Μαρκ Φόρστερ QUANTUM OF SOLACE

«Πέρασαν πάνω από τριάντα χρόνια από τότε που η κινηματογραφική λαϊκή μυθολογία υιοθέτησε το διασημότερο «μοντέρνο ημίθεο» της λαϊκής παραφιλολογίας, τον Τζέιμς Μποντ, τέκνο της φασίζουσας φαντασίας του Εγγλέζου Γιαν Φλέμινγκ, που μετά χαράς τον δάνεισε στον κινηματογράφο για μια παραπέρα εργασιακή επεξεργασία με τα μέσα και τους τρόπους μιας τέχνης «που όλα τα μπορεί».

Τα παραπάνω λόγια του Βασίλη Ραφαηλίδη γράφηκαν πριν από 16 περίπου χρόνια! Το προϊόν της φασίζουσας φαντασίας, ο Τζέιμς Μποντ, ωστόσο, δε λέει να αποστρατευτεί. Παρότι ο κύριος εχθρός του, η Σοβιετική Ενωση και οι άλλες σοσιαλιστικές χώρες, δεν υπάρχουν πια σαν κρατικές οντότητες, εκείνος εξακολουθεί να κυνηγάει τους εχθρούς της «Αυτής Μεγαλειότητας»! Και το κυνήγι αυτό γίνεται διά μέσου μιας τέχνης, της τέχνης του κινηματογράφου, που στο μεταξύ, μέρα με τη μέρα, αυτό το «όλα τα μπορεί» του Ραφαηλίδη, ξεπέρασε κάθε όριο. Σήμερα, με την προσθήκη της ηλεκτρονικής τεχνολογίας, μπορεί και κάνει περισσότερα από το... «όλα τα μπορεί»! Μπορεί και κάνει «θαύματα»!

Στην τελευταία του ταινία, λοιπόν, «ο καλός φασίστας», καλός με την έννοια του φασίστα χωρίς μυαλό, του φασίστα - ζώου, που λειτουργεί από ένστικτο, σύμφωνα με τον Ραφαηλίδη, ο πράκτορας 007, ένας από τους χιλιάδες που διαθέτει η «Αυτής Μεγαλειότητα», στρέφεται, με όλα τα σύγχρονα επιτεύγματα του κινηματογράφου, προς τη Λατινική Αμερική (περνώντας, βέβαια, πάντα από τη Ρωσία)! Μια περιοχή που, πράγματι, σήμερα παρουσιάζει μεγάλο πολιτικό ενδιαφέρον. Μια περιοχή που πρέπει να συκοφαντηθεί! Γιατί εκεί, στη Λατινική Αμερική «κάτι» συμβαίνει, που, σύμφωνα με την «Αυτού Μεγαλειότητα» τον ιμπεριαλισμό, δεν πρέπει να συμβεί! Για να μη συμβεί, για να εμποδιστεί αυτό το «κάτι», πρώτος έρχεται ο προπομπός! Τα άλλα θα ακολουθήσουν...

Δεν είναι απλώς πολιτική αστοχία να πάρει κάποιος τον Τζέιμς Μπορντ σαν μια απλή κινηματογραφική περιπέτεια. Αυτό είναι επικίνδυνη πολιτική αφέλεια. Ο πράκτορας αυτός έχει σχεδιαστεί από σατανικά, φασιστικά μυαλά. Από επιστημονικά πρακτορικά μυαλά. Η δοσολογία του και η γεύση του είναι τέτοια που καταπίνεται πολύ εύκολα. Το βάρος που προκαλείται στο στομάχι, δεν έρχεται αμέσως. Ερχεται σιγά σιγά. Μην ξεχνάμε πως βρισκόμαστε στην 22η ταινία του είδους. Μια επιχείρηση, δηλαδή, που κρατάει 46 ολόκληρα χρόνια και θα κρατήσει, ίσως, πολλά περισσότερα!

Νομίζω πως είναι καιρός να τελειώνουμε, πια, με αυτού του είδους τα φασιστικά δηλητήρια. Ο σημερινός κόσμος δεν είναι ο κινηματογραφικά «αθώος» κόσμος του 1960. Σήμερα όλοι γνωρίζουμε τη δύναμη της εικόνας. Και επίσης έχουμε τη γνώση να διαβάσουμε και ανάμεσα από τις κινηματογραφικές αράδες. Εκεί που τελικά κρύβεται το μήνυμα!

Παίζουν: Ντάνιελ Γκρέιγκ, Oλγκα Κιριλένκο, Ματιέ Αμαλρίκ, Τζούντι Ντεντς, Τζιανκάρλο Τζιανίνι κ.ά.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, Πέμπτη 6 Νοέμβρη 2008