Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 ο Μοτορσάικλ Μπόι, όπως αποκαλούσαν τον Μίκι Ρουρκ στον «Αταίριαστο», πλανιόταν σαν φάντασμα σε μια άθλια γειτονιά - φυλακή. Είχε επιστρέψει στην πόλη του από ένα μακρύ ταξίδι δίχως προορισμό στην Αμερική για να δείξει στον μικρό αδελφό του τη διέξοδο προς την περιπέτεια και την ελευθερία. Μετά τον «Αταίριαστο» το Χόλιγουντ άρχισε να επενδύει σοβαρά στον λιγομίλητο, αποφασιστικό και ωραίο Ρουρκ. Στις «9½ εβδομάδες» που ακολούθησαν, ο σκηνοθέτης Εϊντριαν Λάιν έπλασε το ιδανικό αντικείμενο του πόθου και της φαντασίωσης των αντρών με μοντέλο την αισθησιακή, πλην όμως καταπιεσμένη, Κιμ Μπάσιντζερ, σε μια εποχή κατά την οποία άνθησε το φαινόμενο των γιάπις. Ετσι, ο Ρουρκ έγινε εξώφυλλο ως ένας από τους διασημότερους εραστές της οθόνης των ’80s. Λίγο μετά, στον «Δαιμονισμένο Αγγελο» του Αλαν Πάρκερ, η φιγούρα και το πρόσωπό του «έγραψαν» στον φακό στον ρόλο ένος ντετέκτιβ με αγγελικό πρόσωπο που είχε πουλήσει την ψυχή του στον διάβολο.
Εκτοτε ο Ρουρκ, που είχε εμπειρία ως πυγμάχος, τσάκισε κυριολεκτικά το ωραίο πρόσωπό του επιστρέφοντας στα ρινγκ, αλλά και την καριέρα του συμμετέχοντας σε κακές και αδιάφορες ταινίες. Το ίδιο συνέβη και με την προσωπική του ζωή. Σήμερα ξανάρχεται στην επικαιρότητα παίζοντας κατά κάποιον τρόπο τον εαυτό του στον «Παλαιστή», που του χάρισε την πρώτη μεγάλη αναγνώριση: μια θέση στον τελικό της κούρσας για το Οσκαρ. Ο «Παλαιστής» έχει τη μελαγχολία ενός νουάρ και τους γκρίζους τόνους ενός δράματος που κινείται σε τροχιά παραπλεύρως των μύθων - συμβόλων του Χόλιγουντ. Είναι μια ρεαλιστική ταινία - προσωπογραφία ενός διαλυμένου ειδώλου του κατς που σέρνεται από σωματική και κυρίως ψυχική εξάντληση.
Η ψυχή...
Σύμφωνα με το χολιγουντιανό μοντέλο του ήρωα, το ψυχικό σθένος και η δύναμη της θέλησης πάντα νικούν - ακόμη και όταν το κορμί παραδίδεται. Στη δραματουργία του «Παλαιστή» αυτό ανατρέπεται. Εδώ, ένας σύγχρονος ρωμαλέος μονομάχος, δημιούργημα της φτηνής και «βρώμικης» βιοτεχνίας του θεάματος, παραπαίει στην αρρένα γιατί η καρδιά του έχει ηττηθεί προ πολλού. Είναι μια ανατροπή που θέτει το όριο ανάμεσα στο μελόδραμα και το ρεαλιστικό δράμα. Ο διαχωρισμός αυτός είναι η πρώτη προϋπόθεση της σκηνοθεσίας του Ντάρεν Αρονόφσκι. Η δεύτερη αφορά δύο σπουδαία παλιά φιλμ, το «Οργισμένο είδωλο» και τη «Βρώμικη πόλη», που λειτουργούν ως συντεταγμένες για τη μορφή και το περιεχόμενο του «Παλαιστή».
Στο «Οργισμένο είδωλο» ο Μάρτιν Σκορσέζε πλησιάζει το ρινγκ με τον οίστρο ενός χορογράφου που βλέπει τον πυγμάχο σαν έναν σύγχρονο Οθέλλο. Η ζήλια και η σεξουαλική ανασφάλεια του Τζέικ Λα Μότα (ο ήρωας που ενσαρκώνει ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο) τον γκρεμίζουν από τον θρόνο του. Στον «Παλαιστή» ο Ράντι Ραμ Ρόμπινσον (Ρουρκ) τσακίζεται γιατί ο αληθινός του εαυτός αγκομαχεί θαμμένος βαθιά μέσα στο υπερτροφικό κορμί ενός ψεύτικου γίγαντα, σκλάβου - μονομάχου σε ένα στημένο θεάμα. Ο επιπόλαιος Ράντι Ραμ Ρόμπινσον είναι σύνθετος χαρακτήρας χάρη σε αυτήν την υπαρξιακή πλευρά του. Ζει ένα σισύφειο μαρτύριο: κάνει τα πάντα για να επικοινωνήσει με τη μοναδική αλήθεια της ζωής του, την κόρη του, όμως στην πιο κρίσιμη στιγμή γκρεμίζει τη γέφυρα που μόλις έχει χτίσει, χωρίς προφανή λόγο. Η ειρωνεία είναι ότι και ο έρωτας, στο πρόσωπο μιας στριπτιζέζ που είναι και αυτή μητέρα, δεν λειτουργεί ως από μηχανής θεός σε αυτήν τη μικρή τραγωδία. Ενσκήπτει δυναμικά, όπως στα παραμύθια του Χόλιγουντ, αλλά σε λάθος πράξη. Ο Ράντι Ραμ Ρόμπινσον ουσιαστικά είναι νεκρός από την πρώτη σκηνή.
...και το σώμα
Ο Αρονόφσκι μας εισάγει στη ζωή του θρυλικού «Κριαριού» (αυτό σημαίνει το παρατσούκλι Ραμ), κινηματογραφώντας την πλάτη και όχι το πρόσωπο του Ρουρκ καθώς αυτός βγαίνει σκυφτός από το σκηνικό του μύθου του. Μπαίνει στην αληθινή παλαίστρα της ζωής όπου συναντάει το πνεύμα του μακαρίτη Τζον Χιούστον.
Τη «Βρώμικη πόλη», με τους τσακισμένους άντρες, που πλέουν στο αλκοολ σε δωμάτια βρώμικων ξενοδοχείων, και τους νεαρούς φιλόδοξους μποξέρ, που κυνηγούν τη χίμαιρα. Αυτή η εικόνα της Αμερικής είναι κοινή στο Χιούστον και τον Αρονόφσκι.
Δείτε
Ο παλαιστής (The Wrestler, 2008)
Mια μεγάλη δόξα του κατς υπομένει βασανιστικά το μαρτύριο στην κόλαση της ζωής έξω από το ριγκ. Εξαιρετικός ο Μίκι Ρουρκ. Παρομοίως συμβαίνει και με τη Μαρίζα Τομέι (υποψήφια για Οσκαρ Β΄ ρόλου) και τη νεαρή Ιβαν Ρέιτσελ Γούντ - μια ηθοποιό της νέας φουρνιάς του Χόλιγουντ με σοβαρές επιλογές και συνεχή ανοδική πορεία. (Στις αίθουσες από την Πέμπτη 5/2.)
O αταίριαστος (Ruble Fish, 1983)
Η ζωή σε συνθήκες... ενυδρείου σε μια ασπρόμαυρη ταινία με δύο έγχρωμα πιράνχας. Ο Φράνσις Κόπολα επιβεβαιώνει τη διαχρονικότητα των μύθων του «Ξένοιαστου καβαλάρη» και του «Επαναστάτη χωρίς αιτία». Σημείο αναφοράς για τη νεανική κουλτούρα των ’80s. (Σε dvd από τη Sphe Hellas.)
9½ εβδομάδες (Nine½ Weeks, 1986)
Το ερωτικό must των ’80s είναι σαν υποψία από «Τελευταίο ταγκό στο Παρίσι». (Παραδόξως, δεν έχει κυκλοφορήσει ψηφιακά στην Ελλάδα. Αναζητήστε το στο Amazon.)
Δαιμονισμένος άγγελος (Angel Heart, 1987)
Ενα από τα καλύτερα θρίλερ του ’80 από τον Βρετανό Αλαν Πάρκερ που σκηνοθετεί με το ύφος του Ρομάν Πολάνσκι. Ενας ντετέκτιβ ταξιδεύει από τον Βορρά προς τον Νότο της Αμερικής όπου κρύβεται ο Μεφιστοφελής. Εκεί ανακαλύπτει την αληθινή ταυτότητά του. (Σε dvd από την Audio visual.)
Οργισμένο είδωλο (Raging Bull, 1980)
To αριστούργημα του Μάρτιν Σκορσέζε βασίζεται στη ζωή του πυγμάχου Τζέικ Λα Μότα. Η καλύτερη στιγμή του Ρόμπερτ Ντε Νίρο. (Σε dvd από την Odeon.)
Βρώμικη πόλη (Fat City, 1970)
Για την ακρίβεια, παχύσαρκη πόλη. Μια ρεαλιστική ματιά στο παρασκήνιο του επαγγελματικού μποξ από τον σαρκαστικό Τζον Χιούστον. Εξαιρετικοί ο Στέισι Κιτς και η Σούζαν Τάρελ. (Στο Διαδίκτυο. Το Amazon είναι μια εύκολη λύση.)
- Του Δημητρη Μπουρα, Η Καθημερινή, 01/02/2009
No comments:
Post a Comment