Χυμαδιό **1/2
Του Παναγιώτη Παναγόπουλου, Η Καθημερινή, Πέμπτη, 16 Oκτωβρίου 2008
Κοινωνική. Σκηνοθεσία: Τζόναθαν Λιβάιν. Πρωταγωνιστούν: Μπεν Κίνγκσλεϊ, Τζος Πεκ, Ολίβια Θέρλμπι, Φάμκε Γιάνσεν, Μαίρη Κέιτ Ολσεν
Στη φάση στασιμότητας που βρίσκεται το κίνημα των ανεξάρτητων δημιουργών στην Αμερική, διακρίνονται ταινίες που με αντικειμενικά κριτήρια είναι μάλλον μέτριες, αλλά ξεχωρίζουν ανάμεσα στο πλήθος των ασήμαντων και των τετριμμένων.
Κάτι τέτοιο ισχύει για το «Χυμαδιό», που σκηνοθέτησε ο Τζόναθαν Λιβάιν, το οποίο στο φεστιβάλ ανεξάρτητων ταινιών του Σάντανς κέρδισε το βραβείο κοινού. Η ταινία περισσότερο θυμίζει την εποχή που αναπτυσσόταν το κίνημα των ανεξάρτητων δημιουργών, χωρίς στ’ αλήθεια να έχει την έμπνευση ή την πρωτοτυπία που είχαν οι ταινίες εκείνης της περιόδου.
Ομως παρ’ όλα αυτά, το «Χυμαδιό» έχει μια φρεσκάδα στον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζει την ιστορία και υποστηρίζεται από τις ερμηνείες του πολύ καλού καστ. Παρά την αρχική εντύπωση που μπορεί να δίνει η ταινία, ότι είναι ανατρεπτική ή ιδιαίτερη, στην πραγματικότητα είναι μια μάλλον απλή ιστορία ενηλικίωσης, που βελτιώνεται από μικρές λεπτομέρειες.
Ο κεντρικός χαρακτήρας της ταινίας είναι ο Λουκ, ένας μαθητής που ολοκληρώνει το Λύκειο και ετοιμάζεται να ζήσει ένα τελευταίο ξένοιαστο καλοκαίρι πριν να αρχίσει τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο.
Ομως ο Λουκ δεν είναι ένα συνηθισμένο παιδί. Βγάζει πολλά χρήματα πουλώντας ναρκωτικά και χρησιμοποιεί το «εμπόρευμά» του ακόμη και για να κάνει ψυχανάλυση. Ο ψυχαναλυτής του, ένας sui generis τύπος, καπνίζει ασταμάτητα χόρτο για να αντέξει την πίεση της δουλειάς και την αδιαφορία που αντιμετωπίζει στο σπίτι του από τη γυναίκα του και την προγονή του.
Από την άλλη πλευρά, ο Λουκ δεν περνάει καλύτερα στο σπίτι του. Οι γονείς του τσακώνονται διαρκώς, κάνοντάς τον να αναζητεί άλλες διεξόδους. Τις βρίσκει κοντά στους πελάτες του και με τη σχέση που αναπτύσσει με τη Στέφανι, την κόρη της γυναίκας του ψυχαναλυτή του, αλλά και με τον ίδιο.
Ο Λουκ και ο Δρ Σκουάιρς γίνονται ένα ασυνήθιστο ντουέτο, καθώς προσπαθούν να βρουν λύσεις στα προβλήματά τους. Για τον Λουκ θα είναι μια διαδικασία ωρίμανσης, για τον γιατρό, ένας τρόπος στο να καταλήξει στο τι θέλει πραγματικά από τη ζωή του.
Ξεχωριστό ρόλο παίζει στην ταινία η μουσική, με χιπ χοπ της δεκαετίας του ’90, ενώ το «Χυμαδιό» κερδίζει πόντους από τις καλές ερμηνείες του καστ. Ιδιαίτερα ο Μπεν Κίνγκσλεϊ και η Ολίβια Θέρλμπι, που παίζει τον ρόλο της Στέφανι, είναι εξαιρετικοί.
Εξαιρετικά αδύναμη είναι η εβδομάδα που αρχίζει σήμερα στις κινηματογραφικές αίθουσες. To «Παιχνίδι θανάτου (**) που σκηνοθέτησε ο Τζέφρι Ναχμάνοφ, είναι μια ιστορία κατασκοπείας στην εποχή του σύγχρονου «πολέμου κατά της τρομοκρατίας». Παρ’ όλες τις συμβάσεις της πάντως, η ταινία παρακολουθείται ευχάριστα, καθώς είναι γυρισμένη με αρκετά καλό ρυθμό, ενώ διαθέτει καλές ερμηνείες από τους Ντον Τσιντλ, Γκάι Πιρς και Τζεφ Ντάνιελς. Ενας πράκτορας του FBI ερευνά την ύποπτη δράση ενός αξιωματικού των ειδικών δυνάμεων και την πιθανή του σχέση με τρομοκρατικές οργανώσεις. Οπως συμβαίνει όμως συνήθως, η αλήθεια μπορεί να έχει πολλά πρόσωπα.
Η Διεθνής (*1/2) των Τούρκων σκηνοθετών Σιρί Σιρεγιά Εντέρ και Μουχαρέμ Γκιλμέζ, αφηγείται την ασυνείδητη αντίσταση που προβάλλει μια μικρή πόλη το 1982, όταν λίγο μετά το πραξικόπημα, η ορχήστρα της πόλης μαθαίνει τη Διεθνή για να την παίξει στον επετειακό εορτασμό του πραξικοπήματος. Οι Τούρκοι σκηνοθέτες έχουν στόχο το συναίσθημα, αλλά γυρίζουν την ιστορία με παλιομοδίτικο τρόπο.
O «Max Payne» (*) που σκηνοθέτησε ο Τζον Μουρ, βασίζεται σε ένα δημοφιλές βίντεο γκέιμ, με το οποίο προσπαθεί να στήσει ταινία. Ομως τόσο δραματουργικά όσο και σκηνοθετικά, η ταινία είναι ένα κουβάρι από κλισέ και υπερβολές. Η υπερφορτωμένη εικόνα δε, θυμίζει τις ρώσικες ταινίες του Τιμούρ Μπεχμαμπέτοφ, όπως τους «Φύλακες της νύχτας». Βασικός ήρωας της ταινίας είναι ο Μαξ Πέιν, ένας ντετέκτιβ, η γυναίκα και το παιδί του οποίου έχουν δολοφονηθεί από αγνώστους. Από τότε, ο Πέιν έχει αφιερωθεί στην προσπάθεια εξιχνίασης της διπλής δολοφονίας και θα ανακαλύψει ότι ο θάνατος των αγαπημένων του είναι μέρος μιας γενικότερης συνωμοσίας. Πρωταγωνιστούν ο Μαρκ Γουόλμπεργκ και η Μίλα Κούνις.
Προβάλλεται τέλος και το «Scar» (*) του Τζεντ Γουάιντρομπ, ένα σπλάτερ θρίλερ, που ακολουθεί τη γνωστή και τετριμμένη συνταγή του σίριαλ κίλερ που επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος. Τη διαφορά εδώ κάνει το γεγονός ότι η ταινία προβάλλεται σε τρισδιάστατη βερσιόν για πιο έντονα αιματοβαμμένα εφέ.
No comments:
Post a Comment