Wednesday, May 5, 2010

Η περιπέτεια σώζει τον γάµο

  • Δηµήτρη Δανίκα, ΤΑ ΝΕΑ: Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

«Ραντεβού για παντρεµένους». Τίνα Φέι (εδώ µε τους Στίβ Καρέλ και  Μαρκ Γουόλµπεργκ), η Νάνα Μούσχουρη του  αµερικανικού Show!
Νία Βαρντάλος, πες αλεύρι. Η Ελίζαµπεθ Σταµατίνα Φέι σε γυρεύει.
Εξω πάµε µια χαρά। Ο Ελληνας θριαµβεύει στην ξενιτιά॥ Καλύτερη επιλογή αυτής της ρακένδυτης εβδοµάδας το «Date night». Δηλαδή «Ραντεβού για παντρεµένους». Οπου η Σταµατίνα και ο Στιβ Κάρελ σώζουν τον γάµο τους. Μια νύχτα σουρεαλιστικών παρεξηγήσεων, τραγελαφικών καταστάσεων και εφιαλτικών καταδιώξεων!

Το λέω µετά γνώσεως όλων των συνεπειών του νόµου. Η κωµωδία της Τίνας δέκα φορές ανώτερη από τον «Γάµο α λα ελληνικά».

Μόνο που στην εν λόγω ιστορία δεν εµπλέκεται το ελληνικό στοιχείο. Α, εκεί έχασε. Who is Stamatina; Πρώτα το βιογραφικό - λόγω ελληνικής καταγωγής - ύστερα η ταινία. Αρχίζω µε µια δική της ατάκα «Οταν µπήκα στο τιµ των σεναριογράφων του “Saturday night live” (θρυλικό ΤV show από το 1975) συρρικνώθηκα»! Λογικό. Πρώτον, γιατί το 1995, τότε που µπήκε στην οµάδα, ήταν µωρό. Μόλις είκοσι πέντε ετών. Δεύτερον, γιατί ήταν η µοναδική γυναίκα. Η οποία στη συνέχεια πήρε τα ηνία και έτσι κατέκτησε τον τίτλο του πρώτου θηλυκού Ηead writer (αφεντικού οµάδας σεναριογράφων). Και τρίτον επειδή είναι µόλις 1,64 µ. Για τα γυναικεία µέτρα µια χαρά. Για τα αρσενικά εντελώς χαµηλά. Κοίτα την κοντή.

Κατάφερε να µας βάλει στο βρακί της. Η ελληνική φλέβα της Σταµατίνας προέρχεται από τη µητέρα της. Ετσι συνδέεται µε την Καλαµάτα. Εξ όψεως - µε το αιχµηρό πηγούνι της, τα µπιρµπιλωτά µάτια της, τα καστανά µαλλιά της και τον µαύρο σκελετό της µυωπίας της - θυµίζει Νάνα Μούσχουρη του εβδοµήντα.

Μ’ ένα λόγο, από τη συνεύρεση κέρδισε ολοκληρωτικά η µητέρα της. Ελάχιστα τα ίχνη του πατέρα της. Από γερµανική και σκωτσέζικη καταγωγή ο duddy της Τίνας. Α, όλα κι όλα. Εµείς οι Ελληνες µπορεί τελευταίοι στα ταµεία, πρώτοι στη σεξουαλική διαδικασία. Αποτέλεσµα; Η Τίνα να αναγορευτεί - εκτός των άλλων - µια από τις πιο hot του αµερικανικού show. Δεν είναι της προσωπικής προτιµήσεώς µου. Περί γούστου κολοκυθόπιτα. Πάµε τώρα στην ουσία. Γεννηµένη δυτικά της Φιλαδέλφειας. Με εξαιρετικές γυµνασιακές επιδόσεις. Με επίµονες και πολύχρονες σπουδές σε δραµατικές σχολές.

Και όταν της δίνεται η ευκαιρία αρπάζει τον ταύρο από τα κέρατα. Ετσι καταφέρνει το τρεµπλ. Και σεναριογράφος. Και executive producer. Και ηθοποιός. Κυρίως της αµερικανικής ΤV. Οχι µόνο στο Saturday night show. Αλλά και στο θρυλικό 30 Rock. Με το οποίο λαµβάνει µπόλικα βραβεία ΕΜΜΥ. Καριέρα στρωµένη µε χρήµα και δάφνες. Αλλά ως µισο-ελληνίδα, πρώτα οικογένεια και ύστερα χρήµα. Από το 2001 παντρεµένη µε τον Τζεφ Ρίτσµοντ (σκηνοθέτης), µε τον οποίο έφερε στον κόσµο ένα κοριτσάκι. Μέχρι τα σαράντα τα ‘χει κάνει όλα. Λογικό. Το σύστηµα το αµερικανικό ανοικτό σε κάθε ταλέντο σοβαρό. Γιατί στην Ελλάδα, Σταµατίνα µου, µπορεί να έπλενες πιάτα!

Η κοµεντί λοιπόν. Με σεναριογράφο τον Τζος Κλάουσνερ και σκηνοθέτη τον Σον Λέβι. Εντελώς κόντρα στην επωδό «χαζά παιδιά χαρά γεµάτα». Διόλου χαζοαµερικανικά. Μάλλον προς το «Μετά τα µεσάνυχτα» (Αfter hours)

του Μάρτιν Σκορσέζε και του 1985 κοι τά. Δηλαδή µισή µαύρη κωµωδία, µισή οικογένεια, πλήξη και ρουτίνα. Το στόρι πάει κάπως έτσι. Ζευγάρι µικροµεσαίων σε όλα βρίσκεται στα πρόθυρα βαρεµάρας. Ο προγραµµατισµός έχει στραγγίξει κάθε σταγόνα από το κρεβάρτι το συζυγικό. Να κάνουµε έρωτα; Ασε τώρα. Αύριο θα είµαι ξεκούραστη και θα µπορώ. Ενα βράδυ ο σύζυγος (Στιβ Καρέλ) µπαίνει φουριόζος µε φαεινή ιδέα. Θα σε πάω σε µεγάλες πολυτέλειες, λέει στη σύζυγο (Τίνα Φέι). Πού; Στη «Σπονδή» (σόρι, αλλά δεν ενθυµούµαι το συγκεκριµένο µοδάτο restaurant). Μα, πρέπει να έχεις κλείσει ένα µήνα πιο πριν. Μην ανησυχείς. Θα βρούµε. Ετσι µπαίνουν, κάθονται στο µπαρ και κάποια ακύρωση περιµένουν. Μία στα χίλια δηλαδή. Και αν. Ωσπου σε µια στιγµή ακούνε το γκαρσόνι να φωνάζει το όνοµα «Τρίπλεχορν» (εκ της Τζιν Τρίπλεχορν, της ξανθιάς µετά της οποίας έκανε τζιτζιβιτζιλίκι η Σάρον Στόουν στο «Βasic Ιnstict»).

Αυτό ήταν. Πετάγεται ο σύζυγος «εδώ οι Τρίπλεχορν» Λάθος κίνηση. Κάθονται, παραγγέλνουν και αναµένουν.

Και τότε, από το πουθενά, δύο «ντουλάπες» τους κυκλώνουν και µε κρυµµένα περίστροφα απειλούν να τους στείλουν µε άδειο στοµάχι στον άλλο κόσµο. Είστε οι Τρίπλερν; Ναι. Ωραία.

Σηκωθείτε, βγείτε και σκασµό µη βγάλετε. Τι θέλετε, παιδιά; Δώσε το φλασάκι, αλλιώτικα θα πάτε θυµαράκια!

Επειδή λοιπόν ο Φιλ και η Κλερ Φόστερ έγιναν Τρίπλεχορν το πληρώνουν πολύ ακριβά. Η νύχτα πυκνή και µεγάλη. Η µπέιµπι σίτερ στο σπίτι να ζητάει περισσότερα λεφτά για να µείνει µερικές ώρες παραπάνω µε τα παιδιά. Και τα περίστροφα στο στοµάχι έτοιµα να φυτέψουν µερικές σφαίρες σε ένα αθώο, ανυποψίαστο, βαρετό ζευγάρι. Αντε τώρα να αποδείξεις πως δεν είσαι ελέφαντας.

Από εκεί και ύστερα όλα είναι πιθανά. Αρκεί να διαθέτεις φαντασία και χιούµορ. Μεταξύ των άλλων που εµφανίζονται ως «επισκέπτες» σ’ αυτό το ανελέητο κυνηγητό µέσα στη νύχτα, ο Μαρκ Ράφαλο, ο Τζέιµς Φράνκο, η Μίλα Κούνις και ιδιαιτέρως ο Μαρκ Ουόλµπεργκ. Ανάµεσα στις πολλές δραστηριότητές του και πράκτορας της Μοσάντ. Μισόγυµνος σε πολυτελέστατο Loft. Ετοιµος να πέσει στο κρεβάτι µ’ ένα µωρό από Ισραήλ. Η οποία µόλις βλέπει το ζευγάρι των Φόστερ ρωτάει τον Ουόλµπεργκ στα χίµπρου «Θα κάνουµε παρτούζα µ’ αυτούς τους δύο;». Μ’ αυτά και άλλα πολλά, τρία πράγµατα συµβαίνουν τελικά. Ο εφιάλτης σκοτώνει την οικογενειακή πλήξη και φέρνει τα δύο µέρη κοντά. Το πρώτο. Τα επεισόδια που διαδραµατίζονται µέσα στη νύχτα είναι άκρως διασκεδαστικά. Και το τρίτο το καλύτερο, ενίοτε να πέφτεις χάµω και να µη σου µένει άντερο από τα χαχανητά!

Η δυναστεία των Κάλκιν

Ωκεανός από ταλέντα στο «Lymelife», δηλαδή «Ξινή ζωή». Πρωταγωνιστές δύο από τους εφτά αδελφούς Κάλκιν. Δηµιουργοί -σενάριο και σκηνοθεσία - οι αδελφοί Ντέρικ και Στίβεν Μαρτίνι. Και ανάµεσα στους δεκατρείς συµπαραγωγούς ο Αλεκ Μπόλντουιν που παίζει και στην ταινία. Καθώς και ο Μάρτιν Σκορσέζε. Το µισό Αrt Χόλιγουντ να σπρώχνει µια δραµατική χλωµή παραλλαγή του «Αmerican beauty»!

Σα να λέµε το εξής σουρεαλιστικό - πράγµα που εν Ελλάδι ουδέποτε θα δω. Ολο το σύστηµα να επενδύει πάνω στον Γιώργο Λάνθιµο. Που η πολυβραβευµένη ταινία του «Ο κυνόδοντας» όχι µόνο προβάλλεται σε κεντρικές αίθουσες του Λονδίνου αλλά, από πάνω, έχει εισπράξει διθυραµβικές κριτικές. Το είπα. Αν η Σταµατίνα Φέι έµενε Αθήνα θα έπλενε πιάτα σε κάποια κουζίνα. Οπου κι αν ταξιδέψω η Ελλάδα µε πληγώνει!

Πλήρης εξαρτήσεων η ξινή ταινία.

Παράδειγµα; Ο Στίβεν Μαρτίνι, συνσεναριογράφος (µαζί µε τον αδελφό του) στο «Lymelife». Που άρχισε την καριέρα του µε µέντορες τον Αλφόνσο Κουαρόν και τον Ρόµπερτ Ρέντφορντ. Αποκάλυψη του Σάντανς. Πολυτάλαντος ο τύπος. Εκτός των άλλων, τραγουδιστής και συνθέτης του συγκροτήµατος «Τhe Spaceship Μartini Κundalini». Καθώς και συνθέτης και µοντέρ της «Ξινής ζωής». Ηλικίας µόλις 32 παρακαλώ.. Από κοντά και ο αδελφός του Ντέρικ Μαρτίνι. Ο σκηνοθέτης δηλαδή. Και σεναριογράφος. Και σκηνοθέτης. Και ηθοποιός. Και µόλις 35 ο µικρός. Πάµε τώρα στο cast. Τα γράφω όλα αυτά τα βιογραφικά για να καταλάβετε τίνι τρόπω λειτουργεί το Αmerican Cinema. Πρωταγωνιστής ο Ρόρι Κάλκιν. Ο Βενιαµίν της πασίγνωστης, των εφτά αδελφών, οικογένειας των Κάλκιν. Του 1988 αυτός, Με µεγαλύτερο τον Μακόλεϊ Κάλκιν του «Ηome alone» (µόνος στο σπίτι). Συµπρωταγωνιστής του σε δεύτερο ρόλο ο µεγαλύτερος κατά ένα χρόνο Κίρεν Κάλκιν. Κι όµως. Και παρ’ όλ’ αυτά τα ταλέντα τα καλλιτεχνικά. Η ταινία χωρίς ιδιαίτερη προσωπικότητα. Χωρίς πρωτότυπη µατιά!

Το στόρι µε εφηβική, µελαγχολική, κοψιά. Ενα αγόρι (Ρόρι Κάλκιν) της δεκαετίας του ‘70 µεγαλώνει ανάµεσα σε γονείς, φίλους και συγγενείς που χωρίς να το επιδιώκουν προσπαθούν να τον ευνουχίσουν.

Προφανώς αυτοβιογραφικό από τον περίγυρο των δύο αδελφών Μαρτίνι. Ο πατέρας του (Αλεκ Μπόλντουιν) του Αmerican dream. Η µητέρα του (Τζιλ Χένεσι) της γκρίνιας και της απιστίας. Ο γείτονας (Τίµοθι Χάτον) της σκοποβολής. Και η κοπελιά της διπλανής πόρτας (Σίνθια Νίξον) της αφασίας. Ολοι και όλα τον σπρώχνουν προς τα κάτω. Να µεταλλαχθεί, να συρρικνωθεί και να τους µοιάσει. Για µια λουστραρισµένη ξινή ζωή.

Ενα το µεγάλο εµπόδιο µε την σκηνοθεσία. Η αναπαραγωγή. Μελαγχολική η ιστορία, µελαγχολικοί και οι τόνοι στην σκηνοθεσία. Ακούνητη αυτή η µικρή κοινωνία. Ακούνητοι και οι ρυθµοί. Απρόσωπο το ανθρώπινο περιβάλλον. Απρόσωπη και η ιστορία. Ξινή η ζωή του Ρόρι Κάλκιν. Ξινή και η γεύση της ταινίας. Ιn short, η ευπρέπεια κάνει κακό!


Οι Δίδυµοι Πύργοι σε Αρλεκιν

Το βατόµουρο της εβδοµάδας - ίσως και του µήνα- στο Αρλεκιν του World Τrade Center. Των Δίδυµων Πύργων δηλαδή. Με τον τίτλο «Αγαπηµένε µου Τζον» Τουτέστιν Dear John. Από το οµόιτιτλο µυθιστόρηµα του Νίκολας Σπαρκς. Με σκηνοθέτη τον Λάσε Χάλστροµ («Θέα στον Ωκεανό» και «Σοκολάτα»). Και πρωταγωνιστές την Αµάντα Σίφρινγκ σε στυλ Σάντρα Ντι κσι Τσάνινγκ Τέιτουµ σε στυλ Τζον Γκάβιν!

Οπου το δίληµµα του Τζον, ενός τυπικού και ευσταλούς αµερικανού παιδαρά είναι καταλυτικό: Τhe Girl or the Country John; Το κορίτσι η την πατρίδα Γιάννη; Το κορίτσι. Λάθος. Αυτό από άλλη ταινία. Φυσικά πρώτα απ όλα η πατρίδα. Ετσι ο εν λόγω Ιωάννης φοράει την στολή και αναχωρεί κάπου για την Αφρική. Προς συµπαράστατη των αναξιοπαθούντων της Μαύρης Ηπείρου. Την ίδια στιγµή προς το κολλέγιο και η Σαβάνα. Η µικρή. Το κορίτσι του Τζον. Θα µε περιµένεις; Θα σε περιµένω. Μα θα περάσουν κοντά δώδεκα µήνες. Ποιος ξέρει τι θα συµβεί µέχρι τότε. Θα σε περιµένω. Και περιµένει και περιµένει. Και ο Τζον γράφει εκατοντάδες επιστολές προς την Σαβάνα και η Σαβάνα προς τον φαντάρο.

Ωσπου ο Τζον επιστρέφει και στην αγκαλιά της Σαβάνας πέφτει. Ελα όµως που ο σατανικός, ο άθλιος και τρισκατάρατος Μπιλ Λάντεν µπαίνει στην µέση και µαζί µε τους Δίδυµους Πύργους, γκρεµίζει και το Love story του Τζον και της Σαβάνας. Ετσι ο Τζον ξαναφοράει την στολή και προς το Αφγανιστάν σπεύδει. Προς συµπαράσταση των αναξιοπαθούντων Αράβων και της σωτηρίας της Αµερικής. Θα µε περιµένεις; Ποιος ξέρει!

Ο Λάσε Χάλστροµ έλαβε υπόψη του όλα τα κλισέ ενός µελοδράµατος για τα νεαρά θηλυκά των Μultiplex της Αµερικής. Κοντινά πλάνα. Ατελείωτα χάδια στα πρόσωπα των δύο πρωταγωνιστών. Και άφθονο ροµάντσο. Πολύ καλώς έκαµε. Πώς αλλιώς θα πουλήσει το Αρλεκιν στα κοριτσία; Πολύ καλώς κάνω κι εγώ. Πως αλλιώς θα τα έχω καλά µε την συνείδησή µου. Γιατί ο δόλος προφανής. Τα χαρτοµάντηλα σκουπίζουν τον ιµπεριαλισµό της Αµερικής!


Ερωτας στην Αιώνια Πόλη

«Κάποτε στη Ρώµη» (When in Rome). Κοµεντί του Μαρκ Στίβεν Τζόνσον µε Κρίστεν Μπελ, Τζος Ντουχάµελ, καθώς και σε δεύτερους ρόλους Ντάνι Ντε Βίτο και Αντζέλικα Χιούστον. Το στόρι; Κορίτσι από Νέα Υόρκη πάει Ρώµη να βρει τον µεγάλο έρωτά της. Ετσι πέφτει πάνω σε γοητευτικό ρεπόρτερ. Από εκεί και πέρα ουδέν γνωρίζω. Επειδή προφανώς πρόκειται για ένα ακόµα αριστούργηµα, η εταιρεία είπε stop, δεν δείχνουµε στους κριτικούς την ταινία. Κι έτσι όσοι την «κατέβασαν» - πράγµα που λόγω αρχών αρνούµαι να κάνω - είπαν περίπου «µην µπεις στον κόπο, πάµε παρακάτω»


«Ρασοµόν» (Rashomon). Δράµα και έγκληµα εποχής. Η σκηνοθεσία από τον Ακίρα Κουροσάβα (1910-1998). Ασπρόµαυρη ταινία παραγωγής του 1950 µε πρωταγωνιστή τον Τοσίρο Μιφούνε. Δηλαδή τέσσερα χρόνια πριν οι «Εφτά σαµουράι» τον εκτοξεύσουν στον ουρανό. Η προβολή της ταινίας ως επανέκδοση της επανέκδοσης. Αφού πριν από τέσσερα χρόνια είχε ξαναπροβληθεί. Το στόρι γνωστό. Τον 12ο αιώνα, στην αρχαία, σπαρασσόµενη από φέουδα, Ιαπωνία, µια συµµορία εισβάλλει στο σπίτι ενός σαµουράι. Ετσι βιασµός και φόνος µαζί. Ο αρχηγός της συµµορίας, ο Ταχοµάρου (Τοσίρο Μιφούνε), συλλαµβάνεται και στο δικαστήριο προσκοµίζεται. Τέσσερις µάρτυρες του εγκλήµατος καλούνται να αφηγηθούν τη δική τους ιστορία. Καθένας, καθώς και ο Ταχοµάρου, αφηγείται µια διαφορετική ιστορία. Ποια η αλήθεια; Αυτό ακριβώς θέλει να πει ο σπουδαίος αυτός δηµιουργός. Καθένας µε τη δική του οπτική. Ολα υποκειµενικά. Αλήθεια πουθενά!

No comments: