Ο βρετανός σκηνοθέτης θα συζητήσει με το κοινό την ερχόμενη Δευτέρα
Τελευταία δημιουργία του που είδαμε στις ελληνικές αίθουσες είναι ο «Ελεύθερος κόσμος» (2007), στην οποία ο Λόουτς «φώτισε» τον κόσμο των ταλαιπωρημένων μειονοτήτων, μεταναστών από κάθε σημείο του πλανήτη, που είναι αναγκασμένοι να προσφέρουν εργασία για ένα κομμάτι ψωμί ενώ ζουν σε τρώγλες στις παρυφές ενός εχθρικού και αφιλόξενου Λονδίνου. Το 2006 ο Λόουτς απέσπασε τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών για την ταινία του «Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι». Μετά τον Ισπανικό Εμφύλιο («Γη και ελευθερία», 1996) και τους Σαντινίστας της Νικαράγουας («Τραγούδι της Κάρλα», 1999), ο Λόουτς μάς ταξίδεψε στην Ιρλανδία των αρχών του περασμένου αιώνα, για να μας θυμίσει όχι μόνο πώς διαμορφώθηκαν οι αντάρτες της Ιρλανδίας που πολέμησαν για την ανεξαρτησία της πατρίδας τους αλλά και πώς η σύγκρουση απόψεων και η υποστήριξη των ιδανικών μπορούν να φέρουν σε αντίπαλα στρατόπεδα παλιούς συντρόφους- ακόμη και αδέλφια.
Ταινίες του που επίσης έχουν προκαλέσει αίσθηση στη χώρα μας είναι οι «Βροχή από πέτρες» (1993), «Το όνομά μου είναι Τζο» (1998), «Ψωμί και τριαντάφυλλα» (2000) και «Γλυκά δεκάξι» (2002).
Ο Κεν Λόουτς στις Κάννες τον Μάιο του 2006. Ιδιαίτερα αγαπητός στην Ελλάδα, ο πολιτικοποιημένος βρετανός σκηνοθέτης θα έρθει καλεσμένος του Βρετανικού Συμβουλίου και του 21ου Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου. ΑΡ/LΑURΕΝΤ ΕΜΜΑΝUΕL
O Κεν Λόουτς, ένας από τους πλέον πολιτικοποιημένους σκηνοθέτες όχι μόνο του βρετανικού αλλά και του παγκόσμιου κινηματογράφου, θα βρίσκεται τις επόμενες ημέρες στη χώρα μας. Καλεσμένος του Βρετανικού Συμβουλίου και του 21ου Πανοράματος Ευρωπαϊκού Κινηματογράφου, ο Λόουτς έρχεται στην Αθήνα μεθαύριο Κυριακή 19 Οκτωβρίου, προκειμένου να συμμετάσχει σε ανοιχτή συζήτηση με το κοινό στο βιβλιοπωλείο Ιανός τη Δευτέρα 20 του μηνός. Στα 72 του, ο Λόουτς είναι σκηνοθέτης ιδιαίτερα αγαπητός στην Ελλάδα, την οποία είχε επισκεφθεί ξανά με αφορμή το αφιέρωμα που διοργάνωσε γι΄ αυτόν το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.Τελευταία δημιουργία του που είδαμε στις ελληνικές αίθουσες είναι ο «Ελεύθερος κόσμος» (2007), στην οποία ο Λόουτς «φώτισε» τον κόσμο των ταλαιπωρημένων μειονοτήτων, μεταναστών από κάθε σημείο του πλανήτη, που είναι αναγκασμένοι να προσφέρουν εργασία για ένα κομμάτι ψωμί ενώ ζουν σε τρώγλες στις παρυφές ενός εχθρικού και αφιλόξενου Λονδίνου. Το 2006 ο Λόουτς απέσπασε τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών για την ταινία του «Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι». Μετά τον Ισπανικό Εμφύλιο («Γη και ελευθερία», 1996) και τους Σαντινίστας της Νικαράγουας («Τραγούδι της Κάρλα», 1999), ο Λόουτς μάς ταξίδεψε στην Ιρλανδία των αρχών του περασμένου αιώνα, για να μας θυμίσει όχι μόνο πώς διαμορφώθηκαν οι αντάρτες της Ιρλανδίας που πολέμησαν για την ανεξαρτησία της πατρίδας τους αλλά και πώς η σύγκρουση απόψεων και η υποστήριξη των ιδανικών μπορούν να φέρουν σε αντίπαλα στρατόπεδα παλιούς συντρόφους- ακόμη και αδέλφια.
Ταινίες του που επίσης έχουν προκαλέσει αίσθηση στη χώρα μας είναι οι «Βροχή από πέτρες» (1993), «Το όνομά μου είναι Τζο» (1998), «Ψωμί και τριαντάφυλλα» (2000) και «Γλυκά δεκάξι» (2002).
No comments:
Post a Comment