Της ΜΑΤΟΥΛΑΣ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Μπορεί κάποια από τα κομμάτια που ντύνουν μουσικά τη νέα ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου να ακούγονται κάθε Κυριακή στο γήπεδο Καραϊσκάκη ή να ντύνουν τη διαφήμιση γνωστού ουίσκι; Οσοι βιαστείτε να στοιχηματίσετε πως «όχι» θα χάσετε, αφού, πρώτη φορά, εκτός από τις συνθέσεις της Ελένης Καραϊνδρου στη «Σκόνη του χρόνου» θα ακουστούν και δύο ροκ κομμάτια των 15-50. Ποιοι, όμως, είναι αυτοί οι έξι νεαροί και τι έχουν κάνει από το 1998 που σχηματίστηκαν;
Εξι μουσικοί από 25 έως 35 ετών (Αλ. Μίχος, Ρ. Δημητρόγλου, Ι. Μοσχόπουλος, Τ. Σταύρακας, Ι. Σαμψάκης, Γ. Κουμέττης), που συναντήθηκαν κάπου στα χρόνια των σπουδών και έφτιαξαν τους «Ρότζερ Ράμπιτ». Εναν χρόνο μετά μετονομάστηκαν «15-50» και έβαλαν τα δυνατά τους για να μπουν στο άρμα της ελληνικής ροκ, που εκείνη την εποχή ζούσε λαμπρές μέρες. Εβγαλαν το πρώτο τους άλμπουμ χωρίς -παραδόξως- να ταλαιπωρηθούν από δισκογραφικές εταιρείες και ένα ωραίο πρωί χτυπήσανε την πόρτα του Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
«Είμαστε το καλύτερο ελληνικό γκρουπ και κρίμα που δεν παίζεις μαζί μας. Ετσι του είπαμε και μας πήρε» λέει ο κιθαρίστας τους, Ρουσσέτος Δημητρόγλου. «Θέλει θάρρος. Αλλιώς δεν προχωράς».
Με τον... τσαμπουκά κατάφεραν να έχουν κυκλοφορήσει τέσσερις δίσκους και να έχουν υπογράψει μια πολύ δημοφιλή διασκευή του γνωστού τραγουδιού «Δεν είσαι εδώ» (που πρώτη ερμήνευσε η Δ. Γαλάνη), να δίνουν κομμάτια σε διαφημίσεις και να συμπληρώνουν το... σάουντρακ του σταδίου Καραϊσκάκη.
«Πρόσφατα έμαθα ότι ζήτησαν το άλμπουμ μας για να το παίζουν στο γήπεδο. Κανένα πρόβλημα· κι εμείς εκεί είμαστε κάθε Κυριακή». Τις υπόλοιπες ημέρες συνεχίζουν εμφανίσεις στο «Nest» της Γλυφάδας (Πέμπτη) και στο «Ονομα του ρόδου» (Παρασκευή, Σάββατο).
Και στα δύο μαγαζιά θα τους ακούσετε να επιδίδονται σε διασκευές που αγαπούν. «Δεν διαχωρίζουμε το έντεχνο, τη ροκ, την πόπ. Θα μπορούσαμε να διασκευάσουμε ακόμα κι ένα κομμάτι του Καρβέλα αν μας άρεσε, παρ' όλο που στον ίδιο αρνηθήκαμε να παίξουμε μαζί. Αυτό που κάνουμε το ονομάζουμε σούπερ μάρκετ ροκ. Επιλέγουμε από το ράφι αυτό που αγαπάμε, αλλά συνήθως προτιμάμε τα ακριβά. Εχουμε ροκ διάθεση και ενορχηστρώσεις, αλλά τα τραγούδια είναι για μας πάνω από τους καλλιτέχνες».
Πώς, όμως, από τα ροκ μονοπάτια βρέθηκαν στον δρόμο του Αγγελόπουλου; «Ενας κοινός γνωστός, που ήξερε ότι ο σκηνοθέτης έψαχνε για ροκ μουσική, του έβαλε να ακούσει το τραγούδι μας "Αναπνέω" -για τις ανάγκες της ταινίας μετονομάστηκε "The true face of beauty"» λέει ο Ρουσσέτος. «Του άρεσε, ζήτησε ένα δεύτερο κομμάτι και του στείλαμε το "All that you want". Επειτα αποφάσισε να μας γνωρίσει από κοντά και ήρθε στο στούντιο. Μου έκανε τρομερή εντύπωση πόσο ευγενής και αεικίνητος είναι. Εχει ιδιαίτερα γρήγορη σκέψη και ήταν πολύ λεπτομερής στην περιγραφή της σκηνής. Τελειώνοντας η κουβέντα μας, έφυγε τρέχοντας, λέγοντας "πάω στο μοντάζ να δω αν κολλάνε τα κομμάτια με τις εικόνες"».
Τελικά τα συμπεριέλαβε και τα δύο στην ταινία. Και, μάλιστα, συνοδεύουν μουσικά δύο στιγμές μεγάλης συγκινησιακής φόρτισης για τον μπαμπά της ταινίας, Γουίλιαμ Νταφόε. Το πρώτο ακούγεται όταν μπαίνει στο σπίτι και συνειδητοποιεί ότι η κόρη του έχει εξαφανιστεί και το «All that you want» όταν την αναζητεί στους κινηματογράφους του Mall. Είναι προφανές ότι ο τρόπος να κολλήσουν οι 15-50 με τα πλάνα της «Σκόνης του χρόνου» βρέθηκε...
«Είμαστε το καλύτερο ελληνικό γκρουπ και κρίμα που δεν παίζεις μαζί μας. Ετσι του είπαμε και μας πήρε» λέει ο κιθαρίστας τους, Ρουσσέτος Δημητρόγλου. «Θέλει θάρρος. Αλλιώς δεν προχωράς».
Με τον... τσαμπουκά κατάφεραν να έχουν κυκλοφορήσει τέσσερις δίσκους και να έχουν υπογράψει μια πολύ δημοφιλή διασκευή του γνωστού τραγουδιού «Δεν είσαι εδώ» (που πρώτη ερμήνευσε η Δ. Γαλάνη), να δίνουν κομμάτια σε διαφημίσεις και να συμπληρώνουν το... σάουντρακ του σταδίου Καραϊσκάκη.
«Πρόσφατα έμαθα ότι ζήτησαν το άλμπουμ μας για να το παίζουν στο γήπεδο. Κανένα πρόβλημα· κι εμείς εκεί είμαστε κάθε Κυριακή». Τις υπόλοιπες ημέρες συνεχίζουν εμφανίσεις στο «Nest» της Γλυφάδας (Πέμπτη) και στο «Ονομα του ρόδου» (Παρασκευή, Σάββατο).
Και στα δύο μαγαζιά θα τους ακούσετε να επιδίδονται σε διασκευές που αγαπούν. «Δεν διαχωρίζουμε το έντεχνο, τη ροκ, την πόπ. Θα μπορούσαμε να διασκευάσουμε ακόμα κι ένα κομμάτι του Καρβέλα αν μας άρεσε, παρ' όλο που στον ίδιο αρνηθήκαμε να παίξουμε μαζί. Αυτό που κάνουμε το ονομάζουμε σούπερ μάρκετ ροκ. Επιλέγουμε από το ράφι αυτό που αγαπάμε, αλλά συνήθως προτιμάμε τα ακριβά. Εχουμε ροκ διάθεση και ενορχηστρώσεις, αλλά τα τραγούδια είναι για μας πάνω από τους καλλιτέχνες».
Πώς, όμως, από τα ροκ μονοπάτια βρέθηκαν στον δρόμο του Αγγελόπουλου; «Ενας κοινός γνωστός, που ήξερε ότι ο σκηνοθέτης έψαχνε για ροκ μουσική, του έβαλε να ακούσει το τραγούδι μας "Αναπνέω" -για τις ανάγκες της ταινίας μετονομάστηκε "The true face of beauty"» λέει ο Ρουσσέτος. «Του άρεσε, ζήτησε ένα δεύτερο κομμάτι και του στείλαμε το "All that you want". Επειτα αποφάσισε να μας γνωρίσει από κοντά και ήρθε στο στούντιο. Μου έκανε τρομερή εντύπωση πόσο ευγενής και αεικίνητος είναι. Εχει ιδιαίτερα γρήγορη σκέψη και ήταν πολύ λεπτομερής στην περιγραφή της σκηνής. Τελειώνοντας η κουβέντα μας, έφυγε τρέχοντας, λέγοντας "πάω στο μοντάζ να δω αν κολλάνε τα κομμάτια με τις εικόνες"».
Τελικά τα συμπεριέλαβε και τα δύο στην ταινία. Και, μάλιστα, συνοδεύουν μουσικά δύο στιγμές μεγάλης συγκινησιακής φόρτισης για τον μπαμπά της ταινίας, Γουίλιαμ Νταφόε. Το πρώτο ακούγεται όταν μπαίνει στο σπίτι και συνειδητοποιεί ότι η κόρη του έχει εξαφανιστεί και το «All that you want» όταν την αναζητεί στους κινηματογράφους του Mall. Είναι προφανές ότι ο τρόπος να κολλήσουν οι 15-50 με τα πλάνα της «Σκόνης του χρόνου» βρέθηκε...
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ / 7 - 25/01/2009
No comments:
Post a Comment