 |
Με τη νέα ταινία του Ντάρεν Αρονόφσκι, «Ο παλαιστής», ξεκίνησε χτες το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, δίνοντας βάρος σε έναν κινηματογραφιστή που δραστηριοποιήθηκε στον αμερικάνικο ανεξάρτητο κινηματογράφο, από την πρώτη, εξαιρετική ταινία του, το «Π».
Ο Αρονόφσκι στον «Παλαιστή» ασχολείται με τον Ράντι Ρόμπινσον, τον επονομαζόμενο «Ραμ», ο οποίος οδηγείται στο θάνατο όταν βλέπει το «άστρο» του να δύει. Είναι λογικό ένας παλαιστής να μην μπορεί για πάντα να αγωνίζεται στην πρώτη γραμμή. Ο Ρόμπινσον ζει μέσα στο σκληρό ανταγωνιστικό κόσμο της πάλης, ιδίως της επαγγελματικής, και πέφτει στην παγίδα των νόμων που διέπουν αυτήν την «μπίζνα». Ο άνθρωπος είναι σ' αυτό τον κόσμο ένας αριθμός, αναλώσιμο προϊόν.
Ο Αρονόφσκι εξακολουθεί να κοιτάζει με το φακό του κατευθείαν μέσα στην ανθρώπινη ψυχή, προσπαθώντας να βρει το αίτιο της υπαρξιακής τραγωδίας. Η περίπτωση που ερευνά παύει, πλέον, να είναι μια ειδική περίπτωση. Γίνεται ένα παράδειγμα, μια γενική θεώρηση του ανθρώπινου προβλήματος, άρα μια οικουμενική περίπτωση. Σε αυτό ακριβώς το σημείο ο θεατής καλείται να «διαβάσει» το φιλμικό κείμενο, να πάρει θέση και να δοκιμάσει τις δικές του ιδεολογικές θέσεις. Ετσι, η ταινία παύει να αποτελεί ένα κλειστό «κείμενο», γίνεται ανοιχτό, σύμφωνα με τη θεώρηση του Ουμπέρτο Εκο, άρα μια πρόκληση για διάλογο. Ενα διάλογο που οι θεατές, στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, πρέπει να τον κάνουν πολλές φορές τη μέρα.
No comments:
Post a Comment