«Διακοπές στη Ρώμη», 55 χρόνια μετά

• Διακοπές στη Ρώμη**** Ρομαντική κομεντί. Σκηνοθεσία: Γουίλιαμ Γουάιλερ. Πρωταγωνιστούν: Οντρεϊ Χέμπορν, Γκρέγκορι Πεκ, Εντι Αλμπερτ, Χάρτλεϊ Πάουερ.

ΚΡΙΤΙΚΗ. Ανάμεσα στις ενδιαφέρουσες και πολύ επιτυχημένες επανεκδόσεις του φετινού καλοκαιριού, οι «Διακοπές στη Ρώμη» ξεχωρίζουν σαν ένα μάθημα κινηματογραφικής κομψότητας και γοητείας. Από τους εξαιρετικούς επαγγελματίες του Χόλιγουντ, ο Γουίλιαμ Γουάιλερ γύρισε ταινίες μιας μεγάλης γκάμας, από την «Κυρία Μίνιβερ», μέχρι τον «Μπεν Χουρ» και τον «Συλλέκτη».

Οι «Διακοπές στη Ρώμη» ανήκουν στα πιο ελαφριά του έργα, είναι όμως μια άψογα στημένη ταινία, ολόφρεσκια και δροσερή ακόμη και σήμερα, 55 χρόνια μετά την πρώτη της προβολή.

Σαν μια παραμυθένια ιστορία από την ανάποδη, η ταινία παρακολουθεί τις διακοπές μιας πριγκίπισσας, της Ανν, στη Ρώμη. Νεαρή και αυθόρμητη, η Ανν θα επαναστατήσει στο αυστηρό πλαίσιο που της επιβάλλεται και θα αποδράσει, προσπαθώντας να ζήσει για λίγο την «κανονική» ζωή.

Εκεί είναι που θα γνωρίσει τον Τζο Μπράντλεϊ, έναν γοητευτικό Αμερικανό, ο οποίος όμως είναι δημοσιογράφος. Αναγνωρίζοντάς τη βλέπει την ευκαιρία που του προσφέρεται για μια ζουμερή αποκλειστικότητα. Ομως, ενώ παρασύρει την Ανν σε τουριστικές δραστηριότητες, τις οποίες εκείνη αντιμετωπίζει σαν παιδάκι, παρασύρεται κι εκείνος από την ομορφιά και την κομψότητά της.

Το πρωταγωνιστικό ζευγάρι είναι ιδανικό σ’ αυτήν την παλιομοδίτικη κομεντί. Ο Πεκ είναι στιβαρός και γοητευτικός, ενώ η Χέμπορν, στον πρώτο της μεγάλο ρόλο, που την οδήγησε και στο Οσκαρ, είναι η ενσάρκωση της πριγκιπικής κομψότητας.

Στα Οσκαρ του 1954 οι «Διακοπές στη Ρώμη» διεκδίκησαν δέκα βραβεία. Τελικά τιμήθηκαν με το Οσκαρ α΄ γυναικείου ρόλου και με τα βραβεία για το σενάριο του Ντάλτον Τράμπο και τα κοστούμια της Ιντιθ Χεντ. Στην τελετή το Οσκαρ του Τράμπο απονεμήθηκε στον Ιαν ΜακΛέλαν Χάντερ, πρόσωπο–βιτρίνα για τον Τράμπο, ο οποίος βρισκόταν στη μακαρθική μαύρη λίστα. Η Ακαδημία αποφάσισε να του απονείμει το βραβείο του μεταθανάτια, το 1993.

Oι άλλες ταινίες

• Η τελευταία ευκαιρία**1/2

Μια αρκετά τυπική δραματική κομεντί με ρομαντικά στοιχεία είναι η «Τελευταία ευκαιρία», που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Τζόελ Χόπκινς. Μέτρια σε σύλληψη και εκτέλεση, η ταινία κερδίζει ουσιαστικούς πόντους κυρίως από το πρωταγωνιστικό ζευγάρι, τον Ντάστιν Χόφμαν και την Εμα Τόμπσον, που μπορούν να δώσουν πνοή και στο πιο ανέμπνευστο υλικό.

Ο κεντρικός χαρακτήρας είναι ο Χάρβεϊ Σάιν, συνθέτης που είχε τη φιλοδοξία να γίνει τζαζ μουσικός, όμως κατέληξε να γράφει μουσική για τηλεοπτικά διαφημιστικά. Κι εκεί, όμως, αρχίζει να αντιμετωπίζει τον ανταγωνισμό που έχει από νεότερους επαγγελματίες. Ο Χάρβεϊ θα ταξιδέψει στο Λονδίνο για τον γάμο της κόρης του. Εκεί θα συναντηθεί τυχαία με την Κέιτ, μια γυναίκα που πηγαίνει από το ένα αποτυχημένο ραντεβού στα τυφλά, στο άλλο, χωρίς να καταλήγει πουθενά. Η αρχική τους συνάντηση δείχνει ότι δεν θα οδηγήσει κάπου. Ομως και για τους δύο το ενδιαφέρον εξελίσσεται σιγά σιγά.

• Το μίσος****

Σε επανέκδοση προβάλλεται η εξαιρετική ταινία του Ματιέ Κασοβίτς, που προφήτευσε κατά κάποιον τρόπο και τις εξεγέρσεις που σημειώθηκαν σε ευρωπαϊκές πόλεις. Γυρισμένο το 1995, το «Μίσος» παρακολουθεί σχεδόν με ντοκιμαντερίστικο τρόπο έναν Αραβα, έναν μαύρο και έναν Εβραίο στο Παρίσι, όπου ο ρατσισμός και οι αντιθέσεις εντείνονται.

• Blood: ο τελευταίος βρυκόλακας 1/2

Ριμέικ ενός ιαπωνικού animation τρόμου, απολύτως ασήμαντο κατά τα άλλα.

• Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 16/07/2009