- Τελικά στα φεστιβάλ μπορείς να κάνεις προγνωστικό όχι μόνο παρακολουθώντας τα αστεράκια των κριτικών, το τι γράφει ο διεθνής Τύπος ή το τι κάνει αίσθηση στο κοινό. Το προγνωστικό βγαίνει και μέσα, τουλάχιστον έτσι δείχνουν οι φετινές Κάννες, από τη σωστή αποκρυπτογράφηση. Από το να επισημάνεις ποια από τις κουβέντες ή τις ατάκες που ειπώθηκαν από επίσημα χείλη μπορεί να κρύβει το μυστικό.
- Αν δηλαδή ο υπογράφων είχε κολλήσει στη φράση του διευθυντή του φεστιβάλ πως «φέτος έχουμε πολύ μεγάλη εκπροσώπηση από την Ασία», θα μυριζόταν πως τα μισά βραβεία θα πάνε σε ασιατικές ταινίες. Κι ας έλεγαν οι περισσότεροι των φεστιβαλιζομένων πως φέτος οι ασιατικές ταινίες παρουσιάζουν πτώση, πως το «Thirst» του Τσαν Γιου Παρκ δεν είναι σαν το «Old boy» κι ότι ο «ανοιξιάτικος πυρετός» του Κινέζου Λου Γε ήταν 50% κατώτερος από τα «Καλοκαιρινά παλάτια» του. Για το φιλμ δε των Φιλιππίνων, πολλοί ήταν εκείνοι που συμφωνούσαν ότι ήταν από τα χειρότερα του διαγωνιστικού.
Και τα τρία αυτά φιλμ έφυγαν με σημαντικότατα βραβεία. Ο Μπριλάντε Μεντόζα των Φιλιππίνων έφυγε με το βραβείο σκηνοθεσίας, παρακαλώ, για το «Kinatay», ο Κινέζος Λου Γε καμάρωσε το βραβείο σεναρίου που δόθηκε στο κυνηγημένο από τη λογοκρισία της πατρίδας του φιλμ του, ενώ το «Thirst» του Τσα Γουν Παρκ πήρε, έστω και μισό, το βραβείο της επιτροπής.
Αντίθετα, στα δύο κύρια βραβεία, στο Χρυσό Φοίνικα, δηλαδή, και στο Μέγα Ειδικό, επικράτησαν δύο από τα φαβορί, που έδειξαν και τις διαθέσεις της κριτικής επιτροπής.
Αντε τώρα να πεις στον κόσμο και στους περίεργους ότι η Ιζαμπέλ Ιπέρ δεν έβαλε το χεράκι της αφού επαλήθευσε τις υπόνοιες που λέγονταν και γράφονταν καιρό. Πως ως πρόεδρος της κριτικής επιτροπής θα φρόντιζε να εξασφαλίσει το Φοίνικα στο σκηνοθέτη που της έδωσε το βραβείο ερμηνείας για την ταινία του «Η δασκάλα του πιάνου».
Αυτή είναι η σκαμπρόζικη εκδοχή για το Χρυσό Φοίνικα.
Υπάρχει και η άλλη. Αυτή που έλεγα πως αν η επιτροπή κινηθεί προς απολύτως καλλιτεχνική κατεύθυνση, τότε το φαβορί αυτού του κύκλου είναι ο Μίκαελ Χάνεκε, η «Λευκή κορδέλα» του οποίου έρχεται από το είδος εκείνο του στριφνού κι ερμητικού αλλά βαθύτατα καλλιτεχνικού κινηματογράφου, εκείνου του σινεμά που αγάπησαν οι σινεφίλ των ειδικών αιθουσών στα χρόνια του Ντράγιερ και αργότερα του Μπέργκμαν.
Ετσι, ο Ζακ Οντιάρ με τον «Προφήτη», που προβαλλόταν ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί, κατέβηκε ένα σκαλάκι και πήρε το αμέσως επόμενο, το Μέγα Ειδικό Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής.
Από κει και μετά… Επικράτησε το χάος. Μπελόκιο και Αλμοδόβαρ ήταν τα μεγάλα θύματα (οι Ισπανοί κι οι Ιταλοί θα έχουν αφρίσει) και κυρίως στο βραβείο γυναικείας ερμηνείας, όπου προσπεράστηκαν η Τζοβάνα Μετσοτζόρνο των Ιταλών, που όλοι τη θεωρούσαν ως την καλύτερη, και η Πενέλοπε Κρουζ των Ισπανών και του Πέδρο και των Οσκαρ και… και…και που τις θυσίασαν για τη Σαρλότ Γκένσμπουργκ στον Λαρς φον Τρίερ και στον «Αντίχριστο».
Καλή ηθοποιός η Γκένσμπουργκ, αλλά η στάση της κριτικής επιτροπής μπορεί να θεωρηθεί και ως πρόκληση, πως εκείνη δεν επηρεάστηκε από τις φωνασκίες εναντίον του Λαρς φον Τρίερ κι ότι του βρήκε ένα καλλιτεχνικό επίτευγμα, την ερμηνεύτρια. Το ίδιο και στην περίπτωση του Ταραντίνο, του οποίου το «Inglourious basterds» όχι απλώς έφυγε με το βραβείο της ανδρικής ερμηνείας, μα επιπλέον το εν λόγω βραβείο δεν πήγε σε πρωταγωνιστή αλλά σε supporting – πραγματικά εξαίρετο.Κι εδώ αξίζει ένα μπράβο η κριτική επιτροπή, όπου τελικώς τα βραβεία ερμηνειών και ο Χρυσός Φοίνικας, είτε είναι πραγματικότητα είτε καχυποψία , πιστώνονται από τους πιστούς και χρεώνονται από τους κακόπιστους, στην πρόεδρο Ιζαμπέλ Ιπέρ. Είναι βραβεία που θα έδινε ηθοποιός και μάλιστα με ανοιχτούς λογαριασμούς…
Τα βραβεία
- Χρυσός Φοίνικας: «Λευκή κορδέλα» του Μίκαελ Χάνεκε (Αυστρία).
- Μέγα Ειδικό Βραβείο: «Προφήτης» του Ζακ Οντιάρ (Γαλλία).
- Σπέσιαλ Ειδικό: «Αγριο χορτάρι» του Αλέν Ρενέ (Γαλλία).
- Σκηνοθεσία: Μπριλάντε Μεντόζα «Kinatay» (Φιλιππίνες).
- Ανδρική ερμηνεία: Κριστόφ Γουόλτζ «Inglourious basterds» του Κουέντιν Ταραντίνο (ΗΠΑ).
- Γυναικεία ερμηνεία: Σαρλότ Γκένσμπουργκ «Αντίχριστος» του Λαρς φον Τρίερ.
- Σενάριο: Λου Γε «Ανοιξιάτικος πυρετός» (Κίνα).
- Βραβείο Επιτροπής: Από κοινού σε «Fish Tank» της Αντρέα Αρνολντ (Αγγλία) και «Thirst» του Τσαν Γουκ Παρκ (Ν. Κορέα).
- Χρυσή Κάμερα: (πρωτοεμφανιζόμενου): «Σαμψών και Δαλιδά» του Γουόργουικ Θόρντον (Αυστραλία).
- ΤΙΜΟΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ, Ελεύθερος Τύπος, Δευτέρα, 25.05.09
No comments:
Post a Comment