Ιστγουντ, Μαραντόνα και Κουστουρίτσα στις Κάννες

Η παρουσία στο φεστιβάλ των Καννών του Κλιντ Ιστγουντ από τη μια, και εκείνη του Μαραντόνα μαζί με τον Εμίρ Κουστουρίτσα από την άλλη, με αφορμή τις ταινίες τους, «The Changeling» του Ιστγουντ, από τις καλύτερες ταινίες μέχρι στιγμής που είδαμε στο φεστιβάλ και το ντοκιμαντέρ «Ο Μαραντόνα του Κουστουρίτσα», εξαιρετικά ενδιαφέρον πορτρέτο του διάσημου ποδοσφαιριστή, δοσμένο με φροντίδα και αγάπη από τον Σέρβο σκηνοθέτη, ήταν το πιο σημαντικό στοιχείο της σημερινής μέρας του φεστιβάλ.

«Εχουν γυριστεί πολλές ταινίες για μένα χωρίς όμως να με ρωτήσουν καμιά τους όμως δεν με έχει δώσει όπως ο Εμίρ Κουστουρίτσα, ανάφερε ο Μαραντόνα. «Με τον Εμίρ είμαστε φίλοι, είμαστε ανοιχτοί στον κόσμο. Λέμε μεταξύ μας τις ιστορίες μας. Και κατάφερε να διεισδύσει μέσα στην καρδιά μου, μιλήσαμε για τα καλά και τα κακά στη ζωή, για την ελευθερία να μπορούμε να λέμε αυτά που θέλουμε. Στην ταινία του Εμίρ καταλαβαίνεις τον Ντιέγκο. Αυτή είναι η δική μου ταινία, οι άλλες δεν με ενδιαφέρουν».

Μιλώντας για τη σημερινή κατάσταση στην Αργεντινή ο Μαραντόνα ανέφερε, ότι «σήμερα στην Αργεντινή γίνεται απεργία των αγροτών. Σέβομαι τον πρόεδρο αλλά είμαι με τους αγρότες. Είμαι με το πλευρό των ανθρώπων που αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους οπουδήποτε στη Λατινική Αμερική.»

Θέμα της ταινίας «The Changeling» του Κλιντ Ιστγουντ είναι η διαφθορά στο αστυνομικό τμήμα του Λος Αντζελες το 1928 μέσα από την ιστορία μιας γυναίκας που της απάγουν το παιδί της και που ψάχνει απεγνωσμένα να το βρει, με τη βοήθεια ενός πάστορα, ενώ η αστυνομία, για να καλύψει την ανικανότητά της, φτάνει στο σημείο να την κλείσει σε ψυχιατρείο.

«Κάθε δυο-τρεις δεκαετίες, στο αστυνομικό τμήμα του Λος Αντζελες βγαίνουν στη φως στοιχεία διαφθοράς στο αστυνομικό τμήμα. Κάτι που μπορεί να έχει και αντίκτυπο στις μέρες μας γιατί αυτά τα πράγματα δυστυχώς επαναλαμβάνονται», ανάφερε ο Κλιντ Ιστγουντ, στη δική του συνέντευξη τύπου. Προσθέτοντας πως «το 1928, όπου εκτυλίσσεται η ιστορία, ήταν μια απ'αυτές τις περιόδους, και ο αγώνας της γυναίκας, για εκείνες τις μέρες, δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερα εύκολο... Με τη βοήθεια του πάστορα της περιοχής, που ερμηνεύει ο Τζον Μάλκοβιτς, κατάφερε να συνεχίσει και τελικά να πάρει κάποιες απαντήσεις στα ερωτήματά της. Ηταν κάτι που με τράβηξε μόλις διάβασα το σενάριο.

Είχε όλα τα στοιχεία μιας καλής δραματουργίας και των συγκρούσεων που απαιτεί μια καλή ταινία γι'αυτό και αποφάσισα να το γυρίσω.» Καταλήγοντας πως η διαφθορά είναι κάτι που δυστυχώς επαναλαμβάνεται και σε άλλες εποχές. «Βέβαια, από τότε έχουν γίνει αλλαγές στη δομή του αστυνομικού τμήματος του Λος Αντζελες, άλλοτε καλές και άλλοτε κακές.

Πέρασαν διάφορες διευθύνσεις και αυτή η διεύθυνση που αναφέρουμε στην ταινία ήταν από τις χειρότερες. Είναι χάρη στην επιμονή αυτής της γυναίκας, ακόμη και όταν την έκλεισαν στο ψυχιατρείο, που το καθεστώς αυτό στην αστυνομία κατέρρευσε. Αλλά είχε και πολιτικό κόστος γιατί ο δήμαρχος δεν επανεκλέγηκε."

«Έκανα πρόεδρος της κριτικής επιτροπής στο παρελθόν και είχαμε διαφορετικές απόψεις», είπε αναφερόμενος στο φεστιβάλ. «Θυμάμαι μάλιστα πως εγώ τότε προτιμούσα μια άλλη ταινία για το πρώτο βραβείο αλλά υπερίσχυσε η γνώμη της πλειοψηφίας των υπόλοιπων μελών. Πράγμα που το ακολούθησα. Αλλά αξίζει να συμμετέχεις μαζί με τους άλλους για το βραβείο. Έστω κι αν δεν το κερδίσεις. Έχουν δοθεί βραβεία στο παρελθόν σε καλές ταινίες και σε άλλες που δεν ήταν τόσο καλές. Αυτά συμβαίνουν και πρέπει κανείς να τα περιμένει».

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ