- Φτωχότερος έμεινε ο Ελληνικός Κινηματογράφος, καθώς στις 24/5 «έφυγε» ο αληθινά πρωτοπόρος δημιουργός του Κώστας Σφήκας.
Ο Κ. Σφήκας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1927. Εφηβος βιοπορίστηκε ως ταχυδρόμος. Το 1961, αυτοδίδακτος, σκηνοθέτησε τη μικρού μήκους ταινία «Εγκαίνια». Το 1962 γύρισε το ντοκιμαντέρ «Αναμονή» και το 1968, με τον Σταύρο Τορνέ, το μικρού μήκους ντοκιμαντέρ «Θηραϊκός όρθρος». Ο Σφήκας υπηρέτησε τον πειραματικό κινηματογράφο. Γύρισε εννέα ντοκιμαντέρ και ταινίες μυθοπλασίας και αποτέλεσε μια σταθερά «εναλλακτική φωνή» του ελληνικού κινηματογράφου. «Ο κινηματογράφος του Σφήκα δεν έχει καμιά σχέση με ό,τι συνηθίσαμε να ονομάζουμε κινηματογράφο. Είναι ένα απίστευτα τολμηρό πείραμα», τόνιζε ο Βασίλης Ραφαηλίδης, αναφερόμενος, το 1974, στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Σφήκα, «Μοντέλο».
Ο Κ. Σφήκας συνεργαζόμενος με το «Παρασκήνιο» της «Cinetic» σκηνοθέτησε ταινίες για αισθητικά κινήματα και μεγάλους καλλιτέχνες: «Θρήνος για τον Γιάννη Χρήστου», «Φωνές και στέκια του ρεμπέτικου», «Ο εξπρεσιονισμός στον κινηματογράφο», «Η ποίηση του Ανδρέα Εμπειρίκου», «Το μοντάζ του Αϊζενστάιν», κ.ά. Ο Κ. Σφήκας «απαθανατίστηκε» παίζοντας στις ταινίες «Οι τεμπέληδες της εύφορης κοιλάδας» του Ν. Παναγιωτόπουλου, «Σταγόνα στον ωκεανό» της Ε. Αλεξανδράκη, «Η εαρινή σύναξις των αγροφυλάκων» του Δ. Αβδελιώδη, κ.ά. Το 2004, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης τού απένειμε το «Χρυσό Αλέξανδρο» για το σύνολο της προσφοράς του.
Μεταξύ των ταινιών του είναι και οι εξής: «Μητροπόλεις», «Αλληγορία», «Το προφητικό πουλί των θλίψεων του Πάουλ Κλεε», «Προμηθεύς Εναντιοδρόμων», «Η γυναίκα της... και ο συλλέκτης - Αλληγορία ΙΙΙ», «Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο», «Η αποκάλυψη του ηγεμόνα», «Ο αινιγματικός κύριος Ιούλιος Βερν - ΝΕΜΟ - Αλληγορία ΙΙ», «Μεταμόρφωση». [Ριζοσπάστης, 26/5/2009]
No comments:
Post a Comment