Ορκισμένος οπαδός του ροκ εν ρολ, ο Μάρτιν Σκορσέζε ακολουθεί με 18 κάμερες το διάσημο συγκρότημα πάνω στη σκηνή του «Μπέικον Θίατερ» της Νέας Υόρκης, στο ντοκιμαντέρ του «Shine a light»
«Καθώς εξετάζεις τα γερασμένα σώματα των Ρόλινγκ Στόουνς στο ξεσηκωτικά θορυβώδες μουσικό ντοκιμαντέρ του Μάρτιν Σκορσέζε Shine a light, υπάρχουν επαρκή στοιχεία ότι το ροκ εν ρολ κρατά πιθανόν το μυστικό της αιώνιας ζωής αν όχι της αιώνιας ομορφιάς».
Με αυτήν τη φράση ο κριτικός των «Νιου Γιορκ Τάιμς», Στίβεν Χόλντεν, υποκλίθηκε πριν από περίπου ενάμιση μήνα στην κριτική του, στη δύναμη τόσο του Μικ Τζάγκερ και του σιναφιού του όσο και της ταινίας του αγαπητού Ιταλοαμερικανού σκηνοθέτη για την «αειθαλή» ροκ εν ρολ μπάντα.
Ο συνάδελφος από τις ΗΠΑ είναι μέρος του διεθνούς δημοσιογραφικού κύκλου, που στην πλειονότητά του καλωσόρισε θερμά το φιλμ του Σκορσέζε από την πρώτη του επίσημη παρουσίαση στο Βερολίνο, τον Φεβρουάριο. «Ο Μικ Τζάγκερ, ο Κιθ Ρίτσαρντς και ο Ρόνι Γουντ, τα τρία κοκαλιάρικα μέλη της τετράδας, σίγουρα δείχνουν την ηλικία τους. Δεν υπάρχει, όμως, τίποτα παλιομοδίτικο πάνω τους. Η γεμάτη ένταση ζωή του ροκ εν ρολ τούς έχει αφήσει σκληρούς και αδύνατους, σαν μαραθωνοδρόμους που τρέχουν για χρόνια», συνεχίζει ο Χόλντεν.
Αλήθεια, ποιος δεν θέλει να απολαύσει μια κινηματογραφική συναυλία που να τον βάζει «πάνω στη σκηνή», φέρνοντάς τον -έστω και εικονικά- κοντά σε προσωπικότητες που θαυμάζει (στις αίθουσες από την ερχόμενη Πέμπτη, 29 Μαϊου). Φαινόμενο της μουσικής αλλά και της... Ιατρικής, ο Τζάγκερ αποδεικνύει, 46 χρόνια μετά τη γέννηση του γκρουπ, την ανθεκτικότητά του στον χρόνο και στις πάσης φύσεως καταχρήσεις σε ένα «one man» σόου
Για την ακρίβεια, τούτο το ντοκιμαντέρ, που πήρε τον τίτλο του από το ομώνυμο κομμάτι της μπάντας (συμπεριλαμβάνεται στο άλμπουμ του 1972 «Εxile on Main St.») ήταν δική του ιδέα, την οποία ήθελε να δει να πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια της γιγάντιας συναυλίας της μπάντας στην παραλία του Ρίο ντε Τζανέιρο, πριν από περίπου τρία χρόνια... [ΑΝΤΑ ΔΑΛΙΑΚΑ, ΕΘΝΟΣ, 24/5/2008]
No comments:
Post a Comment