«Οι ταινίες τρόμου», λέει ο Τζορτζ Ρομέρο, «είναι ένας τρόπος να εξορκίζεις για λίγο τις μόνιμες φοβίες και τους συλλογικούς πανικούς που σε περιμένουν στην πραγματική ζωή» |
Ανάσταση! Πριν από 40 χρόνια ακριβώς ένας πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης ερχόταν από το πουθενά για να αλλάξει με το ντεμπούτο του το πρόσωπο του μοντέρνου σινεμά τρόμου. Ηταν το 1968, χρονιά κοσμογονικών αλλαγών για την Αμερική και ο μόλις 28 ετών τότε Τζορτζ Ρομέρο προσπαθούσε να αποτυπώσει ρεαλιστικά σε φιλμ το εφιαλτικό ενδεχόμενο να ξυπνήσουν οι νεκροί.
Νεοϋορκέζος στην καταγωγή, ο Ρομέρο είχε αποφασίσει να εγκαταλείψει τις σπουδές του στο κολέγιο του Πίτσμπουργκ όπου φοιτούσε, όχι όμως και τη μουντή αυτή βιομηχανική πόλη, στην ύπαιθρο της οποίας επρόκειτο να γυρίσει την ταινία του. Ψάχνοντας απεγνωσμένα χρήματα, αποφάσισε με μόλις 100 χιλιάδες δολάρια που είχε συγκεντρώσει από ευκαιριακές δουλειές και συνδρομές φίλων, δανεικά μηχανήματα, ερασιτέχνες ηθοποιούς και ελάχιστες γνώσεις περί κινηματογράφου να υλοποιήσει ένα σενάριο για τη συγγραφή του οποίου είχε αφιερώσει αρκετά από τα ξενύχτια των πανεπιστημιακών του χρόνων... [συνέχεια ΕΔΩ]. [Του ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΙΚΑ, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, 16/3/2008].
No comments:
Post a Comment