Thursday, October 30, 2008

Εγκλημα και τρομοκρατία τότε και τώρα


ΤΟΥ Ι. ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ, ΤΟΒΗΜΑ, Πέμπτη, 30 Οκτωβρίου 2008
Ταινίες όπως οι «Ζωές των άλλων» απέδειξαν ότι το τραυματικό παρελθόν μιας χώρας μπορεί να αποδειχθεί χρυσωρυχείο αν δοθεί καλλωπισμένα, ισορροπημένα, χωρίς έντονη πολιτική θέση. Το «Σύμπλεγμα Μπάαντερ- Μάινχοφ» («Der Βaader Μeinhof complex», 2008) του Ούλι Εντελ - επίσης γερμανική ταινία - τηρεί τις παραπάνω προϋποθέσεις. Είναι μια γλαφυρή, περιγραφική, καλοστημένη καταγραφή επεισοδίων από τη δράση της οργάνωσης Φράξια Κόκκινος Στρατός (RΑF). Χωρίς πολλές εξηγήσεις, πόσο μάλλον εμβάθυνση.

Η αναπαράσταση του έκρυθμου κλίματος της εποχής (από τα τέλη της δεκαετίας του 1960 ως τα μέσα της αμέσως επόμενης) είναι προτεραιότητα της παραγωγής.

Συνεπώς η μεγάλη σε διάρκεια αυτή ταινία (150΄) αξίζει για τις ρεαλιστικές σκηνές των διαμαρτυριών στους δρόμους, τις συμπλοκές και τις επιθέσεις των τρομοκρατών. Κατά τα άλλα, οι ήρωες είναι αδύναμοι ή αδιάφοροι, με εξαίρεση την Ουλρίκε Μάινχοφ ( Μαρτίνα Γκέντεκ ), τον εγκέφαλο της οργάνωσης που παρουσιάζεται ως ολοκληρωμένος χαρακτήρας.

Στηριγμένο στο πολυσυζητημένο μπεστ σέλερ του Ρομπέρτο Σαβιάνο το «Γόμορρα» («Gomorroa», Ιταλία, 2008) του Ματέο Γκαρόνε είναι μια πληθωρική τοιχογραφία του οργανωμένου εγκλήματος, της Καμόρα, στην Ιταλία. Δραματουργικός ιστός είναι το ίδιο το έγκλημα μέσα από πέντε ιστορίες που συνθέτουν τη ραχοκοκαλιά. Η πιο ενδιαφέρουσα είναι και η πιο αποκαλυπτική: εκείνη του επιχειρηματία ( Τόνι Σεβίλο ) που ασχολείται με τις μπίζνες της ταφής των τοξικών αποβλήτων, επίσης κλάδου της Καμόρα. Ο Γκαρόνε κινηματογραφεί σαν ντοκυμαντερίστας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αποφεύγει πάντα την παγίδα του λαϊκισμού και της επανάληψης.
  • Η επιστροφή του Σκολιμόφσκι και ο αδιάφθορος Νόρτον
▅ «Τέσσερις νύχτες με την Αννα» («Cztery noce z Αnna» Πολωνία, 2008). Υστερα από 15 χρόνια απουσίας από τη σκηνοθεσία, ο Πολωνός Γέρζι Σκολιμόφσκι επιστρέφει με ένα «δύσκολο» αλλά ατμοσφαιρικό ψυχόδραμα που εστιάζει στον παράφορο έρωτα ενός απολυμένου υπαλλήλου κρεματορίου με μια βιασθείσα νοσοκόμα ( Γέρζι Φεντόροβιτς,Ρέντμπαντ Κλίντρα ). Πλεονεκτήματα της ταινίας το μυστηριακό, σχεδόν τελετουργικό σκηνοθετικό ύφος της και οι ελλειπτικοί διάλογοι. Μειονέκτημα ο εξαιρετικά βαρύς ρυθμός της.

▅ «Ζήτημα τιμής» («Ρride and glory», ΗΠΑ, 2008) του Γκάβιν Ο΄ Κόνορ. Ενας αστυνομικός της Νέας Υόρκης ( Εντουαρντ Νόρτον ) έρχεται αντιμέτωπος με τη διαφθορά του συστήματος που υπηρετεί. Βασικό ρόλο στην υπόθεση παίζει ο γαμπρός του ( Κόλιν Φάρελ ), επίσης αστυνομικός. Ούτε η πρώτη ταινία που βλέπουμε με θέμα την αστυνομική διαφθορά ούτε και η καλύτερη (αρκεί να θυμηθούμε μικρά αριστουργήματα όπως το «Σέρπικο» και οι Βρώμικες υποθέσεις»). Ρεαλιστικός χειρισμός του θέματος, θαυμάσιος για μία ακόμη φορά ο Νόρτον (εκ πρώτης, νομίζεις ότι θα είναι αταίριαστος στον ρόλο), αλλά βαρεθήκαμε να βλέπουμε αστυνομικούς να ουρλιάζουν «fuck» και μείναμε ασυγκίνητοι.
  • ΣΤΙΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ
▅ «Ρiano Solo» (Ιταλία, 2008) του Ρικάρντο Μιλάνι. Μελιστάλαχτο μελόδραμα που πραγματεύεται την αληθινή ιστορία του κορυφαίου ιταλού πιανίστα της τζαζ Λούκα Φλόρες (Κ. Ρόσι Στιούαρτ ), ο οποίος «δηλητηρίασε» τη ζωή του επειδή θεωρούσε ότι ήταν υπεύθυνος για τον θάνατο της μητέρας του.

▅ «Sex drive» (2008, ΗΠΑ) του Σον Αντερς. Το Διαδίκτυο θα γίνει ο φορέας της γνωριμίας ενός παρθένου ( Τζος Ζάκερμαν ) με μια κοπέλα που νομίζει ότι είναι κούκλος αλλά δεν είναι... Στα ίχνη των «Αmerican pie». ▅ «Saw 5» (2008, ΗΠΑ) του Ντέιβιντ Χακλ. Εφόσον αντέξαμε μόνον πέντε λεπτά από το «Saw 4», είπαμε να αγνοήσουμε τελείως το «Saw 5» που ούτως ή άλλως απευθύνεται στους φανατικούς της σειράς.

No comments: