Wednesday, March 31, 2010

Η νοσταλγία των χαμένων ονείρων


Με εξαίρεση το καινούριο ρεαλιστικό φιλμ του Χιλιανού σκηνοθέτη Aντρές Γουντ, οι ταινίες που κάνουν πρεμιέρα αυτήν τη βδομάδα απευθύνονται κύρια σε παιδικό και παιδιάστικο κοινό. Η νέα ταινία του Γουντ «Ομορφη ζωή» μεταφέρει στο βιογραφικό της πλήθος λατινοαμερικάνικων βραβείων και διακρίσεων όπως το βραβείο Goya για την καλύτερη ισπανόφωνη ταινία του 2009, το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας στο λατινοαμερικάνικο κινηματογραφικό φεστιβάλ Lleida και τιμητικές διακρίσεις στα φεστιβάλ λατινοαμερικάνικου σινεμά της Αβάνας, Huelva και Μπιαρίτζ. Η «Ομορφη ζωή» έχει να κάνει με τη ρεαλιστική απεικόνιση μιας μουντής, αναγνωρίσιμης, όμως, πραγματικότητας που μέσα της μπορούν να ενταχθούν όλα τα μικρά και μεγάλα προβλήματα που παρατάσσονται στο φιλμ. Ο θεατής, χάρη στον ψυχολογικό μηχανισμό της «προβολής», αναγνωρίζει στους χαρακτήρες της μυθοπλασίας και τα προβλήματά τους κάτι από τον εαυτό του ή από άλλους ανθρώπους που έχει κατά καιρούς γνωρίσει και εμπλέκεται σε καταστάσεις που του είναι, ή θα μπορούσαν να του είναι, οικείες. Η επιτυχία του ρεαλισμού οφείλεται σε αυτού του είδους την οικειότητα που μπορεί να δημιουργήσει μεταξύ του πομπού και του δέκτη ενός μηνύματος αισθητικής ή ιδεολογικής τάξης . Η τρισδιάστατη ταινία «Πώς να εκπαιδεύσετε τον δράκο σας» είναι animated, καθώς και «Ο Απίθανος κος Φοξ». Η τέταρτη και τελευταία ταινία της βδομάδας με τίτλο «Η Τιτανομαχία» - βγαίνει ανήμερα το Πάσχα στις 4/4 και θα προβάλλεται σε 3D αίθουσες - αποτελεί δε μεγαλεπήβολη χολιγουντιανή υπερπαραγωγή, εμπνευσμένη από την ελληνική μυθολογία, με ατέλειωτο καστ πρωταγωνιστών.

  • ΟΙ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ, ΚΡΙΤΙΚΗ, ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, Πέμπτη 1 Απρίλη 2010
ΝΤΙΝ ΝΤΕΜΠΛΟΥΑ - ΚΡΙΣ ΣΑΝΤΕΡΣ: Πώς να εκπαιδεύσετε το Δράκο σας

Εντυπωσιακές οι πτήσεις πάνω στην ράχη του δράκου γιατί αδράχνουν την αίσθηση του πετάγματος και μας παρασέρνουν, με σύνθετες τεχνικές, σε οργιώδη αίσθηση πτήσης. Εντυπωσιακές και οι μάχες σε έδαφος και αέρα.
Γι' αυτές τις σκηνές και μόνο το φιλμ αυτό που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της Κρεσίντα Κάουελ για τον μυθικό κόσμο των ρωμαλέων Βίκινγκς και των άγριων δράκων και έχει να κάνει με έναν έφηβο που «προδίδει» την πολεμοχαρή φυλή του και μαθαίνει να αγαπάει τον εχθρό, πρέπει να το δει κανείς στο σινεμά.

Ο έφηβος Ψάρης, ο αδύναμος και μικροκαμωμένος γιος του θηριώδη αρχηγού της φυλής των Βίκινγκς, ξεχωρίζει από τους συνομηλίκους του για τον εκλεπτυσμένο του χαρακτήρα και την ευφυία του. Οπως όλοι οι έφηβοι του νησιού Μπερκ, όπου κατοικεί η φυλή, έτσι και ο Ψάρης πρέπει υποχρεωτικά να περάσει από την δοκιμασία της Εκπαίδευσης στους Δράκους για να ανδρωθεί και να αποκτήσει ικανότητες μαχητή. Η ραχοκοκαλιά λοιπόν της ταινίας είναι η σχέση φιλίας που αναπτύσσεται ανάμεσα στον Ψάρη και τον Φαφούτη, έναν τραυματισμένο άγριο δράκο με τον οποίο ο νεαρός συναναστρέφεται κρυφά και τον βοηθάει μάλιστα να πετάξει ξανά αφού κατασκευάζει για τον φίλο του - επιστρατεύοντας όλες του τις δεξιότητες - ένα τεχνητό φτερό που θα αντικαταστήσει το αληθινό. Η προσπάθεια του Ψάρη να ισορροπήσει ανάμεσα σε δύο συγκρουόμενους κόσμους μεταβάλλει και την στάση ολόκληρης της φυλής απέναντι στους ορκισμένους εχθρούς της, τους δράκους. Η τρισδιάστατη αυτή παραγωγή βγήκε από τα στούντιο Dream Works Animation, που στο παρελθόν γέννησαν το «Σρεκ», το «Μαδαγασκάρη» και το «Kung Fu Panda».


Παίζουν (Οι φωνές των): Τζέι Μπάρουτσελ, Τζέραρντ Μπάτλερ, Αμέρικα Φερέρα, Κρεγκ Φέργκιουσον.

Παραγωγή: ΗΠΑ



ΟΥΕΣ ΑΝΤΕΡΣΟΝ: Ο απίθανος κ. Φοξ


Το χαρακτηριστικό της πρώτης animation με μαριονέτες ταινίας του σκηνοθέτη Γουές Αντερσον είναι η τεχνική της stop motion animation, κατά την οποία ένα αντικείμενο φαίνεται ότι κινείται από μόνο του - ενώ στην πραγματικότητα κινείται διά κάποιου φυσικού τρόπου.
Το εν λόγω αντικείμενο «κινείται» διά της ελαφρώς αυξανόμενης επιτάχυνσης μεταξύ φωτογραφημένων πλάνων, δημιουργώντας έτσι ψευδαίσθηση κίνησης - υπό την προϋπόθεση ότι η σειρά των πλάνων συνιστά συνεχόμενη σεκάνς. Η stop motion animation έχει μακρά ιστορία στον κινηματογράφο και συνιστά εν ολίγοις εφέ ψευδαίσθησης, όπου ένα αντικείμενο, πραγματικό ή φανταστικό, μοιάζει να κινείται ως διά μαγείας. Τον παραπάνω τρόπο επέλεξε ο Αντερσον για να αφηγηθεί την κλασική ιστορία του «Απίθανου κου Φοξ», που βασίζεται στο παιδικό, μπεστ- σέλερ, βιβλίο του Roald Dahl, δημιουργού των «Charlie and the chocolate factory» και «Giant Peach», χρησιμοποιώντας μάλιστα την φωνή και ερμηνεία χαρισματικών ηθοποιών όπως του Τζορτζ Κλούνι και της Μέριλ Στριπ στο ρόλο του κυρίου και της κυρίας Φοξ.

Ο κλεφτοκοτάς κος Φοξ, σε μια δύσκολη στιγμή υπόσχεται στη γυναίκα του να μην ξανακλέψει. Μολονότι πετυχημένος επαγγελματίας, με ωραίο σπίτι και καλοβαλμένη οικογένεια, αδυνατεί τελικά να αποστασιοποιηθεί από τα ένστικτά του. Ξαναπιάνει λοιπόν την παλιά του τέχνη, αλλά οι τρεις μεγαλοπαραγωγοί, τα θύματα της κλοπής του, ενώνονται για να τον αφανίσουν από το πρόσωπο της Γης. Η ταινία απευθύνεται στους μικρούς με το παιδαριωδώς αβαθές και απλοϊκό της περιεχόμενο και στους μεγάλους με την εξεζητημένα επιτηδευμένη της μορφή.


Παίζουν (Οι φωνές των σταρ): Τζορτζ Κλούνι, Μέριλ Στριπ, Γουίλιαμ Νταφόε, Αντζέλικα Χιούστον κ.ά.

Παραγωγή: ΗΠΑ


ΑΝΤΡΕΣ ΓΟΥΝΤ: Ομορφη ζωή


Ηπια και χαμηλών τόνων, αλλά κρυπτοφιλόδοξη ταινία με σύνθετη δομή, στήνει τρεις παράλληλες, καθημερινές ιστορίες, σκορπισμένες εδώ κι εκεί στη μεγαλούπολη του Σαντιάγκο και παρακολουθεί την εξέλιξή τους.
Ο κομμωτής και στιλίστας Εδμούντο, καίτοι πάτησε τα σαράντα, εξακολουθεί να ζει με την χήρα μητέρα του και ονειροπολεί την αναβάθμιση της ύπαρξής του μέσα από την αγορά ενός κατάδικού του αυτοκινήτου Φορντ. Η Τερέζα, κοινωνική λειτουργός σε δημόσιο κέντρο υγείας που βρίσκεται σε διάσταση με τον άνδρα της - με τον οποίο είναι ακόμη ερωτευμένη, ζει με την έφηβη κόρη της. Οι ισορροπίες της διαταράσσονται σοβαρά, όταν μαθαίνει ότι η ανήλικη κόρη της είναι έγκυος και ο πρώην άντρας της συναντά μια νεαρή ιερόδουλη. Ο Μάριο, τέλος, ένας γοητευτικός και αλαζών νεαρός, επιστρέφει στη Χιλή μετά από σπουδές κλασικής μουσικής στο Βερολίνο και ονειρεύεται να προσληφθεί ως κλαρινετίστας στη Συμφωνική Ορχήστρα. Προσλαμβάνεται, όμως, στη Φιλαρμονική του Στρατού. Κάπου στο σκοτεινό φόντο αναβοσβήνει και μια τέταρτη ιστορία χωρίς πλαίσιο που στο κέντρο βρίσκεται μια θαμπή κι απροσδιόριστη γυναικεία φιγούρα με ένα άρρωστο παιδί.

Ο κομμωτής ταυτίζει την όμορφη ζωή με την απόκτηση αυτοκινήτου και δε διστάζει να υποθηκεύσει το σπίτι της μητέρας του και να πουλήσει έρωτα στην τραπεζική υπάλληλο που έχει αναλάβει την περίπτωση δανειοδότησής του. Η Τερέζα έχει μετανιώσει για το χωρισμό με τον άντρα της και για την απόσταση που έκτοτε κρατά η κόρη της απέναντί της, η έλλειψη αυτών των προβλημάτων θα σηματοδοτούσε την όμορφη ζωή. Ο Μάριο θα ήταν πανευτυχής, αν τον προσλάμβανε η Συμφωνική και δεν υποχρεωνόταν να ξυρίσει σχεδόν την πανέμορφη κώμη του και να κυκλοφορεί ένστολος. Η ταινία, που αναδίνει οσμή απογοήτευσης, αρκείται στις διαπιστώσεις και την παρατήρηση των γεγονότων από απόσταση κι ενδιαφέρεται κύρια για τη διερεύνηση της ανθρώπινης φύσης των χαρακτήρων της ταινίας, τους οποίους αντιμετωπίζει με ιδιαίτερη συμπάθεια αλλά από απόσταση. Η πραγματικότητα στο Σαντιάγκο, βέβαια, δε δείχνει να απέχει καθόλου, ίσως μάλλον ταυτίζεται πλήρως με το γνωστό και αναγνωρίσιμο παγκόσμιο κοινωνικό μοντέλο. Στο μοντέλο αυτό δεν υπάρχει θέση για όνειρα, ο καθένας είναι για τον εαυτό του και ο Θεός για όλους, σ' αυτό το μοντέλο εντάσσεται και η ιστορία της ταλαιπωρημένης άνεργης και άρρωστης νέας γυναίκας με το μικρό παιδί που εμφανίζεται στην αρχή, έρχεται πρόσωπο με πρόσωπο με την άρνηση. Πρώτα του γιατρού όταν εκείνη του ζητά να τη διευκολύνει για μια εξέταση και κατόπιν των εκδιδόμενων γυναικών που την διώχνουν από το πόστο τους. Εκτοτε παρακολουθούμε το κατρακύλισμά της. Επανέρχεται αποσπασματικά, σαν σφήνα κάθε τόσο και κάθε φορά η όψη της μας παρουσιάζεται σε χειρότερη κατάσταση, ώσπου στο τέλος την βρίσκουν νεκρή στο πεζοδρόμιο. Γι' αυτά τα κοινωνικά μοντέλα προσπαθεί - ανεπιτυχώς - να ψελλίσει κάτι ο Αντρές Γουντ.


Παίζουν: Αλίν Κούπενχαϊμ, Μανουέλα Μαρτέλι, Αλφρέντο Κάστρο, Ρομπέρτο Φαρίας, Εδουάρδο Πασέκο κ.ά.

Παραγωγή: Χιλή, Ισπανία, Βρετανία, Γαλλία.




ΛΟΥΙ ΛΕΤΕΡΙΕ: Η Τιτανομαχία


Ριμέικ της επικής ομότιτλης ταινίας του 1981. Η καινούρια τρισδιάστατη θεαματική Τιτανομαχία έχει σκοπό να «καθηλώσει το κοινό σε όλο τον κόσμο και θα το ταξιδέψει στην Αρχαία Ελλάδα μέσα από την απόλυτη 3D εμπειρία».
Το κεντρικό πρόσωπο της ταινίας, ο Περσέας, γιος του Δία, είναι διχασμένος ανάμεσα σε δύο κόσμους, εκείνον των ανθρώπων όπου μεγάλωσε κι εκείνον των θεών που πολλοί λένε ότι ανήκει.

Τον πρωτοσυναντάμε σαν απλό ψαρά που οι περιστάσεις θα τον οδηγήσουν στην αναζήτηση εκδίκησης για το θάνατο της οικογένειάς του, από τα χέρια των ίδιων των θεών. Ο Περσέας πλαισιώνεται από θεούς και θνητούς, από μυθικά τέρατα και πλάσματα. Η σημερινή «Τιτανομαχία» είναι μια ταινία «δράσης, μια ταινία για την οικογένεια, την πίστη και το πεπρωμένο. Και είναι μεγάλη, επειδή ο κόσμος της ελληνικής μυθολογίας είναι μεγάλος. Δεν κρατηθήκαμε καθόλου. Τα τέρατα είναι ό,τι μεγαλύτερο έχετε δει, και δεν είναι δύο ή τρία, υπάρχουν 12 διαφορετικά πλάσματα. Είναι ένας νέος κόσμος, ένας κόσμος που δεν έχουμε ξαναδεί και πιστεύω ότι το κοινό θα ζήσει μια πραγματικά αξέχαστη εμπειρία», λέει ο σκηνοθέτης της ταινίας Λουί Λετεριέ.

Παίζουν: Σαμ Γουόρθινγκτον, Λίαμ Νίσον, Μαντς Μίκελσεν, Αλέξα Ντάβαλος, Ραλφ Φάινς, Τζέμα Αρτερτον, Τζέισον Φλέμινγκ κ.ά.

Παραγωγή: ΗΠΑ, Βρετανία.



No comments: