Αληθινή ιστορία με μέτρο και ένταση

• Του Παναγιωτη Παναγοπουλου, η Καθημερινή, 03/09/2009
  

• Ο βιρτουόζος***ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΔΡΑΜΑ. Σκηνοθεσία: Τζο Ράιτ. Πρωταγωνιστούν: Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, Τζέιμι Φοξ, Κάθριν Κίνερ

ΚΡΙΤΙΚΗ. Υπάρχουν πολλές παγίδες στην κινηματογραφική μεταφορά αληθινών ιστοριών στον κινηματογράφο και συνήθως οι ταινίες που βασίζονται σε αυτές τις ιστορίες δεν προσπαθούν καν να τις αποφύγουν. Ο «Βιρτουόζος» κρατάει τα καλά στοιχεία της αληθοφάνειας και της πηγής του πραγματικού γεγονότος, όμως, αν και το σενάριο κάνει κάποιες δραματουργικές «διορθώσεις» στην πραγματικότητα, αποφεύγει την υπερδραματοποίηση μόνο και μόνο για να στηθούν σκηνές με κινηματογραφική ένταση.

Η ταινία βασίζεται στα κείμενα που δημοσίευσε στην εφημερίδα L. A. Times ο δημοσιογράφος Στιβ Λόπεζ. Εχοντας μια προβληματική προσωπική ζωή και μια καριέρα σε προβληματισμό με τη δημοσιογραφία να αλλάζει πρόσωπο, ο Λόπεζ χρειάζεται επειγόντως να βρει καλά θέματα.

• Φιλία στον δρόμο

Τότε είναι που συναντά τον Ναθάνιελ Αγιερς, έναν μουσικό που ζει στους δρόμους του Λος Αντζελες. Χωρίς σπίτι και με περιορισμένη αντίληψη της πραγματικότητας, καθώς πάσχει από σχιζοφρένεια, ο Αγιερς τριγυρίζει φορώντας λαμπερά κουρέλια και παίζοντας σπασμένα όργανα με το όνειρο να παίξει στο Walt Disney Music Hall.

Βλέποντας τη φιγούρα του στον δρόμο, ο Λόπεζ βρίσκει το θέμα που ήθελε. Ενα πρόσωπο δυνατό, τραγικό, με μια ιστορία. Αυτή είναι τουλάχιστον η αρχική του αντιμετώπιση. Γιατί στη συνέχεια θα δει και τον άνθρωπο πίσω από την καλή δημοσιογραφική ιστορία.

Οι δυο τους θα αναπτύξουν μια ιδιαίτερη και ασυνήθιστη φιλία. Μέσα από αυτήν ο Αγιερς θα μπορέσει να έρθει πάλι πιο κοντά στη μουσική και ο Λόπεζ θα βρει μέσα του περισσότερη ανθρωπιά, προσπαθώντας να βελτιώσει τη ζωή τόσο του άστεγου μουσικού όσο και άλλων που βρίσκονται στην ίδια κατάσταση.

Ο Τζο Ράιτ, σκηνοθέτης του «Περηφάνια και προκατάληψη» και της «Εξιλέωσης», αν και προτιμά τις περισσότερο θεαματικές λήψεις με γερανό, δεν εξωραΐζει την ιστορία με καλλιγραφημένη κινηματογράφηση.

Ο «Βιρτουόζος» δεν έχει «μεγάλες» σκηνές, από αυτές που προσφέρονται για θεαματικές ερμηνείες. Εστιάζει περισσότερο στη δύναμη της ίδιας της ιστορίας και στην ανθρωπιά των χαρακτήρων. Αυτός είναι ίσως και ο λόγος που η ταινία είχε περιορισμένη εισπρακτική επιτυχία στην Αμερική. Το σημαντικό όμως είναι ότι αντιμετωπίζει με αξιοπρέπεια και τους ήρωες και τα γεγονότα της ζωής τους.

Οι ερμηνείες των δύο βασικών πρωταγωνιστών, του Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ και του Τζέιμι Φοξ, είναι το δυνατότερο σημείο της ταινίας. Είναι μάλλον ατυχία και των δύο σταρ ότι ο «Βιρτουόζος» βγήκε στις αίθουσες τόσο νωρίς (στην Αμερική ακόμη νωρίτερα, τον περασμένο Απρίλιο).

Ο προγραμματισμός της ταινίας μειώνει τις πιθανότητές της να φτάσει στα βραβεία, όπου και οι δύο θα είχαν σοβαρές πιθανότητες να βρίσκονται στις πεντάδες των υποψηφίων. Ωστόσο, και οι δύο αντιμετωπίζουν τους ρόλους τους με σοβαρότητα, ευαισθησία και χωρίς ακρότητες. Πολύ καλή όπως πάντα, είναι μαζί τους η Κάθριν Κίνερ, σε έναν ρόλο όμως που δεν αξιοποιεί παρά ελάχιστα τις δυνατότητές της.