- Ενσαρκώνει τον γκάνγκστερ Τζόνι Ντίλινγκερ σε σκηνοθεσία Μάικλ Μαν. Ο συγγραφέας του βιβλίου, στο οποίο βασίζεται η ταινία, εξηγεί γιατί το Χόλιγουντ «αγαπά» τους κακοποιούς
Ο Τζον Ντίλινγκερ έκανε. Ο Μπράιαν Μπάροου κατέγραψε. Ο Τζόνι Ντεπ ερμηνεύει τον νούμερο ένα «δημόσιο κίνδυνο» Τζον Ντίλινγκερ στην ταινία που αναμένουμε προσεχώς, «Δημόσιος Κίνδυνος». Καθώς η ταινία που κάνει πρεμιέρα στις αρχές Ιουλίου βασίζεται στο βιβλίο του Μπράιαν Μπάροου, «Ρublic Enemies: Americas Greatest Crime Wave and the Birth of the FΒΙ», ο συγγραφέας του βιβλίου αναρωτιέται γιατί το Χόλιγουντ είναι ερωτευμένο με τους κακούς και παρανοϊκούς αληθινούς αντι-ήρωες και δίνει τη δική του απάντηση στους «Τάιμς του Λονδίνου».
«Οι εγκληματίες γοητεύουν και τώρα και ανέκαθεν», ξεκινάει το άρθρο του Μπάροου. «Είτε πρόκειται για τον Τζακ τον Αντεροβγάλτη είτε για τον Τζέσε Τζέιμς και τη μαφία, όλοι τους γεννούν αντιφατικά αισθήματα μέσα μας.
Αυτό που κατευθύνει αυτά τα συναισθήματα, νομίζω, είναι οι μικρές ματαιώσεις που όλοι μοιραζόμαστε με τους κανόνες της ζωής, το δάνειο που πρέπει να πληρωθεί, το αλαζονικό αφεντικό που πρέπει να κολακεύουμε, ακόμα και η μεγάλη ουρά στο σούπερ μάρκετ. Δεν θα ήθελες πολύ να σκίσεις τον λογαριασμό που χρωστάς, να ξαπλώσεις το αφεντικό, ή να περάσεις το όριο; Αυτό ακριβώς κάνουν οι εγκληματίες. Σπάνε τους κανόνες που εμείς δεν μπορούμε και ζούμε εμμέσως μέσα από αυτούς».
Στο βιβλίο και στην ταινία, σκηνοθετημένη από τον Μάικλ Μαν («Ενταση», «Ο τελευταίος των Μοϊκανών»), παρακολουθούμε τους ομοσπονδιακούς να προσπαθούν να συλλάβουν τους διαβόητους αμερικανούς γκάνγκστερ Τζον Ντίλινγκερ, Μπέιμπι Φέις Νέλσον και Πρίτι Μπόι Φλόιντ, κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930, όπου ανθεί το οργανωμένο έγκλημα.
Ο συγγραφέας παρατηρεί ότι όλοι οι διαβόητοι εγκληματίες της εποχής, με επικεφαλής τους Μπόνι και Κλάιντ, ανατέλλουν και δύουν μέσα στους ίδιους 18 μήνες, μέσα στη δύσκολη περίοδο για τις ΗΠΑ, μετά το οικονομικό κραχ του 29.
Οι περισσότεροι από τους γκάνγκστερ έχουν βρει τους σκηνοθέτες και τους ενσαρκωτές τους, όπως η ταινία του 1967, «Μπόνι και Κλάιντ» με τον Γουόρεν Μπίτι και τη Φέι Ντάναγουεϊ, η οποία, όμως, έχει λουστράρει αρκετά τους χαρακτήρες, παρουσιάζοντάς τους σαν όμορφους φιλόσοφους που κρατάνε όπλα και καπνίζουν, όπως επισημαίνει ο Μπάροου.
Ο Τζον Ντίλινγκερ, ένας από τους διασημότερους ληστές τραπεζών στην Αμερική, παρόλη τη δημοσιότητα και τα εξώφυλλα που έκανε κατά τη διάρκεια της ζωής του, δεν κατόρθωσε μέχρι τώρα να έλξει έναν μεγάλο σκηνοθέτη.
Ο Ντίλινγκερ εμψύχωσε χιλιάδες Αμερικανούς και έγινε σύμβολο της δημόσιας οργής την εποχή της οικονομικής κρίσης, γιατί ήταν ικανός να κάνει αυτό που δεν μπορούσαν εκείνοι: να προβάλει αντίσταση. Σε μία από τις περίφημες φράσεις του κατά τη διάρκεια ληστείας, ο Ντίλινγκερ είχε πει σε κάποιον πελάτη: «Δεν θέλουμε τα χρήματά σας, κύριε. Μόνο τα χρήματα της τράπεζας».
ΓΙΟΣ ΕΝΟΣ ΗΣΥΧΟΥ ΜΑΝΑΒΗ
«Ο Ντίλινγκερ προσφέρει εξαιρετικές προκλήσεις και για τον ιστορικό και ιδιαίτερα για τον κινηματογραφιστή», θεωρεί ο Μπάροου, καθώς «δεν είχε σκοπό να γίνει εγκληματίας. Δεν είχε σκοπό να γίνει τίποτα».
Ηταν ο γιος ενός ήσυχου μανάβη από την Ινδιανάπολη που βρέθηκε να σκοτώνει ανθρώπους, κυρίως ευρισκόμενος σε αυτοάμυνα, και θεωρήθηκε από τον κόσμο ο Ρομπέν των Δασών του 1929. Το κύμα των γκάνγκστερ γεννάει και διαμορφώνει το FBI.
Απέναντί του ο Ντίλινγκερ θα βρει τον πράκτορα του FBI, Μέλβιν Πέρβις (τον ρόλο ερμηνεύει ο Κρίστιαν Μπέιλ), ο οποίος και θα τον συλλάβει. Ο Μπάροου ισχυρίζεται ότι ο Ντίλινγκερ και ο Πέρβις του φιλμ «Ρublic Εnemy» είναι πιο κοντά στην πραγματική ιστορία από οποιαδήποτε ταινία του Χόλιγουντ.
No comments:
Post a Comment