«Ο Αχιλλέας και η χελώνα». Ο μικρός Ματσίσου έχει το σφρίγος και τη δημιουργικότητα ενός δρομέα, όμως τα βάρη της ζωής τον καταδικάζουν σε σέρνεται με βήμα χελώνας. Πότε επιτέλους θα αναγνωρίσει κάποιος, οποιοσδήποτε, το ταλέντο του στη ζωγραφική; Το πρώτο μισό της νέας ταινίας του Τακέσι Κιτάνο κυλάει σαν ένα επικό μελόδραμα αλά «Ολιβερ Τουίστ».
Το δεύτερο, σαν μια κωμωδία του παραλόγου, με τον Ματσίσου να αγκομαχεί ψυχικά και σωματικά να βρει το προσωπικό του στυλ στην τέχνη και να ευθυγραμμιστεί με όλες, μία μία, τις μοντέρνες τάσεις της ζωγραφικής.
Συνολικά, ένα απολαυστικά αιχμηρό σχόλιο για τη ματαιότητα, που βρίσκει τον Ιάπωνα δημιουργό (και σόουμαν, και τηλεαστέρι, και ζωγράφο) να επιστρέφει στην παλιά καλή του φόρμα, μία τριετία μετά το απογοητευτικό «Τakeshis». Και τον φέρνει, λίγες βδομάδες μετά τη συμμετοχή του στο επίσημο πρόγραμμα της «Μόστρα», στην ελληνική συμπρωτεύουσα, ως ένα από τα τιμώμενα πρόσωπα του 49ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Κατ εικόνα της μισοσχιζοφρενικής μέσα στην αρτιότητά της ταινίας, ο Κιτάνο, με τα τικ και τις σπασμωδικές του κινήσεις, μοιάζει εξίσου τρελαμένος στο πάνελ της συνέντευξης Τύπου.
Απαγορεύει -όπως μία μέρα πριν και ο Ολιβερ Στόουν- το κάπνισμα, μιλά με σκυμμένο το κεφάλι και γελά μόλις δύο φορές στο τέλος, όταν αναφέρεται στα... τηλεσκουπίδια του γιαπωνέζικου τηλεοπτικού αέρα, χωρίς ωστόσο να αποποιείται και τις δικές του ευθύνες.
«Η κατάσταση στην ιαπωνική τηλεόραση είναι οικτρή. Τα κανάλια έχουν κατά κύριο λόγο τηλεπαιχνίδια που βγάζουν γέλιο από τις απαντήσεις των παικτών. Δεν με ευχαριστεί αυτή η κατάσταση, αλλά δεν διαμαρτύρομαι κιόλας γιατί έχω κι εγώ μερίδιο ευθύνης, αφού ξεκίνησα από εκεί».
Εξομολογείται ότι αν δεν δημιουργούσε ταινίες, θα ήταν είτε μηχανολόγος στην Toyota ή στη Honda, είτε βιολόγος, μελετητής των θαλάσσιων πλασμάτων, συνεργάτης του πανεπιστημίου.
Για την τέχνη η θέση του είναι ξεκάθαρη: «Οταν δημιουργείς για τα βραβεία και την αναγνώριση, γίνεσαι άπληστος. Σ αυτόν τον κλάδο πολυτελείας, την τέχνη, προέχει η διαδικασία και δευτερεύον είναι η αναγνώριση».
Ακόμη πιο ξεκάθαρος είναι για τη δουλειά του: «Στην Ιαπωνία υπάρχουν δύο τρόποι αναπαράστασης της θεατρικής τέχνης: το καμπούκι που έχει πολλή κίνηση, δράση, εκφραστικότητα του προσώπου και το νο που θέλει τους ηθοποιούς να φορούν μια άσπρη μάσκα και να είναι ανέκφραστοι. Εγώ προτιμώ το νο, θέλω οι θεατές μου να ανακαλύπτουν το συναίσθημα».
Νωρίτερα στο masterclass που έδωσε ο Τακέσι Κιτάνο είπε ότι «η κατάσταση έχει ξεφύγει από τα χέρια του καλλιτέχνη», σημειώνοντας ότι πλέον τα έργα τέχνης περνούν μέσα από το marketing, τις δημόσιες σχέσεις, τις κριτικές, ενώ αναφορικά με την ταινία του «Ο Αχιλλέας και η χελώνα», ομολόγησε: «Σε αυτό το φιλμ πέθανα ως καλλιτέχνης, με την επόμενη θα αναγεννηθώ».
Χαλάρωσε όταν αναφέρθηκε στους φοιτητές του (σ.σ.: διδάσκει κινηματογράφο στο Πανεπιστήμιο Τεχνών του Τόκιο), εξηγώντας ότι «δεν μπορεί κανείς να διδάξει πώς γίνονται οι ταινίες. Βγαίνω με τους φοιτητές μου για φαγητό, για ποτό, συζητάμε, περνάμε καλά».
Δύο μεγάλοι της 7ης Τέχνης συναντήθηκαν σε μία μουσική σκηνή. Ο Εμίρ Κουστουρίτσα βρισκόταν στο αποκορύφωμα της μεγάλης συναυλίας που έδωσε με την μπάντα του, «Νo Smoking Βand», στην Αποθήκη Γ του λιμανιού Θεσσαλονίκης, το κοινό τον αποθέωνε και χόρευε έξαλλα υπό τους ήχους των χάλκινων, όταν μέσα στο πλήθος είδε έναν γνωστό του. Τον ανέβασε πάνω, παρότι εκείνος αρνούνταν. Μικρόφωνο δεν του έδωσε, αλλά αγκαλιάστηκαν θερμά κι ο καλεσμένος του υποκλίθηκε στο ταλέντο του Βόσνιου σκηνοθέτη και μουσικού. Ηταν ο Ολιβερ Στόουν, που αποχαιρέτησε χθες το 49ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου και τη Θεσσαλονίκη.
Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος ήρθε στη Θεσσαλονίκη κι έφυγε για να επιστρέψει πάλι το Σάββατο. Το βράδυ εκείνο άλλωστε γίνεται η avant premier της ταινίας του «Η σκόνη του χρόνου», παρόντος και του υπουργού Πολιτισμού, Μιχάλη Λιάπη. Στην πόλη θα βρίσκεται και ο πρωταγωνιστής της ταινίας, Αμερικανός ηθοποιός, Ουίλεμ Νταφόε, ο οποίος θα δώσει masterclass.
Με τις ταινίες «Το βουνό μπροστά» σε σενάριο Γιάννη Τσίρου και σκηνοθεσία Βασίλη Ντούρου και «Κάτω από το μακιγιάζ σου», σε σενάριο και σκηνοθεσία Βασίλη Σεϊτανίδη, που παίρνουν μέρος στο 49ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, συμμετέχει φέτος ως συμπαραγωγός η «ΡLD Ρroduction», γνωστή για τις επιτυχημένες τηλεοπτικές παραγωγές της.
Εικόνες παρμένες από κατεστραμμένα τοπία, όπως τον Δρυμό της Πάρνηθας, τον Καϊάφα, αλλά και ολόκληρο τον κόσμο, μαζί με λατρευτικά τελετουργικά επέλεξε ως θέμα της η ζωγράφος Ράνια Καπελιάρη για την έκθεση «Λατρείες της γης», που φιλοξενείται στην Αγορά Μπεζεστένι στο πλαίσιο του 49ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Η έκθεση βασίζεται σε εθνολογικά ντοκιμαντέρ και φωτογραφικά ντοκουμέντα για τους Εσκιμώους, τους Ινδιάνους και τους αρχαίους Ελληνες σε σχέση με τη λατρεία της γης και διαρκεί έως την ερχόμενη Κυριακή.
Μαρία Ριτζαλέου-Ρόμπυ Εκσιέλ, ΕΘΝΟΣ, 20/11/2008
No comments:
Post a Comment