- Της ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΜΠΑΡΚΑ, Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011
«Ο λόγος του βασιλιά» είναι μια εξαιρετικά καλογυρισμένη ταινία, με ενδιαφέρουσα πλοκή, που πολύ εύστοχα βρίσκει απήχηση στον πιο έξυπνο σινεφίλ όσο και στον άδηλο αγγλόφιλο. Ομως, πλαστογραφεί εξόφθαλμα την Ιστορία».
Απειλεί το δρόμο του Κόλιν Φερθ προς τα Οσκαρ η συζήτηση που έχει ανοίξει για το «Λόγο του βασιλιά»;
Πού να ήξερε ο Κρίστοφερ Χίτσενς όταν έγραφε τα παραπάνω σε άρθρο του στο «Slate» ότι θα απειλούσε να στερήσει το Οσκαρ από την ταινία-καμάρι των Βρετανών;
Ο γνωστός Βρετανός δημοσιογράφος, συγγραφέας και κριτικός τεκμηρίωνε με επιχειρήματα την «παραποίηση» της Ιστορίας. Συγκεκριμένα, έγραφε ότι ο Γουίνστον Τσόρτσιλ δεν ήταν ούτε κατά διάνοια ο πιστός φίλος του τραυλού πρίγκιπα, όπως τον εμφανίζει η ταινία. Αντίθετα, υποστήριζε τον αδελφό του, φιλοναζιστή βασιλιά Εδουάρδο VIII, και καθόλου δεν επιθυμούσε ως λύση την παραίτησή του από το θρόνο.
«Δεν υπάρχει μεγαλύτερος αγιογράφος του Τσόρτσιλ από το βιογράφο του, Γουίλιαμ Μάντσεστερ. Αλλά ακόμα κι αυτός, στο "The Last Lion", αφιερώνει ένα ολόκληρο κεφάλαιο στην ένοχη σχέση του με τον Εδουάρδο», γράφει ο Χίτσενς. «Ο Τσόρτσιλ», εξηγεί, «κατάπιε τις διαφορές του με τους αριστερούς και προοδευτικούς πολιτικούς και συνέβαλε στη δημιουργία ενός λόμπι ενάντια στη συμπαιγνία του Νέβιλ Τσάμπερλεϊν με τον ευρωπαϊκό φασισμό. Ομως, βλέποντας τη βασιλική κρίση να βαθαίνει το 1936, ο Τσόρτσιλ εγκατέλειψε το λόμπι -προκαλώντας τον τρόμο στους συμμάχους του- με σκοπό να διατηρήσει το ναζιστή πλεϊμπόι στο θρόνο του». Στην ταινία του Τομ Χούπερ βλέπουμε ακριβώς το αντίθετο.
Στο τέλος, πάντως, ο Εδουάρδος απεδείχθη τόσο ηλίθιος, εγωιστής και ματαιόδοξος που ήταν αδύνατον να σωθεί. Ετσι, παρέμεινε στην Ιστορία αυτό που και η ταινία δείχνει: ένας θαυμαστής του Τρίτου Ράιχ, που πέρασε το μήνα του μέλιτος με τη Γουόλις Σίμπσον στη Γερμανία. Οι φωτογραφίες τους, στις οποίες ασπάζονται τον Χίτλερ, το αποδεικνύουν...
«Αλήθεια, γιατί θεωρήθηκε ότι η άλλη πλευρά της Ιστορίας δεν θα ενδιέφερε το κοινό και έπρεπε να "στρογγυλευτεί";» αναρωτιέται ο Χίτσενς. «Φαίνεται ότι ποτέ δεν θα έρθει εκείνη η εποχή που ο βίος του Τσόρτσιλ θα είναι "ανοιχτός" για μια ειλικρινή εξέταση. Ετσι, ο "Λόγος του βασιλιά" ολισθαίνει βάζοντας ακόμη περισσότερη βαζελίνη στους φακούς της...».
Αθελά του ο Χίτσενς έβαλε με το άρθρο του βούτυρο στο ψωμί των ανταγωνιστών της ταινίας του Τομ Χούπερ. Την περασμένη Παρασκευή το εξώφυλλο του «Daily Variety» κυκλοφόρησε με μια διαφήμιση της ταινίας «True Grit» των αδελφών Κοέν με τις 10 υποψηφιότητες παρουσιάζοντάς την ως «την πιο βραβευμένη αμερικανική ταινία». Υπενθύμιζε σε όλους ότι η ψήφος στο «Λόγο του βασιλιά», με τις 12 υποψηφιότητες, θα στείλει το κορυφαίο χρυσό αγαλματάκι στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Σοβινισμός made in USA.
Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες τα «λόμπι» στο Χόλιγουντ σφάζονται ποιο θα προμοτάρει περισσότερο την ταινία του. Κι αυτό γιατί ακόμη οι ψήφοι δεν έχουν ταχυδρομηθεί. Οπότε υπάρχει χρόνος να αλλάξει η κατάταξη των φαβορί... Πέρυσι, ο παραγωγός της ταινίας «Hurt Locker», Νίκολας Σαρτιέρ, έστειλε επείγοντα e-mails στους ψηφοφόρους της Ακαδημίας να προτιμήσουν τη δική του ταινία και όχι το «Αβαταρ». Αυτό του στοίχισε τη βραδιά της απονομής. Του απαγόρευσαν να παραστεί στην τελετή. Η ταινία του, όμως, κέρδισε το Οσκαρ καλύτερης ταινίας, οπότε όλα πήγαν καλά.
Και ο «Λόγος του βασιλιά» -κι ας παραποιεί την Ιστορία- είναι, μέχρι αποδείξεως του εναντίου, το απόλυτο φαβορί. Η παράδοση θέλει την ταινία που σαρώνει τα κορυφαία βραβεία από τα σωματεία Σκηνοθετών, Ηθοποιών και Παραγωγών να αποσπά και το Οσκαρ καλύτερης ταινίας.
Το Χόλιγουντ, όμως, έχει κι άλλους λόγους να μην επιθυμεί τη νίκη της βρετανικής ταινίας: τα έσοδα που θα χάσει από μια ταινία-Δαβίδ, πολύ μικρού μπάτζετ (μόλις 15 εκατομμύρια δολάρια), με μετριοπαθή μέχρι στιγμής απόδοση στο box office. Εφτασε τα 72 εκατομμύρια δολάρια το περασμένο Σαββατοκύριακο, μετά από δύο μήνες προβολής στις αίθουσες. Στην Ελλάδα πάντως η ταινία σκίζει. Μέχρι στιγμής, πανελλαδικά, την είδαν 100.000 άτομα. *
No comments:
Post a Comment