ΜΟΔΑ, ΨΩΝΙΑ ΚΑΙ ΕΡΩΤΕΣ ΣΕ ΨΗΛΑ ΤΑΚΟΥΝΙΑ

Οι τέσσερις πρωταγωνίστριες του σίριαλ κρατούν τους ίδιους ρόλους για δυόμισι ώρες στη μεγάλη οθόνη. Από αριστερά, οι Σίνθια Νίξον, Κριστίν Ντέιβις, Σάρα Τζέσικα Πάρκερ και Κιμ Κατράλ σε σκηνή από το «Sex and the city»

Δεν υπήρξα ποτέ μέλος του φαν κλαμπ της τηλεοπτικής σειράς «Sex and the city». Παραδέχομαι ωστόσο ότι το κινηματογραφικό φιλμ του Μάικλ Πάτρικ Κινγκ που την ακολούθησε με κράτησε. Σαν να μην έφτανε αυτό, με συγκίνησε! Και δεν περιμένεις κάτι τέτοιο από μια «γυναικεία» ταινία δυόμισι ωρών που συχνά σου δίνει την αίσθηση ότι ξεφυλλίζεις glossy περιοδικό μόδας ή ότι βρίσκεσαι στην Πέμπτη Λεωφόρο του Μανχάταν για ψώνια. Μπράβο λοιπόν στους παραγωγούς της σειράς που κατάφεραν να κατασκευάσουν μια κινηματογραφική ταινία όχι αποκλειστικώς απευθυνόμενη στους φανατικούς θαυμαστές αλλά ενδεχομένως σε ευρύτερη γκάμα. Πυρήνας, ο επικείμενος γάμος της συγγραφέως Κάρι (Σάρα Τζέσικα Πάρκερ και συμπαραγωγός της ταινίας) με τον μεγαλύτερό της Μπιγκ (Κρις Νορθ). Αμφιβολίες, απογοητεύσεις, μπόλικα μουσκεμένα χαρτομάντιλα. Αναγκαστικά οι ιστορίες των υπολοίπων μελών της παρέας βρίσκονται σε δεύτερη μοίρα γαρνίροντας τον κορμό. Η δικηγόρος Μιράντα ( Σίνθια Νίξον ) αντιμετωπίζει προβλήματα με τον σύζυγό της (Ντέιβιντ Αϊγκενμπεργκ). Η υποχόνδρια νοικοκυρά Σάρλοτ (Κριστίν Ντέιβις) που τρώει αμερικανικές πουτίγκες στο Μεξικό επειδή φοβάται τη δηλητηρίαση πρόκειται- επιτέλους- να γεννήσει. Τέλος, η πληθωρική Σαμάνθα (Κιμ Κατράλ) κοντεύει τα 50 και συνεχίζει να έχει το σεξ διαρκώς στο μυαλό της. Και καλά κάνει γιατί, πιστέψτε με, έχει τα φόντα και με το παραπάνω. Η ταινία είναι δροσερή, καλοκαιρινή, φτιαγμένη με κέφι από ένα επιτελείο καλών επαγγελματιών που γνωρίζει απ΄ έξω και ανακατωτά πρόσωπα, τύπους και καταστάσεις (ο σκηνοθέτης Μάικλ Πάτρικ Κινγκ ήταν σεναριογράφος και παραγωγός της σειράς). Οι γνώστες θα τη λατρέψουν, οι υπόλοιποι θα τη συμπαθήσουν...

Το μυστικό μιας σύγχρονης Μήδειας

Μέσα από ένα αξιοζήλευτο ντεμπούτο στην κινηματογραφική σκηνοθεσία, ο νεαρός γάλλος συγγραφέας Φιλίπ Κλοντέλ έδωσε επίσης την ευκαιρία στη βρετανίδα ηθοποιό Κριστίν Σκοτ Τόμας να πετύχει μια σπουδαία ερμηνεία παίζοντας την πρώην κατάδικο για τον φόνο του παιδιού της, η οποία καλείται να επανενταχθεί στην κοινωνία. Η Ζιλιέτ (Σκοτ Τόμας) φιλοξενείται στο σπίτι της αδελφής της ( Ελσα Ζίλμπερσταϊν ), επίσης μητέρα. Ο πόνος της παιδοκτόνου είναι βωβός και με τη σιωπηλή συμπεριφορά της σε κάνει να αναρωτιέσαι για όσα κρύβονται στο μυαλό της. Εχει τελικά μετανιώσει για την πράξη της; Και αν όχι γιατί; Οταν το μεγάλο μυστικό της ταινίας αποκαλύπτεται (έπειτα από περίπου μία ώρα) ο θεατής έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με ένα τεράστιο ηθικό δίλημμα ενώ ταυτοχρόνως ο Κλοντέλ χειρίζεται με υποδειγματική ακρίβεια ζητήματα όπως η άφεση και η συμφιλίωση.

Αγέραστη κωμωδία, άγνωστη γκέισα

Δύο παραγωγές του 1960, η μια γνωστή, η άλλη καθόλου. Η γνωστή δεν χρειάζεται συστάσεις. Είναι η περίφημη «Γκαρσονιέρα» («Τhe apartment») του Μπίλι Γουάιλντερ και των πέντε Οσκαρ. Ασπρόμαυρη, αγέραστη στον χρόνο κομεντί, ένα απολαυστικό ερωτικό γαϊτανάκι ανάμεσα στον Τζακ Λέμον, τη Σίρλεϊ Μακ Λέιν και τον Φρεντ Μακ Μάρεϊ. Η άγνωστη ταινία είναι η ιαπωνική, το «Μια γυναίκα ανεβαίνει τη σκάλα», του παραγνωρισμένου ιάπωνα σκηνοθέτη Μίκιο Ναρούζε (1905-1969). Το έργο του πρωτοπαρουσιάστηκε στην Ελλάδα στο περυσινό φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και η ταινία είναι το πορτρέτο μιας χήρας γκέισας ( Χιντέκο Τακαμίνε ) που αναζητεί μια καλύτερη ζωή.

▅ «Κάτω από το ίδιο φεγγάρι» («La misma luna») της Πατρίσια Ρίγκεν. Το χρονικό των εμπειριών ενός ανήλικου Μεξικανού ( Αντριάν Αλόνσο ) ο οποίος εισχωρεί παράνομα στην Αμερική προκειμένου να ανακαλύψει τα ίχνη της λαθρομετανάστριας μητέρας του. Δυνατό θέμα αλλά κλαψιάρικη διάθεση που εκβιάζει το συναίσθημα. ▅ «Ρότενμπουργκ, ο κανίβαλος» («Rohtenburg») του Μάρτιν Βάις. Αχαρη ανασκόπηση της αληθινής ιστορίας του γερμανού ομοφυλόφιλου κανίβαλου Αρμιν Μέιβες ( Τόμας Χούμπερ ) ο οποίος ανακάλυπτε τα θύματά του μέσω αγγελιών στο Ιnternet. Η ψευδοφιλοσοφίζουσα αφήγηση της αμερικανίδας φοιτήτριας ( Κέρι Ράσελ ) που υποτίθεται ότι ερευνά την υπόθεση είναι τουλάχιστον ενοχλητική και οι σκηνές από την παιδική ηλικία του κανίβαλου δεν έχουν πειθώ.

[ΤΟΥ Ι. ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ, ΤΟ ΒΗΜΑ, 5/6/2008]