ΒΕΝΕΤΙΑ, ΑΠΟΣΤΟΛΗ: ΚΩΣΤΑΣ ΤΕΡΖΗΣ
Η «Ορέστεια» του Αισχύλου χρησιμοποιείται από τον Γιώργο Ζώη σαν έναυσμα για να προτείνει στον σύγχρονο θεατή την επικαιροποίηση του μύθου των Ατρειδών, τη δολοφονία της Κλυταιμνήστρας από τον Αγαμέμνονα και την εκδίκηση του Ορέστη. Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινίας του Γιώργου Ζώη που προβλήθηκε χθες στη βενετσιάνικη Μόστρα, το «Interruption» («Διακοπή») όπως τιτλοφορείται, εντάσσεται στο παράλληλο διαγωνιστικό τμήμα των Οριζόντων: Ενώ μια παράσταση της «Ορέστειας» είναι έτοιμη να αρχίσει, η σκηνή βυθίζεται στο σκοτάδι και μια ομάδα αγοριών και κοριτσιών, με όπλα στα χέρια, ανεβαίνουν στη σκηνή. Ζητούν συγγνώμη για τη διακοπή και προσκαλούν όσους θεατές επιθυμούν να ανέβουν στη σκηνή μαζί τους...
Στην ταινία πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ο Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου σαν εισβολέας σκηνοθέτης και μαζί του η Μαρία Καλλιμάνη, η Αλεξία Καλτσίκη, η Σοφία Κόκκαλη, ο Χρήστος Στέργιογλου και πολλοί άλλοι νεότεροι ηθοποιοί.
Μιλώντας χθες στους δημοσιογράφους εδώ στη Βενετία, ο Γιώργος Ζώης είπε ότι η εισβολή των Τσετσένων σε θέατρο της Μόσχας τον Oκτώβριο του 2002 ήταν το εναρκτήριο στοιχείο για τη συγγραφή του σεναρίου της ταινίας. Κυρίως όμως τον ενδιέφερε το μεσοδιάστημα της «έκπληξης», όταν το κοινό πίστεψε ότι η εισβολή αποτελούσε μέρος του έργου... «Υπήρξε ένα χρονικό διάστημα όπου η αλήθεια και το ψέμα, η μυθοπλασία και η πραγματικότητα, η φαντασία και ο ρεαλισμός έγιναν ένα. Αυτό το διάστημα με ενδιέφερε, μια σύγχυση όπου οι όμηροι είναι όμηροι χωρίς καλά-καλά να το γνωρίζουν». Ο Ζώης είπε ακόμη ότι η ατμόσφαιρα της σύγχυσης που υπάρχει στην ταινία του είναι κατά κάποιον τρόπο αντανάκλαση της κατάστασης που υπάρχει σήμερα στην ελληνική κοινωνία.
«Ράμπιν, η τελευταία μέρα» ονομάζεται η νέα ταινία του Ιραηλινού σκηνοθέτη Άμος Γκιτάι, που προβάλλεται στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα του Φεστιβάλ Βενετίας. Αναφέρεται στην ημέρα που δολοφονήθηκε ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Γιτζάκ Ράμπιν, πριν από είκοσι χρόνια, από έναν Ισραηλινό ακροδεξιό εξτρεμιστή, γεγονός που οδήγησε σε αδιέξοδο τις διαπραγματεύσεις για την ειρήνη ανάμεσα σε Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους. Έναν χρόνο πριν τη δολοφονία του, ο Ράμπιν είχε μοιραστεί το Νόμπελ Ειρήνης με τον Σιμόν Πέρες και τον Γιάσερ Αραφάτ.
«Η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο Ισραήλ οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο Ράμπιν ήταν ο μοναδικός άνθρωπος που παρουσίασε μια διαφορετική πολιτική, μια πολιτική για την επίτευξη ειρήνης» είπε στη συνέντευξη Τύπου ο Άμος Γκιτάι. «Ενδιαφερόταν μέσα από την πολιτική του για την ύπαρξη του 'άλλου'». Και πρόσθεσε ότι ένιωσε την ανάγκη να γυρίσει αυτή την ταινία όχι μόνο ως σκηνοθέτης αλλά και ως πολίτης του Ισραήλ.