Thursday, September 4, 2008

Στο κυνήγι της πρεμιέρας

Tου Παναγιωτη Παναγοπουλου, Η Καθημερινή, Παρασκευή, 5 Σεπτεμβρίου 2008

Δύο μεγάλα κινηματογραφικά φεστιβάλ πραγματοποιούνται ταυτόχρονα αυτές τις ημέρες. Η Μόστρα της Βενετίας, το αρχαιότερο φεστιβάλ του πλανήτη, βρίσκεται στην 65η της διοργάνωση, ενώ το φετινό φεστιβάλ του Τορόντο, άρχισε μόλις χθες.

Αυτό που μπορεί να παρατηρήσει κανείς κάθε χρόνο, ειδικά γι’ αυτά τα δύο φεστιβάλ, είναι ότι σε ένα μεγάλο μέρος, μοιράζονται το πρόγραμμα. Ταινίες που κάνουν πρεμιέρα στη Βενετία, διεκδικώντας κάποιο από τα βραβεία ή συμμετέχοντας στο μη διαγωνιστικό πρόγραμμα, «τρέχουν» μαζί με τους συντελεστές τους μετά από λίγες ημέρες στο Τορόντο, που είναι η μεγαλύτερη έκθεση ταινιών στην Αμερική.

Οπως συμβαίνει για παράδειγμα με το «The hurt locker», την ταινία της Κάθριν Μπίγκελοου, με θέμα τη δράση μιας ομάδας Αμερικανών πυροτεχνουργών στο Ιράκ. Η ταινία προβλήθηκε χθες στη Βενετία και λίγο μετά θα βρίσκεται και στο Τορόντο. Το ίδιο θα συμβεί και με άλλες πολλές ταινίες.

Τα κινηματογραφικά φεστιβάλ έχουν διπλό ρόλο. Να παρουσιάζουν τις νέες ταινίες της εμπορικής διανομής, αλλά και να ανακαλύπτουν νέες δημιουργικές προτάσεις. Τα τελευταία χρόνια όμως, σχεδόν όλα τα φεστιβάλ, ακόμη και τα λεγόμενα ανεξάρτητα, όπως του Σάντανς, έχουν πέσει στην παγίδα να κυνηγούν πρεμιέρες και ονόματα, με αποτέλεσμα να έχει ατονήσει το ερευνητικό τους τμήμα.

Ομως τότε ποια είναι η χρησιμότητα των φεστιβάλ; Οι εμπορικές κινηματογραφικές εκθέσεις κάνουν παρόμοια δουλειά και είναι περισσότερο ειλικρινείς σε ό,τι αφορά τις προθέσεις τους.

Το δίκτυο των φεστιβάλ φαίνεται να βρίσκεται σε ένα αδιέξοδο σε ό,τι αφορά τους στόχους τους και τον τρόπο με τον οποίο τους επιδιώκουν. Η προβολή των φεστιβάλ γίνεται πλέον όχι τόσο μέσα από τις ταινίες τους, αλλά μέσα από τα πρόσωπα που πρωταγωνιστούν στις ταινίες.

Παράδειγμα η Βενετία. Φέτος που δεν υπήρχαν έτοιμες πολλές αμερικανικές ταινίες, το φεστιβάλ έκανε δυνατή έναρξη με την παρουσία των Τζορτζ Κλούνεϊ και Μπραντ Πιτ. Στη συνέχεια, όμως, καθώς ο διευθυντής της Μόστρα Μάρκο Μίλερ δεν κατάφερε να εξασφαλίσει ταινίες με διάσημους πρωταγωνιστές, το ενδιαφέρον μειώθηκε.

Είναι όμως αυτό για το οποίο πρέπει να ενδιαφέρονται οι διευθυντές των φεστιβάλ; Οι κινηματογραφικές διοργανώσεις, που βρίσκονται σε σύγχυση ανάμεσα στην εμπορικότητα, τη διασημότητα και την καλλιτεχνική δημιουργία, οφείλουν να βρουν μια νέα ισορροπία ανάμεσα σε αυτά τα τρία απαραίτητα συστατικά. Ετσι ώστε η δουλειά που κάνουν να έχει κάποιο αποτέλεσμα και να μην είναι απλώς η συνέχεια μιας παράδοσης.

No comments: