ΝΤΑΣΣΕΝ ΖΥΛ: Αυτοβιογραφικό σενάριο

Ο Ντασσέν, σε γύρισμα του «Δήμιου των κολασμένων» καταβρέχει τον πρωταγωνιστή Μπαρτ Λάνγκαστερ

Ο Ντασσέν, ογδοντάχρονος περίπου, εξέδωσε και προσπάθησε, μάταια να κινηματογραφήσει το αυτοβιογραφικό σενάριό του «Ο μπαμπάς τρελαινόταν για Καρούζο» (1990, εκδόσεις «Καστανιώτη»). Ενα σενάριο «απαθανάτισης» της οικογένειάς του, της ταξικής καταγωγής, της ένταξής του στο ΚΚ ΗΠΑ, φίλων, ομοϊδεατών που αλλαξοπίστησαν, του μακαρθικού εφιάλτη, της χολιγουντιανής «κόλασης», της αυτοεξορίας, των ευρωπαϊκών ταινιών του και της αγάπης του για την Ελλάδα. Αντλώντας λίγα αλλά χαρακτηριστικά στοιχεία και φράσεις - σπαράγματα αυτού του σεναρίου, επιχειρούμε μια συνοπτική βιογράφηση του Ζυλ Ντασσέν.

Ρωσοεβραίοι από την Οδησσό, μετανάστες στις ΗΠΑ ήταν οι γονείς του. Δεκαετία του '20. Δυο κόρες και τρία αγόρια είχε να θρέψει ο μεροκαματιάρης σε κουρείο, λάτρης του διάσημου τενόρου Καρούζο, σοσιαλιστής πατέρας του. Πείνα. Ανέχεια. Απλήρωτα νοίκια. Αλλεπάλληλες εξώσεις της οικογένειας από άθλια σπιτικά στο Χάρλεμ και το Μπρονξ, όπου ζούσε η εξαθλιωμένη λευκή και μαύρη εργατιά. Παντού η βία και εγκληματικότητα των μαφιόζων. Κοινωνική νόσος και τα παραβατικά παιδιά. Μόνα αντίδοτα η αλληλεγγύη των εργατών γειτόνων, τα λίγα φρούτα και λαχανικά που έκλεβε η εργάτρια στη λαχαναγορά θεία τους και το ρώσικο τραγούδι «Ο βαρκάρης του Βόλγα», που ο πατέρας έβαζε τα παιδιά του να τραγουδούν στις αμέτρητες στιγμές οικογενειακής απελπισίας. Ο δύστυχος πατέρας που, για να συνεχίσει το σχολείο ο πρωτότοκος γιος του, ζήτησε μικροβήθεια από τον κουνιάδο του, ταπεινώθηκε απ' αυτόν και αποδιώχτηκε από τη γυναίκα του. Τα αγόρια βγήκαν στη βιοπάλη. «Προστάτης» της οικογένειας έγινε ο 16χρονος Λου, που συνέχισε στο νυχτερινό σχολείο, όπως και οι μικρότεροι αδελφοί του... [Ριζοσπάστης, 13/4/2008].