Μπομπ Χόσκινς: «Ημουν φιλαράκι με τον Σαίξπηρ...»

Ο πρωταγωνιστής της «Χριστουγεννιάτικης Ιστορίας» μιλάει για τη συνεργασία του με τον Ρόμπερτ Ζεμέκις και εξηγεί πώς έγινε ηθοποιός

Βετεράνος της σκηνής και του σινεμά, υποψήφιος για Οσκαρ αλλά και βραβευμένος στις Χρυσές Σφαίρες και στο Φεστιβάλ των Κανών για τη «Μόνα Λίζα», ο Μπομπ Χόσκινς ξαναβρίσκεται με τον Ρόμπερτ Ζεμέκις στην τρισδιάστατη καρτουνίστικη «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» του, μία 20ετία μετά το νεωτεριστικό «Ποιος παγίδεψε τον Ρότζερ Ράμπιτ;». Κρατώντας δύο ρόλους, αυτούς τους Φέτσιγουιγκ και του Γερο-Τζο, σε ένα... αστεράτο καστ με πρωταγωνιστή τον Τζιμ Κάρεϊ ως Σκρουτζ, δηλώνει στη συνέντευξη που παραχώρησε στο «Εθνος» η Audio Visual πως εξακολουθεί να απολαμβάνει τα πάντα.

Ο Μπομπ Χόσκινς κανονικός αλλά και ως κινούμενο σχέδιο στην κινηματογραφική «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία», που θ αρχίσει να προβάλλεται στις αίθουσες στις 24 Δεκεμβρίου

• Τι σας γοητεύει στο φιλμ;

Η «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασα όταν ήμουν 7, οπότε έχει ιδιαίτερη αξία για μένα. Το αγάπησα. Είναι σαν ένας παλιός μύθος στον οποίο πρέπει πάντα να επιστρέφεις, σαν την «Οδύσσεια». Είναι μια υπέροχη ιστορία λύτρωσης και ο Ζεμέκις έχει κάνει ένα εκπληκτικό φιλμ.

• Τι σας αρέσει περισσότερο στην ιστορία;

Δείχνει πως αν είσαι κακός και απαίσιος και δεν έχεις τον χρόνο να συμμετέχεις σ' αυτό τον κόσμο, θα χάσεις, κι αυτό έχει στις μέρες μας ουσιαστική σημασία. Πολλά απ όσα συμβαίνουν σήμερα σχετίζονται με την απουσία επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων που ζουν σε ένα κουτί και νομίζουν ότι η ζωή περιστρέφεται γύρω από αυτούς. Νομίζω ότι αυτή η ταινία θα γίνει κλασική - ο συνδυασμός του Ντίκενς και του Ζεμέκις είναι ευφάνταστος.

• Εχετε δουλέψει με τον Ρόμπερτ Ζεμέκις στο παρελθόν.

Εχω να δουλέψω μαζί του από το «Ποιος παγίδεψε τον Ρότζερ Ράμπιτ». Αλλά συνεχίσαμε από εκεί που είχαμε μείνει, πήγαμε για μεσημεριανό, μου προσέφερε τους ρόλους και αυτό ήταν...

• Γιατί νομίζετε ότι το Χόλιγουντ αγαπά τους Αγγλους ηθοποιούς;

Νομίζω ότι έχουμε γαλουχηθεί με τις αμερικανικές ταινίες από παιδιά. Είμαστε συνηθισμένοι στις αμερικανικές προφορές, τις αμερικανικές ιστορίες και την αμερικανική κουλτούρα και όσο αστείο κι αν ακούγεται, είμαστε οι «αουτσάιντερ», κι αυτό μας δίνει μια διαφορετική προοπτική. Μπορούμε να δούμε τα πράγματα καθαρά.

• Δεν έχετε πάρει μαθήματα υποκριτικής, έτσι δεν είναι;

Εγινα επαγγελματίας ηθοποιός σε μια βραδιά και μετά σκέφτηκα: «Πρέπει να μάθω να το κάνω αυτό, γιατί κάποιοι άνθρωποι πληρώνουν για να έρθουν να με δουν να παίζω». Ετσι διάβασα τους ειδικούς Στανισλάβσκι και Λι Στράσμπουργκ και άρχισα να παρατηρώ τις αντιδράσεις συναδέλφων και φυσιολογικών ανθρώπων σε διάφορα πράγματα, για να ανακαλύψω ότι οι άντρες είμαστε συναισθηματικά ανάπηροι. Οπότε άρχισα να παρακολουθώ τις γυναίκες. Εγινα ηθοποιός παρατηρώντας τις γυναίκες (γελάει) και τον τρόπο με τον οποίο αντιδρούν αληθινά στα πράγματα. Σκέφτηκα πως αν μπορούσα να διοχετεύσω αυτή την ειλικρινή έκφραση συναισθημάτων και σ' εμένα, θα άξιζε να το δει κανείς.

• Πιστεύετε ότι είχατε πάντα ένα χάρισμα;

Ηξερα τι έκανα όταν μου έδιναν ένα σενάριο, από την αρχή. Ισως σε μια προηγούμενη ζωή μου να είχα δουλέψει με τον Ουίλιαμ Σαίξπηρ... Πιθανόν να ήμουν ένα από τα φιλαράκια του.

• Ευχαριστιέστε τη ζωή σας;

Ναι, αγαπώ την ηθοποιία, την οικογένειά μου και με ενδιαφέρουν πολύ οι ταινίες. Οταν πηγαίνουν καλά είναι υπέροχο. Ευχαριστιέμαι τη ζωή μου, τη μουσική... Μου αρέσουν τα πάντα, από τους «Μπιτλς» έως τον Μπάρτοκ.

Αντα Δαλιάκα, ΕΘΝΟΣ, 18/12/2009