Ο ελληνικός «ποπ» κινηματογράφος έχει κέφια

ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΩΝ

Ζωντάνια και... μερακλίδικοι δεύτεροι ρόλοι στην κωμωδία του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου «Βank Βang»

ΤΟΥ Ι. ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ | ΤΟ ΒΗΜΑ, Πέμπτη 18 Δεκεμβρίου 2008

Το εκσυγχρονισμένο ριμέικ του «Ηλία του 16ου» μας κέρδισε επειδή μετέφερε πειστικά μια ιστορία του 1958 στην εποχή μας χωρίς να ξεφύγει από το κείμενο του Αλέκου Σακελλάριου . Το «Βank Βang» του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου, η τρίτη ελληνική κωμωδία της σεζόν, μας κέρδισε χάρη στη φρεσκάδα της. Κεντρικοί ήρωες δύο αδέλφια ( Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Δημήτρης Ημελλος, που το ρίχνουν στις ληστείες τραπεζών, έτσι ώστε να ξεχρεώσει ο ένας από τους δύο. Στην απέναντι όχθη ένα ζευγάρι (κυριολεκτικά) διεφθαρμένων αστυνομικών ( Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Μιχάλης Ιατρόπουλος ). Χωρίς να κρύβουν τις επιρροές τους από τον ποπ κινηματογράφο της τελευταίας 15ετίας («Ρulp fiction», «Η αρπαχτή»), οι δημιουργοί της ταινίας τις ενσωματώνουν μαζί με δικές τους ιδέες στη σημερινή Ελλάδα. Στις αρετές της ταινίας οι ολοκληρωμένοι δεύτεροι ρόλοι ηθοποιών που παίζουν... μερακλίδικα (Κώστας Βουτσάς, Δημήτρης Μαυρόπουλος, Δρόσος Σκώτης, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Κώστας Ξυκομηνός κ.ά.).

▅ Τρία χρόνια μετά την τεράστια επιτυχία τους στη «Μαδαγασκάρη», τα τέσσερα ζώα που την κοπάνησαν από τον Ζωολογικό Κήπο του Μανχάταν για διακοπές στη Μαδαγασκάρη (Αλεξ- λιοντάρι, Μάρτι- ζέβρα, Μέλμανκαμηλοπάρδαλη, Γκλόρια- ιπποπόταμος) επιστρέφουν. Στη νέα ταινία των Τομ Μακ Γκαρθ, Ερικ Ντάρνελ «Μαδαγασκάρη 2» («Μadagascar Εscape 2 Αfrica») η παρέα αποφασίζει να επιστρέψει σπίτι με όχημα ένα αυτοσχέδιο αεροπλάνο, φτιαγμένο από τους τετραπέρατους πιγκουίνους (που συνεχίζουν να κλέβουν την παράσταση). Υστερα από αρκετά μίλια, το αεροπλάνο θα πέσει στη μέση ενός άλλου πουθενά, στην Αφρική. Καινούργια προβλήματα, καινούργιες πλάκες, καινούργιες συγκινήσεις, καινούργιες δοκιμασίες, καινούργια απόλαυση για μικρούς και μεγάλους. (Προβάλλεται στην πρωτότυπη εκδοχή με τις φωνές των Μπεν Στίλερ,Ντέιβιντ Σουίμερ κ.ά., αλλά και μεταγλωττισμένη.)

ΣΤΙΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ
▅ «Απόδραση από τη Χαμένη Πόλη» («City of Εmber», ΗΠΑ, 2008) του Τζιλ Κέναν. Στο μακρινό μέλλον δύο παιδιά (Σαοΐρς Ρόναν,Χάρι Τρίντγουεϊ ) προσπαθούν να δραπετεύσουν από μια πόλη βυθισμένη στο σκότος. Εύπεπτο αμερικανικό παραμύθι στο κλίμα της γαλλικής «Πόλης των χαμένων παιδιών». Σύντομες εμφανίσεις από τους Τιμ Ρόμπινς και Μπιλ Μάρεϊ (στον ρόλο του διεφθαρμένου δημάρχου).

▅ «Η πρώτη μου φορά» (Ελλάδα, 2008) της Μαρίας Λεωνίδα. Ντοκυμαντέρ με θέμα την εγκυμοσύνη που ταυτοχρόνως λειτουργεί σαν προσωπικό ημερολόγιο της σκηνοθέτιδος, ενώ βιώνει για πρώτη φορά την εμπειρία της κυοφορίας. Εκπαιδευτικός κινηματογράφος μέσα από την κατάθεση προσωπικών εμπειριών, χωρίς όμως την ποιητική διάθεση του παρεμφερούς γαλλικού ντοκυμαντέρ «Το πρώτο κλάμα» που προβλήθηκε το καλοκαίρι.

«Μια ιστορία για τον Αϊ-Βασίλη» (Φινλανδία, 2007) του Γιούχα Βουολογιόκι

Το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Γιούχα Βουολογιόκι αναφέρεται στην παιδική ηλικία του Αϊ-Βασίλη ο οποίος, έχοντας μείνει ορφανός, τίθεται υπό την προστασία των κατοίκων ενός απομακρυσμένου χωριού στη Λαπωνία. Υπέροχη φωτογραφία, ενάρετα μηνύματα, μια παιδική ταινία με ψυχή. Στη φωτογραφία ο Γιόνας Ρίνε που υποδύεται τον Αϊ-Βασίλη σε ηλικία επτά ετών.

«Και τα σπουργίτια τραγουδούν» (Ιράν, 2008) του Ματζίντ Ματζιντί

Οταν ένας εργάτης σε φάρμα στρουθοκαμήλων ( Μοχάμεντ Αμίρ Ναζίρ, στη φωτογραφία) χάνει τη δουλειά του, αναγκάζεται να γίνει παράνομος μεταφορέας στην πόλη. Πανέξυπνος συνδυασμός κοινωνικού σχολίου και κωμωδίας, με τη σφραγίδα ενός ιρανού σκηνοθέτη αγαπητού στη Δύση (το «Χρώμα του Παραδείσου» είχε προταθεί για το ξενόγλωσσο Οσκαρ).

«Μια νύχτα Χριστουγέννων» (Γαλλία, 2008) του Αρνό Ντεπλεσέν

Μολύνσεις και θάνατος βαθιά μέσα στα σωθικά μιας γαλλικής οικογένειας, την οποία θα γνωρίσουμε χριστουγεννιάτικα στο σπίτι της μητριαρχικής Κατρίν Ντενέβ (στη φωτογραφία με τον Ματιέ Αλμαρίκ ). Λευχαιμία, χημειοθεραπείες, αποτυχημένες μεταμοσχεύσεις μυελού των οστών- αυτό το «χριστουγεννιάτικο» οικογενειακό δράμα θυμίζει επιτάφιο.