Emo-ζόμπι στην Αθήνα

Είναι η πρώτη χάρντκορ-γκέι-ίμο-ζόμπι ταινία στην ιστορία του κινηματογράφου. Τίτλος της, «Otto ή Ζήτω οι Νεκροί» και θέμα της ένα αιματοβαμμένο, μελαγχολικό, προκλητικό σύμπαν που ξεπήδησε από τη φαντασία του γνωστού σκηνοθέτη του queer σινεμά Μπρους ΛαΜπρους. Η πρεμιέρα της στην Ελλάδα θα γίνει την Τρίτη, στις 10.30 μ.μ., στον κινηματογράφο «Ελλη» παρουσία του σκηνοθέτη της, της πρωταγωνίστριας Σούζαν Σάσι και του παραγωγού της Γιούργκεν Μπράνινγκ.

Ο Τζέι Κρίσφαρ, ο Οτο της ταινίας του ΛαΜπρους. Ενα νεαρό ζόμπι χαμένο στους δρόμους του Βερολίνου

Ενα νεαρό ζόμπι, ο Οτο, εμφανίζεται σε μια απομακρυσμένη λεωφόρο. Δεν έχει ιδέα από πού έχει έρθει ή πού θα πάει. Καταφέρνει να φτάσει στο Βερολίνο και αφού περάσει τη βραδιά σε ένα εγκαταλελειμμένο λούνα παρκ ξεκινάει να εξερευνήσει την πόλη. Τον βρίσκει η underground σκηνοθέτις Μηδεία Γιαρν και ξεκινάει ένα ντοκιμαντέρ γι' αυτόν. «Ηθελα να κάνω μια ταινία για το εφηβικό άγχος, εκφρασμένο μέσα από ένα μοντέρνο ιδίωμα τρόμου, το οποίο είναι τα ζόμπι», λέει, ο ΛαΜπρους. Είναι αυτός που έχει εξηγήσει, αστειευόμενος, τον συνδυασμό αιματοβαμμένου θρίλερ και ομοφυλόφιλου ερωτισμού των ταινιών του με τη φράση: «Αν έχετε κάνει καμάκι σε μια δημόσια τουαλέτα θα ξέρετε ότι μοιάζει απίστευτα με τη "Νύχτα των Ζωντανών Νεκρών"».

Ο ΛαΜπρους χρησιμοποιεί τους «σαρκοφάγους» πρωταγωνιστές του για να κάνει κοινωνική κριτική, υπονοώντας ότι η μοντέρνα κοινωνία είναι κομφορμιστική σαν τη φύση ενός ζόμπι. Μιλάει συγκεκριμένα για τον κίνδυνο που διατρέχει η γκέι κοινότητα που ολοένα τη μιμείται. Προσπαθεί μέσω του ήρωά του Οτο να δείξει την αποξένωση του ατόμου με την κοινωνία, όταν αυτό δεν θέλει να συμμορφωθεί με τον ρόλο του, όπως ο Οτο που δεν θέλει να φερθεί σαν «κανονικό» ζόμπι.

Εδωσε, μάλιστα, τον ρόλο του στον όμορφο αποστασιοποιημένο Τζέι Κρίσφαρ -που μοιάζει σαν να έχει βγει από το απέθαντο σκηνικό του «Paranoid Park». Πήραν αφορμή οι μπλόγκερ και μίλησαν για την πρώτη «Emo Zombie» ταινία. Μια ταινία στην οποία ανακατεύονται σχιζοφρενικά το ανιμέισον, η dance αισθητική με αυτή της βουβής ταινίας, σε σκηνές ακραίου αισθητικού σοκ, που φτάνουν μέχρι τις «διεισδύσεις» σε τραύματα.

Ο Μπρους ΛαΜπρους είναι συγγραφέας, σκηνοθέτης και φωτογράφος, που ζει στην «εξορία, γνωστή και ως Τορόντο», όπως αποκαλεί την πατρίδα του στον Καναδά. Ξεκίνησε μικρός, αρχικά με την παραγωγή πανκ ομοφυλοφιλικών φανζίν, που τον βοήθησαν να λανσάρει το επονομαζόμενο κίνημα Homocore ή Queercore. Το 1991 κυκλοφόρησε την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους «Νο skin off my ass», ενώ η επόμενη ταινία του «Super 8 1/2» (1994) έγινε φαβορί στο φεστιβαλικό κύκλωμα, κερδίζοντας μία θέση σε μεγάλης εμβέλειας φεστιβάλ, όπως του Sundance. Ακολούθησαν το «Hustler White» (1996), με το διάσημο μοντέλο Τόνι Γουάρντ, το «Skin Flick» (1998) και το «Raspberry Reich» (2004), για το οποίο έχει δηλώσει πως «...είναι μια καλλιτεχνική/πορνογραφική ταινία όπου, όπως και σε όλες τις ταινίες μου, χρησιμοποιώ την πορνογραφία ως αφορμή για να εξετάσω τις σεξουαλικές πολιτικές και τον ομοφυλόφιλο ακτιβισμό».

Παράλληλα με την ταινία, από σήμερα στην γκαλερί Μ-Art Manolioudakis (Σόλωνος 10 και Ηρακλείτου, Κολωνάκι) εκτίθεται σπάνιο φωτογραφικό υλικό από τα γυρίσματα της ταινίας από τις Μαρία Cyber και Δέσποινα Ζαχαροπούλου.

info: Την πρεμιέρα θα ακολουθήσει «Zombie Party» στο club Second Skin (Κωνσταντινουπόλεως 78 και Ιερά Οδός, Γκάζι) με τον DJ Fakino στα decks και με ένα προκλητικό Zombie Show. Η ταινία μετά την πρεμιέρα θα παίζεται μεταμεσονύχτια κάθε Παρασκευή και Σάββατο έως 21 Νοεμβρίου. *

Του ΒΑΓΓΕΛΗ ΒΑΓΓΕΛΑΤΟΥ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 10/11/2008