Μαρκ Aμπρααμ FLASH OF GENIUS

Πώς νιώθει ο συνειδητοποιημένος εργάτης, ο οποίος βλέπει τον ιδρώτα του να γλιστράει στις τσέπες των πολυεθνικών; Οργή και μίσος! Ε, έτσι και χειρότερα, νιώθει ο συνειδητοποιημένος εφευρέτης, ο οποίος βλέπει την εφεύρεσή του, τον σωματικό και πνευματικό κόπο του, την επιστημονική αγωνία του, να γλιστράει από τα χέρια του και να πηγαίνει στα ταμεία της Ford, της Chrysler, της General Motors, κ.ά.

Η ταινία του Μαρκ Aμπρααμ, παρακολουθεί, με απαλούς πολιτικούς τόνους είναι αλήθεια, με τόνους που θέλουν να κρατήσουν το ζήτημα εντός της «ενδοκαπιταλιστικής διευθέτησης», με τόνους δηλαδή που εμποδίζουν να ειπωθεί ολόκληρη η αλήθεια, την πραγματική ιστορία, τον σκληρό ατομικό αγώνα του καθηγητή της εφαρμοσμένης μηχανικής, του εφευρέτη του υαλοκαθαριστήρα αυτοκινήτων που προσαρμόζει την ταχύτητά του ανάλογα με τη βροχή που πέφτει. (Η εφεύρεση πέρασε στην ιστορία σαν «Ο κινητήρας με μάτι που ανοιγοκλείνει»).

Ο καθηγητής Ρόμπερτ Κερνς αρνούμενος να περάσει στην αφάνεια, όπως συνέβη με άλλους εφευρέτες που οι εφευρέσεις τους κλάπηκαν και καταχωρήθηκαν με άλλα ονόματα (Αντόνιο Μεούτσι, τηλέφωνο, Τζέικομπ Ντέιβις, μπλου τζιν, Νίκολα Τέσλα, ραδιόφωνο, Χανς Λίπερσχι, τηλεσκόπιο), αρνούμενος να αποδεχτεί τις πλούσιες οικονομικές προσφορές των εταιρειών για να το βουλώσει, άνοιξε έναν μακρύ και επίπονο δικαστικό πόλεμο πρώτα με την Ford, αφού πρώτη αυτή τον έκλεψε, και κατόπιν και με άλλες εταιρείες αυτοκινήτων που χρησιμοποίησαν την πατέντα του. Στο τέλος του δικαστικού αγώνα ο καθηγητής θα νικήσει (εν μέρει). Το δικαστήριο θα δεχτεί ότι πράγματι δική του ήταν η εφεύρεση, αλλά οι εταιρείες που τον έκλεψαν, δεν είχανε δόλο! Αυτό σημαίνει «ενδοκαπιταλιστική διευθέτηση». Να δίνεται, δηλαδή, λύση με την οποία όλοι να είναι «ευτυχισμένοι»! Και, κυρίως αυτό, το σύστημα να παραμένει ακλόνητο στη θέση του! Ικανό να «λύνει» μόνο του τα ζητήματά του, όταν και όπου αυτά προκύπτουν! Ο καθηγητής δικαιώθηκε. Και οι εταιρείες, επίσης (αφού δεν είχαν δόλο)!

Παρ' όλη αυτή τη... διευθέτηση, η οποία και αυτή συμβαίνει μια στις χιλιάδες των παρόμοιων περιπτώσεων που χάνονται στο σκοτάδι, ο θεατής θα φύγει αρκετά ενημερωμένος! Η ταινία δεν μπορεί να αποφύγει, δε θέλει κιόλας, να μιλήσει, έστω και γενικά, για την ανηθικότητα σε όλους τους τομείς της καπιταλιστικής ζωής. Ο θεατής θα δει τους σκληρούς και κυνικούς νόμους που διέπουν την καπιταλιστική κοινωνία. Θα δει τον αδυσώπητο πόλεμο. Το άγριο και χωρίς κανόνες κυνήγι του κέρδους. Ο καθηγητής μπορεί να κέρδισε τη μάχη με τις εταιρείες, έχασε, όμως, την οικογένειά του, τη ζωή του! Και ήταν μόνον «μια περίπτωση». Δεν είναι ο κανόνας.

Παίζουν: Γκρεγκ Κίνιαρ, Λόρεν Γκράχαμ, Ντέρμοτ Μάλρονι, Aλαν Aλντα.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, Πέμπτη 6 Νοέμβρη 2008