Εκεί, ψηλά στον ουρανό

• Του ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΙΚΑ, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Επτά, Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009

• Ολα ξεκίνησαν από ένα σκίτσο: Ενα απόγευμα του 2004, ο Πιτ Ντόκτερ, σκηνοθέτης του «Μπαμπούλας Α.Ε.» και ταυτόχρονα ένα από τα βασικά στελέχη της εταιρείας κινουμένων σχεδίων Pixar, ζωγράφιζε αμέριμνος στο γραφείο του διάφορα σκίτσα.

Σε ένα κομμάτι χαρτί σχημάτισε ξαφνικά τη φιγούρα ενός σκυθρωπού γεράκου, ο οποίος κρατούσε ένα πολύχρωμο μπουκέτο από μπαλόνια στα χέρια του. Η εικόνα έκοβε για χρόνια βόλτες στο μυαλό του Ντόκτερ, μέχρι που φέτος κατόρθωσε να πάρει κινηματογραφική σάρκα και οστά, στη δέκατη (και για πολλούς καλύτερη) ταινία που έχει παραγάγει η εταιρεία, η οποία βρίσκεται πίσω από κομψοτεχνήματα του είδους, όπως: «Ψάχνοντας τον Νέμο», «WALL-Ε», «Ρατατούης», «Toy Story».

Κόντρα στην επίκληση του Χόλιγουντ για περισσότερη νεότητα και ομορφιά στο σινεμά, το φιλμ του Πιτ Ντόκτερ «Ψηλά στον ουρανό» επιλέγει να διηγηθεί τη συγκινητική ιστορία ενός ηλικιωμένου χήρου, ο οποίος αποφασίζει να εκπληρώσει το ταξίδι που δεν πρόλαβε να πραγματοποιήσει με την πολυαγαπημένη του γυναίκα, έχοντας ως συντροφιά το σπίτι του και τα χιλιάδες μπαλόνια που το βοηθούν να κρατηθεί στον αέρα.

«Σκέφτηκα την ιδέα με τα μπαλόνια που κάνουν το σπίτι να ταξιδεύει, επειδή αποτελεί μια πολύ όμορφη παρομοίωση για την ανθρώπινη κατάσταση» σημειώνει ο σκηνοθέτης. «Οπως ένα μπαλόνι φεύγει από το χέρι σου και ξέρεις ότι δεν θα το ξαναβρείς ποτέ, κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τους ανθρώπους που χάνεις για πάντα».

Διαποτισμένο από μια διακριτική δόση μελαγχολίας και βαθιά ανθρώπινο, το «Ψηλά στον ουρανό» αποτελεί και ένα τεχνολογικό επίτευγμα, αφού υλοποιήθηκε με μια προηγμένη τεχνική τριών διαστάσεων. Με το σύστημα αυτό προβλήθηκε η ταινία κατά την πρεμιέρα της στο πρόσφατο Φεστιβάλ Κανών, όπως και σε πολλές αμερικανικές αίθουσες, δίνοντας την ευκαιρία σε πολυάριθμους θεατές να βυθιστούν στις ντελιριακές εικόνες και τα ζωηρόχρωμα σκίτσα της.

Στην Ελλάδα, δυστυχώς, όπως έχει συμβεί μέχρι στιγμής και με άλλες 3D δημιουργίες, το φιλμ είναι καταδικασμένο να προβληθεί στην απλή του μορφή. Ελλείψει, άραγε, αρκετών αιθουσών εξοπλισμένων με το συγκεκριμένο σύστημα προβολής; Ελλείψει μήπως συνεννόησης μεταξύ αιθουσαρχών και διανομέων;

Επίσημη εκδοχή πάνω στο θέμα δεν έχει δοθεί. Ακόμη κι έτσι, όμως, είτε στις δύο είτε στις τρεις διαστάσεις της, το «Ψηλά στον ουρανό» δεν έχει τίποτα να στερηθεί, απλούστατα επειδή οι μεγάλες αρετές του δεν βρίσκονται τόσο στον τομέα του θεάματος όσο του συναισθήματος. *