Wednesday, September 9, 2009

Κόντρες αστέρων. Ενώ ο Τσάβες διέσχιζε το κόκκινο χαλί, Κλούνεϊ και Ντέιμον έδιναν μάχη με τις νέες ταινίες τους

«Αστακός» το Λίντο το βράδυ της Δευτέρας, με τον Ούγκο Τσάβες να διασχίζει το κόκκινο χαλί μπροστά στο Παλάτζο του Σινεμά ως γνήσιος κινηματογραφικός αστέρας, στον δρόμο προς την επίσημη προβολή του πολιτικού ντοκιμαντέρ του Ολιβερ Στόουν «Νότια των συνόρων». Το πλήθος να ουρλιάζει, τους σωματοφύλακες και τους καραμπινιέρους να τρίζουν τα δόντια τους και τον κουστουμαρισμένο Βενεζουελιανό πρόεδρο να διαφεύγει οποιαδήποτε δήλωση, αλλά να μοιράζει με χαμόγελο αυτόγραφα και να «αντεπιτίθεται» στα φλας των παπαράτσι με δική του φωτογραφική μηχανή.

Ο Ματ Ντέιμον χαιρετά τα πλήθη

Ο Ματ Ντέιμον χαιρετά τα πλήθη


Δεν ξέρουμε κατά πόσον το όνομα Τσάβες συνεπάγεται με γκλάμουρ σ' ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ, είναι σίγουρο πάντως πως η φετινή Μόστρα διανύει μία από τις πιο αστραφτερές από πλευράς διασημοτήτων χρονιές της πρόσφατης ιστορίας της. Ανάμεσα στις πιο φρέσκιες αφίξεις, οι Ματ Ντέιμον, Τζορτζ Κλούνεϊ και Στίβεν Σόντερμπεργκ. Οχι, δεν πρόκειται για τη «Συμμορία των... δεκατεσσάρων», αλλά για δύο ξεχωριστά φιλμ, εντός και εκτός συναγωνισμού. Στο διαγωνιστικό ο Σόντερμπεργκ και ο Ντέιμον με τα «Αληθοφανή ψέματα» (The informant), πάνω στην αληθινή ιστορία του Μαρκ Γουίτακερ, στελέχους εταιρείας αγροτικών προϊόντων και... παθολογικού ψεύτη, που έπαιζε τριπλό παιχνίδι δήθεν μυστικών και βέβαιων ψεμάτων με τα αφεντικά του, το FBI και τους δικηγόρους του στις αρχές της δεκαετίας του 90.

Ο Τζορτζ Κλούνεϊ ποζάρει στο κόκκινο χαλί

Ο Τζορτζ Κλούνεϊ ποζάρει στο κόκκινο χαλί

Και εκτός κούρσας το «Τhe men who stared at goats» του Γκραντ Χέσλοφ, με τον Κλούνεϊ στον ρόλο ενός πρώην μέλους μίας ειδικής μονάδας του αμερικανικού στρατού με υπερφυσικές, υποτίθεται, δυνάμεις. «Πλακατζίδικες» ταινίες και οι δύο, απ αυτές στις οποίες ο Κλούνεϊ και η «συμμορία» του αρέσκονται πολύ τα τελευταία χρόνια. Αρκετά φορτωμένη σε λόγο και κουραστική στην αρχή η πρώτη, αλλά με μία δυνατή κορύφωση και μία εκπληκτική, οσκαρικού επιπέδου ερμηνεία από τον Ντέιμον. Πιο ελαφριά και ατυχώς φαρσοκωμική η δεύτερη.

Ρόμπυ Εκσιέλ, ΕΘΝΟΣ, 09/09/2009

No comments: