ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ - ΟΠΤΙΚΟΑΚΟΥΣΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ

Για τα υπερκέρδη των μονοπωλίων

Η ψηφιακή «επανάσταση» στον κινηματογράφο έχει ξεκινήσει «και δεν μπορεί να είναι αναίμακτη, το θέμα είναι να περιορίσουμε τα θύματα».

Αν και το παραπάνω συμπέρασμα από την προχτεσινή ημερίδα του Ινστιτούτου Οπτικοακουστικών Μέσων για τις «τάσεις και προοπτικές» του ψηφιακού κινηματογράφου, όπως το έθεσε ο πρόεδρος του ΙΟΜ, Ρ. Μορώνης, δημιουργεί περισσότερα ερωτήματα, σε ένα βαθμό είναι αντικειμενικό. Γιατί, όντως, είναι νωρίς να «χαρτογραφηθούν» επακριβώς οι συνέπειες της ψηφιακής τεχνολογίας στην παραγωγή, διανομή και προβολή των ταινιών. Πλην, όμως, δεν είναι λογικό το να σκεφθεί κανείς ότι το περισσότερο «αίμα» θα «χυθεί» από τους δημιουργούς, τους θεατές και τις «παραδοσιακές» αίθουσες. Γιατί, η νέα τεχνολογία θα εφαρμοστεί, σε μαζικό βαθμό, από τα ίδια μονοπώλια του οπτικοακουστικού που λυμαίνονται και τη σημερινή συμβατική τεχνολογία.

Προς το παρόν «παρακολουθούμε» την εξέλιξη. Ο Ντ. Χάνκοκ, επικεφαλής του στον τομέα του κινηματογράφου στο περιοδικό «Screen Digest» έδωσε μια αριθμητική εικόνα, σύμφωνα με την οποία υπάρχει αλματώδης αύξηση του αριθμού των ψηφιακών αιθουσών (115% μεταξύ 2006 - 2007). Την πρωτιά σε ψηφιακή παραγωγή ταινιών έχουν οι ΗΠΑ με 189 ταινίες (30% περίπου του συνόλου της παραγωγής), ενώ αλματώδης είναι και η αύξηση των αιθουσών που υποστηρίζουν τρισδιάστατη τεχνολογία: Από 98 αίθουσες που ήταν το 2005, ανήλθαν σε 1.298 το 2007. Αντιστοίχως, στην Ευρώπη, από 4 αίθουσες το 2005 έφτασαν στις 204 το 2007.

Ο υπόλοιπος προβληματισμός των συμμετεχόντων περιστράφηκε, κυρίως, γύρω από την «πειρατεία», αν και δεν έλειψαν οι αναφορές στις επιπτώσεις από την ψηφιακή τεχνολογία και στο περιεχόμενου του κινηματογραφικού «λόγου».