Ο Μόργκαν Φρίμαν έγινε διάσημος για τους δεύτερους ρόλους του. Από τον «Σοφέρ της κυρίας Ντέιζι» μέχρι τον βοηθό του προπονητή μποξ στο «Μillion Dollar Βaby», για το οποίο κέρδισε το μοναδικό του Όσκαρ, έπαιζε πάντα δίπλα σε μεγάλους σταρ. «Ναι, τις περισσότερες φορές είμαι ο δεύτερος ρόλος. Αλλά αυτό είναι επιλογή μου. Ήθελα να δουλέψω με αυτούς τους ηθοποιούς - τον Ίστγουντ, τον Χάκμαν, τον Νίκολσον, την Άσλεϊ Τζαντ. Δεν με νοιάζει αν το όνομά μου είναι δεύτερο στους τίτλους». Ο Φρίμαν μπήκε για τα καλά στον κινηματογράφο στα 50 του. «Για 20 χρόνια έκανα θέατρο και προσπαθούσα να γίνω γνωστός για να παίξω στο σινεμά. Είμαι γεννημένος ηθοποιός. Μου είναι πολύ εύκολο να υποκριθώ. Αυτό ήθελα να κάνω από τα παιδικά μου χρόνια. Δεν θέλω να παίζω θέατρο συχνά. Είναι πολλή δουλειά. Στις ταινίες δουλεύεις λίγο, παίρνεις πολλά λεφτά και προχωράς στην επόμενη. Αυτό μου αρέσει. Νομίζω πως, στα 70 μου, έχω δουλέψει αρκετά». Αυτές τις ημέρες, πάντως, εμφανίζεται στην παράσταση «Country Girl» στο Μπρόντγουεϊ, στην οποία υποδύεται έναν βετεράνο ηθοποιό. Μαζί του πρωταγωνιστεί η Φράνσις ΜακΝτόρμαντ. «Ο φόβος μου στο θέατρο ήταν ότι δεν θα έβγαινε η φωνή μου. Στο σινεμά έχεις το μικρόφωνο μπροστά σου, και όλοι οι ηθοποιοί μιλάνε πολύ πιο σιγά. Στη σκηνή, όμως, αναρωτιέσαι αν μπορείς ακόμα να τα καταφέρεις. Αν η φωνή σου διατηρεί την ποιότητά της κι αν είναι ακόμα αξιόπιστο εργαλείο». Από μια άλλη άποψη, πάλι, θεωρεί το θέατρο ευκολότερο από τον κινηματογράφο. «Όταν βλέπω τον εαυτό μου στην οθόνη, θέλω να τα παρατήσω. Μου φαίνεται ότι δεν κάνω τίποτα. Στη σκηνή, βλέπω τον εαυτό μου μέσα από τα μάτια του κοινού και η αυτοπεποίθησή μου ανεβαίνει στα ύψη». Ο Φρίμαν δεν είναι από τους ηθοποιούς που κρέμονται από το στόμα του σκηνοθέτη για συμβουλές. «Δεν μου αρέσει να ρωτάω τι είναι αυτός ο ρόλος, και τι σημαίνει, και πώς πρέπει να τον παίξω. Σπάνια χάνομαι. Από τη στιγμή που συμφωνώ να παίξω έναν ρόλο, έχω καταλάβει τα πάντα γι΄ αυτόν».
No comments:
Post a Comment