Το ευρώ διώχνει το Χόλιγουντ
Αποστολή: Δημήτρης Δανίκας, ΤΑ ΝΕΑ: Τετάρτη 3 Σεπτεμβρίου 2008
Κρίση είπατε; Κρισάρα λέω. Φανταστείτε. Το αφεντικό της Μόστρας ζήτησε ένα εκατομμύριο δολάρια από κάθε αμερικανική παραγωγή για να τη βάλει στο πρόγραμμα και το Χόλιγουντ έδειξε πόρτα λέγοντας στον Μάρκο Μίλερ «fuck you son of a bitch»! O Άνθρωπος με τίποτα δεν είναι ικανοποιημένος, αγαπητοί αδελφοί. Θυμάμαι, προ αμνημονεύτων χρόνων, όταν τα blockbusters από «Αir Force one» με Χάρισον Φορντ και «Αpollo 13» με Τομ Χανκς, κατακλύζανε το Λίντο και εμείς γράφαμε «Βενετία, η βάση προπαγάνδας των ΗΠΑ». Και τώρα με ελάχιστους Αμερικανούς, άπαντες ρίχνουν μπινελίκια στους «ξενέρωτους» οργανωτές της Μόστρας. Καλοκαίρι; Πότε θα έρθει ο χειμώνας; Χειμώνας; Αμάν να καλοκαιριάσει. Για να λέμε λοιπόν του στραβού το δίκιο: άνευ big stars και Jet Set, το οποιοδήποτε μεγάλο φεστιβάλ συρρικνώνεται στο μέγεθος της Θεσσαλονίκης. Προφανώς, λοιπόν, είτε από αλαζονεία είτε από πλήρη, κοινωνικο-οικονομική αφασία, η Βενετία ζήτησε χοντρά λεφτά από κάθε αμερικανική παραγωγή ξεχωριστά. Συναλλαγή με λογική Γραφείου Δημοσίων Σχέσεων, marketing και promotion. Όμως ο Μίλερ αγνόησε δύο παράγοντες. Ο πρώτος, η πτώση του δολαρίου και η ιλιγγιώδης άνοδος του euro. «Σαράντα τοις εκατό επιπλέον είναι πολλά λεφτά για να τα χώσουμε στην ιταλική Μαφία» (έλεγε παρατρεχάμενος των Αμερικανών producers). Ο δεύτερος, η οικονομική κρίση. Φύλαγε τα ρούχα σου για να ΄χεις τα μισά. Ως εκ τούτου και επειδή από αύριο Πέμπτη ανοίγει αυλαία το Φεστιβάλ του Τορόντο, όπου άπαντα τα αμερικανικά «προϊόντα», τα οποία θα κυκλοφορήσουν μέχρι τον Δεκέμβριο, θα εκτεθούν προς αγορά, γιατί οι άνθρωποι να έρθουν στην Ευρώπη και να πληρώσουν κερατιάτικα; Έτσι Νo Αmericans, Νo Festival. Διότι αρέσει δεν αρέσει, οι Αmericans παίζουν καλά το σπορ. Ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Όπου εφτά στις δέκα του top 10 φέρουν σφραγίδα Μade in USΑ. Από Αnimation και χαβαλετζήδικες κωμωδίες μέχρι Αrt με άφθονο πολιτικό και κοινωνικό σχολιασμό. Τι να πρωτοθυμηθώ. Έτσι ο αριστερός Μίλερ αποφάσισε να αποδείξει τη νομιμοφροσύνη και ευγνωμοσύνη του προς το καθεστώς του δεξιού καβαλιέρε Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Όσο και ν΄ ακούγεται εξωφρενικό, ο Ιταλός καραγκιόζης ευνόησε την άνοδο του ιταλικού κινηματογράφου. Απόδειξη τα «Γόμορρα» που τον Μάιο κέρδισαν Χρυσό Φοίνικα Καννών, καθώς και το «Ιl Divo» που έφυγε με βραβείο κι αυτό. Αντιφατικό; Τώρα, τι να σας πω;
Επί Μπρέζνιεφ η σοβιετική κινηματογραφία παρήγαγε τουλάχιστον τρία αριστουργήματα ετησίως.
Έτσι λοιπόν και επειδή σε δύο χρόνια θα γιορτάσουν τα 150 χρόνια από την Ένωση της Ιταλίας (1860), ο Μίλερ, χωρίς Αμερικανούς, αποφάσισε να μετατρέψει τη Μόστρα σε ιταλική πασαρέλα.
Αποτέλεσμα; Η Μόστρα μοιάζει με προφεστιβαλική συγκέντρωση της ΟΝΝΕΔ! Τι αρέσει στον καβαλιέρε; Ο Ντομένικο Μοντούνιο. Σουλατσάρεις στον δρόμο και από τα μεγάφωνα ακούς Μαρούδα να άδει «Volare Νel blu, dipinto di blu». Παιδιά, να φέρω τη γιαγιά μου. Ρίχνεις ματιά στο πρόγραμμα και πέφτεις πάνω σε δύο ταινίες του ΄50 με πρωταγωνιστή τον Ντομένικο Μοντούνιο. Χαρές που θα ΄κανε ο Παπαστεφάνου. Ξεφυλλίζεις παρακάτω και πέφτεις στο «Υuppi Du» του Αντριάνο Τσελεντάνο. Ρε μπαγάσα, πόσο πίσω θα πάμε; Στη Βέμπο; Για να καταλάβετε, ολόκληρο πρόγραμμα κάτω από τη ρουμπρίκα «Questi Fantasmi» είναι κατειλημμένο από θρυλικά ονόματα της ιταλικής κωμωδίας και του νεορεαλισμού.
Βλέπω την πρώτη, φρέσκια, ιταλική παραγωγή «Un Giorno Ρerfetto» του Τούρκου Φερζάν Οζπετέκ που κάνει καριέρα στην Ιταλία και βγαίνω με την εντύπωση πως μόλις είδα πιλότο σαπουνόπερας για τον Αntenna. Βλέπω τη δεύτερη με τίτλο «Ιl Ρapa di Giovanna» του Πούπι Αβάτι και βγαίνω με την εντύπωση μιας καλοστεκούμενης μελοδραματικής ρεπλίκα. Αν κοντά σ΄ αυτά τα ιταλικά προσθέσεις τα τάχα μου κουλτουριάρικα, τα τάχα μου «νέα», τα τάχα μου σκεπτόμενα, τα τάχα μου αποκαλυπτικά του Τρίτου Κόσμου, ε τότε και με σώας τας φρένας θα έπρεπε να πετάξω γιαούρτια. Δηλαδή πρωινιάτικα με την τσίμπλα να τρέχεις να δεις Βέρνερ Σρέτερ και να πέφτεις στον Χριστόφορο Χριστοφή του ΄70. Ούτε μισή ταινία της προκοπής; Οι ελπίδες στηρίζονται στη μοναδική, μέχρι στιγμής, καλή παρουσία μιας στέρεης, οικολογικής, ιστορίας με τίτλο «ΒirdWatchers» του Μάρκο Μπέκις από τη Χιλή. Ragazzi ο Βέντερς ανακάλυψε ταινία. Πιάσ΄ το αυγό και κούρεφ΄ το. Από τη Χιλή έρχομαι και στη Μόστρα χρυσό λιοντάρι!
Επί Μπρέζνιεφ η σοβιετική κινηματογραφία παρήγαγε τουλάχιστον τρία αριστουργήματα ετησίως.
Έτσι λοιπόν και επειδή σε δύο χρόνια θα γιορτάσουν τα 150 χρόνια από την Ένωση της Ιταλίας (1860), ο Μίλερ, χωρίς Αμερικανούς, αποφάσισε να μετατρέψει τη Μόστρα σε ιταλική πασαρέλα.
Αποτέλεσμα; Η Μόστρα μοιάζει με προφεστιβαλική συγκέντρωση της ΟΝΝΕΔ! Τι αρέσει στον καβαλιέρε; Ο Ντομένικο Μοντούνιο. Σουλατσάρεις στον δρόμο και από τα μεγάφωνα ακούς Μαρούδα να άδει «Volare Νel blu, dipinto di blu». Παιδιά, να φέρω τη γιαγιά μου. Ρίχνεις ματιά στο πρόγραμμα και πέφτεις πάνω σε δύο ταινίες του ΄50 με πρωταγωνιστή τον Ντομένικο Μοντούνιο. Χαρές που θα ΄κανε ο Παπαστεφάνου. Ξεφυλλίζεις παρακάτω και πέφτεις στο «Υuppi Du» του Αντριάνο Τσελεντάνο. Ρε μπαγάσα, πόσο πίσω θα πάμε; Στη Βέμπο; Για να καταλάβετε, ολόκληρο πρόγραμμα κάτω από τη ρουμπρίκα «Questi Fantasmi» είναι κατειλημμένο από θρυλικά ονόματα της ιταλικής κωμωδίας και του νεορεαλισμού.
Μια Χιλή θα μας σώσει
Βλέπω την πρώτη, φρέσκια, ιταλική παραγωγή «Un Giorno Ρerfetto» του Τούρκου Φερζάν Οζπετέκ που κάνει καριέρα στην Ιταλία και βγαίνω με την εντύπωση πως μόλις είδα πιλότο σαπουνόπερας για τον Αntenna. Βλέπω τη δεύτερη με τίτλο «Ιl Ρapa di Giovanna» του Πούπι Αβάτι και βγαίνω με την εντύπωση μιας καλοστεκούμενης μελοδραματικής ρεπλίκα. Αν κοντά σ΄ αυτά τα ιταλικά προσθέσεις τα τάχα μου κουλτουριάρικα, τα τάχα μου «νέα», τα τάχα μου σκεπτόμενα, τα τάχα μου αποκαλυπτικά του Τρίτου Κόσμου, ε τότε και με σώας τας φρένας θα έπρεπε να πετάξω γιαούρτια. Δηλαδή πρωινιάτικα με την τσίμπλα να τρέχεις να δεις Βέρνερ Σρέτερ και να πέφτεις στον Χριστόφορο Χριστοφή του ΄70. Ούτε μισή ταινία της προκοπής; Οι ελπίδες στηρίζονται στη μοναδική, μέχρι στιγμής, καλή παρουσία μιας στέρεης, οικολογικής, ιστορίας με τίτλο «ΒirdWatchers» του Μάρκο Μπέκις από τη Χιλή. Ragazzi ο Βέντερς ανακάλυψε ταινία. Πιάσ΄ το αυγό και κούρεφ΄ το. Από τη Χιλή έρχομαι και στη Μόστρα χρυσό λιοντάρι!
ΙΝFΟ: 65ο Φεστιβάλ Βενετίας, έως τις 6 Σεπτεμβρίου.
Στο Ίντερνετ: http://www.labiennale.org/en/cinema/
No comments:
Post a Comment