Μια μικρή κινηματογραφική όαση προσφέρει το ιταλικό «Ηρεμο χάος» με τον Νάνι Μορέτι στον πρωταγωνιστικό ρόλο
ΤΟΥ Ι. ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ, ΤΟ ΒΗΜΑ, Πέμπτη, 20 Νοεμβρίου 2008
Ένας άντρας, ένα πάρκο, μια ολόκληρη κοινωνία. Και ένας ασυγκράτητος χείμαρρος συναισθημάτων. Να πώς μέσα σε δύο προτάσεις συνοψίζει κανείς αυτό το ιδιαίτερο, βαθιά ανθρώπινο ιταλικό φιλμ του Αντόνιο Λουίτζι Γκριμάλντι με τον παράξενο αλλά ελκυστικό τίτλο «Ηρεμο χάος» («Caos calmo»). Ο άντρας είναι ο Νάνι Μορέτι (συν-σεναριογράφος επίσης) και το πάρκο το στέκι του. Ακριβώς απέναντι βρίσκεται το σχολείο της κόρης του. Είναι χήρος. Φοβάται. Χωρίς ακριβώς να έχει εγκαταλείψει τη δουλειά του, μετατρέπει το παγκάκι σε γραφείο (η εταιρεία κινδυνεύει να συγχωνευθεί με μια γαλλική). Και από εκεί επαναπροσδιορίζει τη ζωή του.
Τι όμορφη ιδέα για μια ταινία που αναζητεί την ουτοπία μέσα στη στενότητα της καθημερινότητας. Μια ιδέα που ίσως κρύβεται στις ψυχές όλων μας και εδώ γίνεται ένα πλούσιο καλλιτεχνικό έργο. Στο παγκάκι όλοι θα κάνουν στάση και όλοι θα ζηλέψουν τον μοναχικό άνδρα. Ο αδελφός του ( Αλεσάντρο Γκάσμαν ), σταρ τηλεοπτικών διαφημίσεων, η κουνιάδα του ( Βαλέρια Γκολίνο ), η οποία ζει μέσα στη νεύρωση και στην υστερία, στελέχη της δουλειάς, μια όμορφη ύπαρξη με έναν τεράστιο σκύλο, ένα παιδάκι με σύνδρομο Ντάουν με το οποίο ο ήρωας παίζει καθημερινά με τον συναγερμό του αυτοκινήτου του.
Μέσα σε αυτό το στατικό αλλά απίστευτα ζωντανό πλαίσιο η ταινία ρέει σαν ρυάκι. Σε κάνει να αισθάνεσαι αισιόδοξα, σε απελευθερώνει και, ναι, σε χαλαρώνει έτσι όπως κανένα φάρμακο δεν μπορεί. Είναι μια μικρή κινηματογραφική όαση για όσους έχουν μπουχτίσει από τη βαβούρα των ημερών μας.
▅ «Κούρσα θανάτου» («Death Race 2008», ΗΠΑ, 2008) του Πολ Γ.Αντερσον. Εκσυγχρονισμένο και προσαρμοσμένο στα βιντεοκλιπίστικα μέτρα της εποχής μας ριμέικ μιας cult ταινίας της δεκαετίας του 1970, σύμφωνα με την οποία κάποιοι κατάδικοι σε φυλακές υψίστης ασφαλείας λαμβάνουν μέρος σε αγώνα αυτοκινήτων ταχύτητας από τον οποίο ζει μόνο ο νικητής. ▅ «Το τρένο του μεσονυχτίου» («Μidnight Μeat Τrain», 2008, ΗΠΑ) του Ρουέι Κιταμούρα. Τα κατορθώματα ενός κατά συρροήν δολοφόνου που σκοτώνει ανθρώπους με σφυρί χασάπη.
ΤΟΥ Ι. ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ, ΤΟ ΒΗΜΑ, Πέμπτη, 20 Νοεμβρίου 2008
Ένας άντρας, ένα πάρκο, μια ολόκληρη κοινωνία. Και ένας ασυγκράτητος χείμαρρος συναισθημάτων. Να πώς μέσα σε δύο προτάσεις συνοψίζει κανείς αυτό το ιδιαίτερο, βαθιά ανθρώπινο ιταλικό φιλμ του Αντόνιο Λουίτζι Γκριμάλντι με τον παράξενο αλλά ελκυστικό τίτλο «Ηρεμο χάος» («Caos calmo»). Ο άντρας είναι ο Νάνι Μορέτι (συν-σεναριογράφος επίσης) και το πάρκο το στέκι του. Ακριβώς απέναντι βρίσκεται το σχολείο της κόρης του. Είναι χήρος. Φοβάται. Χωρίς ακριβώς να έχει εγκαταλείψει τη δουλειά του, μετατρέπει το παγκάκι σε γραφείο (η εταιρεία κινδυνεύει να συγχωνευθεί με μια γαλλική). Και από εκεί επαναπροσδιορίζει τη ζωή του.
Τι όμορφη ιδέα για μια ταινία που αναζητεί την ουτοπία μέσα στη στενότητα της καθημερινότητας. Μια ιδέα που ίσως κρύβεται στις ψυχές όλων μας και εδώ γίνεται ένα πλούσιο καλλιτεχνικό έργο. Στο παγκάκι όλοι θα κάνουν στάση και όλοι θα ζηλέψουν τον μοναχικό άνδρα. Ο αδελφός του ( Αλεσάντρο Γκάσμαν ), σταρ τηλεοπτικών διαφημίσεων, η κουνιάδα του ( Βαλέρια Γκολίνο ), η οποία ζει μέσα στη νεύρωση και στην υστερία, στελέχη της δουλειάς, μια όμορφη ύπαρξη με έναν τεράστιο σκύλο, ένα παιδάκι με σύνδρομο Ντάουν με το οποίο ο ήρωας παίζει καθημερινά με τον συναγερμό του αυτοκινήτου του.
Μέσα σε αυτό το στατικό αλλά απίστευτα ζωντανό πλαίσιο η ταινία ρέει σαν ρυάκι. Σε κάνει να αισθάνεσαι αισιόδοξα, σε απελευθερώνει και, ναι, σε χαλαρώνει έτσι όπως κανένα φάρμακο δεν μπορεί. Είναι μια μικρή κινηματογραφική όαση για όσους έχουν μπουχτίσει από τη βαβούρα των ημερών μας.
▅ «Κούρσα θανάτου» («Death Race 2008», ΗΠΑ, 2008) του Πολ Γ.Αντερσον. Εκσυγχρονισμένο και προσαρμοσμένο στα βιντεοκλιπίστικα μέτρα της εποχής μας ριμέικ μιας cult ταινίας της δεκαετίας του 1970, σύμφωνα με την οποία κάποιοι κατάδικοι σε φυλακές υψίστης ασφαλείας λαμβάνουν μέρος σε αγώνα αυτοκινήτων ταχύτητας από τον οποίο ζει μόνο ο νικητής. ▅ «Το τρένο του μεσονυχτίου» («Μidnight Μeat Τrain», 2008, ΗΠΑ) του Ρουέι Κιταμούρα. Τα κατορθώματα ενός κατά συρροήν δολοφόνου που σκοτώνει ανθρώπους με σφυρί χασάπη.
No comments:
Post a Comment