), Baron Munchausen's Dream / Les hallucinations du Baron de Münchausen (1911).

http://www.lemarchedutimbre.com/image_timbre/71/716189.jpg

Όταν μπήκαν στην αγορά οι Αμερικανοί, η κινηματογραφική "αυτοκρατορία" του Μελιές κατέρρευσε κι αυτός βρέθηκε, πάμπτωχος, να πουλάει παιδικά παιχνίδια στο σταθμό του Μονπαρνάς. Αργότερα, βέβαια, αναγνωρίστηκε η συμβολή του στην εξέλιξη της κινηματογραφικής τέχνης και τιμήθηκε όπως άρμοζε.

Sunday, December 2, 2007

ΜΠΟΕΜΙΚΗ ΖΩΗ



«Μποέμικη ζωή» κοινωνικό δράμα σε σκηνοθεσία Ακι Καουρισμάκι. Στα περίχωρα του σύγχρονου Παρισιού, τρεις καλλιτέχνες μοιράζονται τη συναδέλφωσή τους, το ταλέντο τους, αλλά και τη φτώχεια τους. Ο Ροντόλφ, Αλβανός ζωγράφος, ο Μαρσέλ Μαρξ, Γάλλος συγγραφέας, και ο Σόναρ, Ιρλανδός συνθέτης. Ζουν ταλαίπωρα, αλλά το διασκεδάζουν κιόλας. Ο Ροντόλφ γνωρίζεται με μια νεαρή επαρχιωτοπούλα, την Μιμί, και ερωτεύονται. Εκείνη, όμως, αρρωσταίνει σοβαρά. Οι τρεις φίλοι συγκεντρώνουν τις φτωχές οικονομίες τους για την περίθαλψή της...

Ο Καουρισμάκι κινηματογραφεί με τον τρόπο του το αρχετυπικό ρομαντικό μυθιστόρημα του Ανρί Μιρζέ «Σκηνές από τη ζωή των Μποέμ». Από το 1850, το μεταφέρει στο σύγχρονο Παρίσι. Αυθαίρετα, αλλά με κάποια βαθύτερη ουσία, πλάθει τους ήρωές του με μια βαθύτερη ουσία. Οπως πάντα, αφηγείται ψύχραιμα, με μέσα σταθερά πλάνα, χωρίς να τονίζει το δράμα, χωρίς να εκμεταλλεύεται τη συγκίνηση. Παίζουν: Μάτι Πέλονπεε, Εβελιν Ντίντι, Αντρέ Γουίλμς, Κριστίν Μουρίλο, Ζαν Πιερ Λεό (Παρασκευή 7/12/2007, ΕΤ-1 24.00).

Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ



Ο Ρομπέρτο Μπενίνι σκηνοθετεί και παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία «Η ζωή είναι ωραία». Στην Ιταλία του 1939 ο Γκουίντο, είναι ένας Eβραίος βιβλιοπώλης. Σαν άνθρωπος είναι τρυφερός και γλυκός και τον χαρακτηρίζει μια παιδική αθωότητα. Με κέφι, χιούμορ και αισιοδοξία αναζητεί την τύχη του και τον έρωτα, αδιαφορώντας για τον αυξανόμενο αντισημιτισμό και το μουσολινικό φασισμό που τον περιβάλλει. Ερωτεύεται την Ντόρα, παντρεύονται και κάνουν έναν γιο. Ομως οι προκαταλήψεις, και όλα όσα κάποτε αγνοούσε, έχουν γίνει μια παράλογη πραγματικότητα την οποία θα πρέπει να αντιμετωπίσει. Ο Γκουίντο είναι αποφασισμένος να προστατέψει το γιο του από τη βάρβαρη πραγματικότητα της ζωής τους και αυτή του η απόφαση δυστυχώς δε διαψεύδεται, όταν στέλνεται μαζί με τον γιο του σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. H Ντόρα επιβιβάζεται κι εκείνη στο ίδιο τρένο, αλλά στη συνέχεια χωρίζονται και ο Γκουίντο εκμεταλλεύεται στο έπακρο τη φαντασία και το κουράγιο του για να σώσει αυτούς που αγαπά από τη φρίκη της ναζιστικής βαρβαρότητας. Παίζουν: Ρομπέρτο Μπενίνι, Νικολέτα Μπράσκι, Τζόρτζιο Κανταρίνι (Δευτέρα 3/12/2007, ΕΤ-1, 21.00).

Saturday, December 1, 2007

London Film Festival

Halle Berry at The Times BFI 51st London Film Festival

The London Film Festival triumphs as audience figures comfortably outstrip the previous mark of 113,000 set last year

The credits rolled on The Times BFI 51st London Film Festival last night after high-quality cinema from around the world drew record audiences. The director Wes Anderson and the actors Jason Schwartzman and Adrien Brody were the rearguard in a parade of international stars to grace the festival red carpet when they arrived to introduce The Darjeeling Limited and its short companion film Hotel Chevalier for the closing night gala. Audience figures for the 16 days have yet to be finalised but comfortably outstripped the previous mark of 113,000 set last year...

The director's guide to I’m Not There

Six ‘ Dylans’ in one Oscar-tipped movie, one of them played by Cate Blanchett? It might sound confusing to you, but I’m Not There provided a moment of glorious clarity in the life of the director Todd Haynes

Bob Dylan montage

When Todd Haynes makes a film about popular music, it’s advisable not to anticipate something in the mould of Walk the Line, or Ray. His 1987 debut, Superstar: The Karen Carpenter Story, enlisted a cast of Barbie dolls to transform the life of the tragic MOR singer into a critique of consumerist America. And his 1998 celebration of glam rock, the sadly unloved Velvet Goldmine, began with the infant Oscar Wilde being delivered to his parents’ doorstep by flying saucer before declaring, at the age of five, his ambition to become a pop idol... [The director's guide to I’m Not There, From , December 2, 2007]

ANTHONY HOPKINS: ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΙΑΝΙΣΤΑΣ!

Πέρα από το ερμηνευτικό του ταλέντο που το έχουμε δει στις ταινίες του, όπου έπαιξε απίστευτους χαρακτήρες, κερδίζοντας συγχρόνως κι Oscar, ο Sir Anthony Hopkins έχει αποκαλύψει το ταλέντο του ως πιανίστας και προετοιμάζεται να αρχίσει μια παγκόσμια περιοδεία.

Hannibal L

Σε μία σειρά από shows που θα παρουσιάζει σε διάφορες πόλεις ανά τον κόσμο, ο Hopkins θα παίρνει τη θέση του στο πιάνο, στο κέντρο της σκηνής, και θα παίζει τη μουσική που ο ίδιος έχει συνθέσει. Ο ηθοποιός θα συνοδεύεται από μια ορχήστρα, και θα διηγείται ιστορίες πέρα από τη μουσική. Ο Hopkins, οι κινηματογραφικοί ρόλοι του οποίου περιλαμβάνουν τον Adolf Hitler, τον Pablo Picasso και τον Quasimodo, θα λέει επίσης ανέκδοτα από τη μακρόχρονη κινηματογραφική σταδιοδρομία του.

Παρά την συμμετοχή του σε περισσότερες από 70 ταινίες, αυτό δεν τον εμπόδισε και δεν είναι η πρώτη φορά που έχει βρεί το χρόνο να βυθιστεί στη μουσική. Το 1986 ηχογράφησε ένα single και τ’ ονόμασε «Απόμακρο αστέρι» [Distant Star]. Όμως δεν το καλοδέχτηκαν στη Βρετανία, αφού φέφτασε μόνο στο νούμερο 75 στα charts.

Η μουσική του περιπλάνηση, που αναμένεται να πραγματοποιηθεί το προσεχές έτος, θα αρχίσει από τη Μελβούρνη και στη συνέχεια θα κάνει το γύρο του κόσμου. Το πρόγραμμα σχεδιάζεται με τον μουσικό Malcolm Luker, ο οποίος συνάντησε το ηθοποιό όταν δούλεψε για την πιό πρόσφατη ταινία του Hopkins, το Slipstream.

RICHARD GERE: ΕΝΑΣ ΒΟΥΔΙΣΤΗΣ ΣΤΟ ΝΕΟ ΚΟΣΜΟ

1999 photo | Richard Gere

Έχει ζήσει μια ζωή ολόκληρη στο Hollywood, όμως δεν έχει κερδίσει ποτέ το Oscar. Έχει ψηφιστεί ο ως πιό σέξι εν ζωή άντρας, αλλά είναι νυμφευμένος, είναι πατέρας και επίσης ένας αφοσιωμένος βουδιστής. Τώρα ο Richard Gere παίζει τον Bob Dylan (Α! Μποϊκοτάρει και τους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες). Ψηφίστηκε ως ο σέξι εν ζωή άντρας [Sexiest Man Alive] από το αμερικανικό περιοδικό «People». Ήταν τότε 50 χρόνων. «Ω, αυτό είναι παράλογο και τρελό», λέει σήμερα χαμογελώντας.
Ενδιαφέροντα στοιχεία θα διαβάσετε στο άρθρο Richard Gere: Man of masks της εφημερίδας The Independent.

THE ARTS CHANNEL

In a unique set of portraits, the photographer Rankin meets the cream of talent to celebrate the very best of British film. Introduction by John Walsh. Captions by Simon Usborne
Flirting with self-parody, Ray Winstone is flashing Vs at the camera; he seems to be abusing the celebrity photographer Rankin. Leading man Mark Strong and character actor Timothy Spall are both gurning at the lens as though impatient at its intrusion in their elevated lives. Both Imelda Staunton and Adrian Lester are ill-advisedly winking. James Nesbitt is baring vampiric teeth, while a sleek Joely Richardson is baring acres of death-pale neck, like a vampire's wet dream...

The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford (15)

The film is haunting to look at but this comes at the expense of nearly everything else: pace, excitement, humour, contrast, depth. Reviewed by Anthony Quinn

If cinema was only about an ability to deliver striking images – of landscape, of weather, of human beings caught in their time – then Andrew Dominik's long, lyrical account of the twilight months of Jesse James and his gang would be held in very high regard.

Photographed in a medley of browns, ochres and golds by Coen Brothers regular Roger Deakins, it has the look of a daguerreotype in which figures behind the glass frame seem to shrug off their pictorial stiffness and breathe the air of 1880s Missouri and Kansas. Sometimes the edges of the screen blur, as if we are watching events unfold through the flawed, rippled glass of a 19th-century window. [The Independent]
ΚΙ ΑΥΤΟ: The Assassination of Jesse James [Cosmo Landesman, From The Sunday Times, December 2, 2007]