Tuesday, December 23, 2008

Εκτός από το «Κύμα» υπάρχει και το Νέο Κύμα


Της ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ

Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια ξαναανακαλύψαμε τον γερμανικό κινηματογράφο. Κι αυτό το οφείλουμε όχι τόσο στα αριστουργήματα του Φασμπίντερ, του Βέντερς ή του Χέρτζογκ -που η θέση τους στο παγκόσμιο σινεμά είναι ούτως ή άλλως δεδομένη- αλλά σε ταινίες νεότερων σκηνοθετών που έκαναν εισπρακτική επιτυχία:

Η Νίνα Χος, πρωταγωνίστρια του «Jerichow» του Κρίστιαν Πέτσολντ, θα είναι στην Αθήνα μαζί με τον σκηνοθέτη
«Good Bye Lenin» του Βόλφγκανγκ Μπέκερ, «Οι ζωές των άλλων» του Φλόριαν Χένκελ φον Ντόνερσμαρκ, «Μαζί ποτέ» και «Ως την άκρη του ουρανού» του Φατίχ Ακίν, «Πτώση» του Ολιβερ Χιρσμπίγκελ και, προσφάτως, το «Σύνδρομο Μπάαντερ/Μάινχοφ» του Ούλι Εντελ και «Κύμα» του Ντένις Γκάνζελ. Παράλληλα, όμως, υπάρχει και ένα πιο στιλιζαρισμένο και μινιμαλιστικό κίνημα δημιουργών, αυτό που οι ίδιοι οι Γερμανοί ονόμασαν «Σχολή του Βερολίνου» και οι Γάλλοι κριτικοί, «Νέο Κύμα του Γερμανικού Κινηματογράφου».

Δεκαέξι ταινίες από αυτό θα δούμε στο «Παλλάς» από τις 22 έως τις 28 Ιανουαρίου στο κινηματογραφικό αφιέρωμα «Νέο Βλέμμα στη Γερμανία: η Σχολή του Βερολίνου», με καλλιτεχνικό διευθυντή τον Μισέλ Δημόπουλο. Το αφιέρωμα, που εγκαινιάζει μια σειρά από ρετροσπεκτίβες στον παγκόσμιο κινηματογράφο, θα φέρει στην Αθήνα τον σκηνοθέτη Κρίστοφ Χοχόισλερ, τον Κρίστιαν Πέτσολντ -αλλά και την πρωταγωνίστρια των τελευταίων ταινιών του, Νίνα Χος- τη Μαρία Σπετ και τον Ρέινχολντ Βορσνάιντερ, διευθυντή φωτογραφίας αρκετών ταινιών της «Σχολής του Βερολίνου». Κάποιες ταινίες είναι δυσεύρετες και άλλες θα προβληθούν για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Από τις πρώτες κιόλας ταινίες του κινήματος, στα τέλη του '90, ξεχώρισε μια ιδιαίτερη ματιά στα αστικά κέντρα, στα προάστια των μεγαλουπόλεων ή σε απομακρυσμένες επαρχίες. Στον πυρήνα τους βρίσκονται χαρακτήρες που μοιάζουν χαμένοι στον κόσμο τους, εκφραστές μιας μετα-ιδεολογικής γενιάς και μιας κοινωνικής δυσφορίας. Η ματιά των δημιουργών, ψυχρή και ποιητική, καθοδηγείται από εκφραστική οικονομία, ρεαλιστική διάθεση, αφηγηματική αφαίρεση και αισθητική ακρίβεια. Λίγοι διάλογοι, μινιμαλιστικές ερμηνείες, μίνιμουμ μοντάζ συνηγορούν υπέρ της μεθόδου της ελαχιστοποίησης.

Η «πραγματικότητα» είναι η λέξη-κλειδί για τη «Σχολή του Βερολίνου». Οι σκηνοθέτες αμφισβητούν τις τεχνικές της χειραγώγησης, με στόχο να γίνουν «αόρατοι» ώστε να μη διαστρεβλώνονται τα αποτελέσματα της παρατήρησής τους. Σημεία αναφοράς τους είναι μεγάλοι σκηνοθέτες, όπως οι Ρομπέρ Μπρεσόν, Μικελάντζελο Αντονιόνι, Μίχαελ Χάνεκε, Αδερφοί Νταρντέν, Μορίς Πιαλά, Ζαν Εστάς. Πολλοί από τους σκηνοθέτες της «Σχολής του Βερολίνου» έχουν συσπειρωθεί στο κινηματογραφικό περιοδικό «Revolver», το οποίο εκδίδεται από το 1997 από τους Κρίστοφ Χοχόισλερ, Μπένιαμιν Χάιζενμπεργκ, Φραντς Μίλλερ, Νίκολας Βάκερμπαρτ, Σάσκια Βάλκερ.

Αναλυτικότερα, θα δούμε:

«Μια όμορφη μέρα» του Τόμας Αρσλάν, το τρίτο μέρος μιας τριλογίας για τη ζωή της νέας γενιάς μεταναστών τουρκικής καταγωγής στη Γερμανία. «Το γαλακτόδασος» του Κρίστοφ Χοχόισλερ, μια νέα εκδοχή του παραμυθιού Χάνσελ και Γκρέτελ. Το «Pingpong» του Ματίας Λούτχαρντ, μια ιστορία για τη μεσοαστική ζωή μιας οικογένειας που συνταράσσεται από τη σεξουαλική ένταση ανάμεσα σε έναν έφηβο και μια μεσήλικα.

Ακόμα, την «Εσωτερική ασφάλεια» του Πέτσολντ, μια ταινία για την τρομοκρατία, που γνώρισε τη μεγαλύτερη εισπρακτική επιτυχία στη Γερμανία από όλες τις ταινίες της Σχολής του Βερολίνου. Θα προβληθεί όμως και η τελευταία του, «Jerichow», που θα κάνει πρεμιέρα στο Παλλάς και αργότερα θα βγει στις αίθουσες.

Οι βασικοί ήρωες του «Γλάρου» του Τσέχοφ ζωντανεύουν στο «Απομεσήμερο» της Αντζελε Σάνελεκ, μέσα σε τρία καλοκαιρινά απογεύματα γεμάτα ομορφιά και σκληρότητα. Στο «Από μια μέρα στην άλλη» της Μαρία Σπετ, η Ρίτα συλλαμβάνεται για κλοπή, ενώ τα τέσσερα παιδιά της ζουν με τη μητέρα της. Βγαίνοντας από τη φυλακή θα προσπαθήσει να αποκαταστήσει τις λεπτές ισορροπίες μέσα στην οικογένειά της.

* Πληροφορίες στο www.ellthea. gr και στο 210-3213100.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 23/12/2008

No comments: