«Ελα να δεις» (*****)
Το αριστουργηματικό αντιπολεμικό δράμα του Ελεμ Κλίμοφ προβάλλεται σε επανέκδοση. Το «Ελα να δεις» (1984) είναι ένας φόρος τιμής στους νεκρούς των 618 χωριών της Λευκορωσίας που ισοπεδώθηκαν από τους ναζί το 1943. Ο Κλίμοφ, ίσως ο πιο σημαντικός σκηνοθέτης της περεστρόικας, περιγράφει μια επίγεια κόλαση. Η βία κινηματογραφείται με υπερβολή και πυρετώδη, εσωτερικό ρυθμό. Ο ρεαλισμός γίνεται μπαρόκ και το σινεμά συναντά, εμβολίζει, τον κόσμο του Ιερώνυμου Μπος. Ετσι εικονογραφεί ο Κλίμοφ τον βιασμό της αθωότητας, σε αυτήν τη βιβλική αλληγορία για την πτώση του ανθρώπου στη βαρβαρότητα.
Το «Ελα να δεις» αρχίζει σε μια αμμώδη περιοχή της Λευκορωσίας, όπου έχει μετατραπεί σε ομαδικό τάφο. Δυο αγόρια ξεθάβουν τα όπλα των θαμμένων Γερμανών. Στη συνέχεια το ένα από τα δυο παιδιά, ο Φλόρια, κατατάσσεται εθελοντής στην Αντίσταση για να γίνει άντρας. Ο πόλεμος, όμως, δεν είναι παιχνίδι και θα το διαπιστώσει σύντομα. Στους κεντρικούς ρόλους ο Αλεξέι Κραφτσένκο και η Ολγα Μιρόνοβα.
«Το τελευταίο κύμα» (***)
Αλλη μία επανέκδοση. Το «Τελευταίο κύμα» (1977) γυρίστηκε από τον Αυστραλό Πίτερ Γουίαρ πριν από τη μετανάστευσή του στο Χόλιγουντ. Είναι ένα αλλόκοτο θρίλερ στα όρια της μεταφυσικής γύρω από τον σύγχρονο πολιτισμό και τις αντιλήψεις του δυτικού ανθρώπου για τον κόσμο. Παράξενα φυσικά φαινόμενα που προμηνύουν κατακλυσμό, οδηγούν σε μια εσωτερική περιπέτεια έναν δικηγόρο του Σίδνεϊ που έχει αναλάβει την υπεράσπιση πέντε Αβορίγινων κατηγορούμενων για φόνο.
«Η δούκισσα» (**1/2)
Η βιογραφία μιας αριστοκράτισσας, προγόνου της πριγκίπισσας Νταϊάνα, που μοιράζεται αρκετά στοιχεία μαζί της, είναι η ταινία του Σολ Ντιμπ. Η Τζορτζιάνα αμφισβήτησε τους κανόνες του 18ου αιώνα, που ήθελαν μια αυστηρή συμπεριφορά από τις γυναίκες, και προκάλεσε συζητήσεις και αντιδράσεις. Πρωταγωνιστεί η Κίρα Νάιτλι, έχοντας μαζί της τον Ρέιφ Φάινς.
«Ο μελανόκαρδος» (**)
Οικογενειακή περιπέτεια φαντασίας, με τον Μπρένταν Φρέιζερ σε ρόλο πατέρα που ζωντανεύει παραμύθια. Μαζί και η Ελεν Μίρεν.
No comments:
Post a Comment