Κρήτη: «Βεντέτα» άνοιξαν οι Ηρακλειώτες με τον Γιάννη Σμαραγδή

• «Θα τα πάρω και θα φύγω» δήλωσε ο σκηνοθέτης

Γιάννης Σμαραγδής

Ομάδα Κρητικών συνέλεξε υπογραφές ώστε ο βραβευμένος σκηνοθέτης να αποσύρει την έκθεση για τον «El Greco» - «Ο χρόνος που μου απομένει δεν πρέπει να σπαταληθεί έξω από τη καθαυτή δημιουργία» δήλωσε ο Γιάννης Σμαραγδής

Μια άλλου είδους... βεντέτα έχει ξεσπάσει στο Ηράκλειο της Κρήτης ανάμεσα στο βραβευμένο σκηνοθέτη Γιάννη Σμαραγδή και κάποιους άγνωστους», οι οποίοι ωστόσο συνέλεξαν υπογραφές ώστε ο σκηνοθέτης να αποσύρει την έκθεση «El Greco» από την πύλη Βηθλεέμ.

Οι 10 αισθησιακές σκηνές που άφησαν εποχή

• Όταν ο έρωτας «συναντά» το σινεμά

Σκηνή από το «Mach Point» του Γούντι Άλεν... 

 

Σχέσεις που συζητήθηκαν, ζευγάρια που άφησαν εποχή, πρόσωπα που έδωσαν το δικό τους στίγμα για το σεξ, είναι ορισμένα από τα ατού ταινιών με ερωτικό περιεχόμενο. Από τη δεκαετία του '70 μέχρι σήμερα η φαντασία στις αισθησιακές σκηνές δεν «κοιτά» όρια, με τον πειραματισμό να είναι εμφανής.

Ανοιξε η αυλαία του 68ου Φεστιβάλ των Καννών

AFP

Τo «σκληρό» δράμα που θα ανοίξει το φεστιβάλ σηματοδοτεί μια αλλαγή σε σχέση με την κατηγορία των έργων που επιλέγονταν να προβληθούν τα προηγούμενα χρόνια, όπως το μιούζικαλ “Moulin Rouge!” ή το “Robin Hood”.
«Η επιλογή της συγκεκριμένης ταινίας για να ανοίξει την αυλαία είναι η απάντηση σε μια δύσκολη χρονιά της Ευρώπης και ειδικά της Γαλλίας», δήλωσε η εμβληματική σταρ του γαλλικού κινηματογράφου Κατρίν Ντενέβ σε συνέντευξη Τύπου.

Zιλιέτ Μπινός: «Ο Ντεπαρντιέ ήθελε να με σκοτώσει. Αλλά είμαι ακόμα εδώ»

Γεωργία Παπαδημητρίου, ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ, 11/05/2015

«Θα ήθελα πραγματικά να ξέρω γιατί χαίρει τόσης εκτίμησης όλα αυτά τα χρόνια. Δεν έχει τίποτα, απολύτως τίποτα!», είχε πει ο Ντεπαρντιέ για τη Μπινός- Η απάντηση της Γαλλίδας ηθοποιού 

Δεν ξεχνιούνται τα σκληρά λόγια που είχε πει ο Zεράρ Ντεπαρντιέ σε συνέντευξη του το 2010 για τη βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιό, Ζιλιέτ Μπινός. Η 51χρονη ηθοποιός, που φέτος ενσάρκωσε την Αντιγόνη του Σοφοκλή στο Λονδίνο (σε σκηνοθεσία του Ίβο Βαν Χοβ) έδωσε μία συνέντευξη στην εφημερίδα Guardian και απάντησε στον Γάλλο ηθοποιό.

Ο Αγαμέμνων στο... Παλαιό Χρηματιστήριο

• Στον προαύλιο χώρο του Παλαιού Χρηματιστηρίου Αθηνών αρχαίοι Ελληνες και Ελληνίδες... ξεκουράζονται.

Η Αρχαία Ελλάδα ξαναζωντάνεψε στο Παλαιό Χρηματιστήριο Αθηνών για τα γυρίσματα του «Μαγικού καθρέφτη», που θα βγει στις αίθουσες στις αρχές του 2016

Αλλοι φορούν περικεφαλαίες, άλλοι έχουν ψεύτικα μαλλιά και γένια. Λίγο πριν την κύρια είσοδο ένα green screen (μία πράσινη οθόνη δηλαδή). Ακριβώς στα αριστερά, τα καμαρίνια των ηθοποιών όπου οι πρωταγωνιστές περιμένουν τη σειρά τους.

Εδώ κάθονται ο πρωταγωνιστής Μάκης Παπαδημητρίου, ο Νίκος Πουρσανίδης με την Πηνελόπη Αναστασοπούλου. Η Αθηνά Οικονομάκου ετοιμάζεται να αποχωρήσει. Ο Τάκης Παπαματθαίου μπαινοβγαίνει στο πλατό. Βρισκόμαστε στα γυρίσματα του «Μαγικού καθρέφτη», της πρώτης ελληνικής ταινίας σε 3D, εδώ που η Αρχαία Ελλάδα ξαναζωντανεύει αυτές τις μέρες για χάρη του σεναρίου των Ελενας Σολωμού και Κωστή Παπαδόπουλου.

Ο ήρωας της ιστορίας, ένας έφορος αρχαιοτήτων με οικονομικά προβλήματα που δουλεύει και ως υπάλληλος βενζινάδικου, πραγματοποιεί τρεις ευχές σε έναν μαγικό καθρέφτη που τον ταξιδεύει σε τρεις διαφορετικές περιόδους.

Μέσα στην αίθουσα, επικρατεί αναβρασμός. Στην πόρτα παίρνουν θέσεις οι φρουροί με τα δόρατά τους. Η σκηνή θέλει τον πρωταγωνιστή να κάθεται στο πλευρό του «Αγαμέμνονα» (Τάκης Παπαματθαίου) και οι δύο μαζί στους θρόνους τους να υποδέχονται τον Αχιλλέα (Σόλων Τσούνης) και τον Πάτροκλο (Σταύρος Σβίγγος). Η σκηνή στο αχαϊκό παλάτι είναι εορταστική με νέους και νέες να φορούν χιτώνες από το βεστιάριο των στούντιο της Βουλγαρίας, που χρησιμοποιήθηκαν για την ιστορική περιπέτεια «300».

Η σκηνογραφία του Αντώνη Δαγκλίδη για τον χώρο του Παλαιού Χρηματιστηρίου όπως και του Ζαππείου, που χρησιμοποιήθηκε ως αίθριο του παλατιού, στηρίχθηκε στις αναπαραστάσεις της Αρχαίας Ελλάδας των ζωγράφων στα τέλη του 19ου αιώνα καθώς και στο κλίμα του νεοκλασικισμού. Οπως λέει ο ίδιος «η σκηνογραφία ακολουθεί το ύφος της ταινίας, που είναι η σάτιρα, η παρωδία».

Μάκης Παπαδημητρίου και Τάκης Παπαματθαίου κάθονται στους... θρόνους τους, ενώ οι προετοιμασίες για κάθε σκηνή είναι εντατικές

Ο σκηνοθέτης Χρήστος Δήμας, ο παραγωγός Γιάννης Ιακωβίδης και ο διευθυντής φωτογραφίας Γιώργος Αργυροηλιόπουλος κινούνται σαν μαέστροι.
Η σκηνή προβάρεται, γυρίζεται ξανά και ξανά. Και οι τρεις συνεργάτες, αχώριστοι ως ομάδα, παρακολουθούν στην οθόνη, απαιτούνται διαφορετικές λήψεις. Στο διάλειμμα τους ρωτάμε γιατί πήραν την απόφαση να γυρίσουν μια κωμωδία σε 3D. «Ηταν μια ιδέα η οποία γεννήθηκε από την ανάγκη να ξαναβάλουμε τον κόσμο στις αίθουσες.

Μετά αναζητήσαμε το σενάριο. Ο ''Μαγικός καθρέφτης'' είναι ένα σενάριο του οποίου η πρώτη του γραφή έγινε όταν τελειώσαμε την πρώτη ''Νήσο'' την οποία είχαμε κάνει με τον Χρήστο και τον Γιώργο, αντίστοιχα», μας λέει ο παραγωγός Γιάννης Ιακωβίδης.

• «Ακριβό» σενάριο

«Από τότε, αν και ήμασταν ακόμη στις καλές εποχές του κινηματογράφου, το σενάριο ήταν ακριβό και δεν έγινε κάποιο βήμα για να πραγματοποιηθεί. Αυτή τη στιγμή μέσα από όλες τις δυσκολίες και τα οικονομικά προβλήματα που υπάρχουν, αποφασίσαμε ότι είναι το καλύτερο δυνατό στοιχείο που μπορεί να υποστηρίξει και το 3D και μια καλή ταινία», προσθέτει.

«Το 3D έχει ως βασική αποστολή να βάλει τον θεατή μέσα στην ταινία, δίπλα στους ηθοποιούς. Και επειδή η ταινία έχει και διαφορετικές εκδοχές, κάνοντας διαφορετικό 3D σε κάθε εποχή ενισχύουμε την εντύπωση και τη συμμετοχή του στην ταινία», συμπληρώνει ο έμπειρος διευθυντής φωτογραφίας.
Τη δυσκολία του τρισδιάστατου φιλμ αναλύει ο σκηνοθέτης: «Είναι μια πρόκληση γιατί έχουμε να διαχειριστούμε διαφορετικά τον χώρο, την τεχνολογία. Για τους ηθοποιούς είναι λίγο ή πολύ το ίδιο.
Πίσω από τις κάμερες έχουμε να σκεφτούμε διαφορετικά. Ομως πάντα η ουσία είναι να υπάρχει ένα σενάριο το οποίο να μπορούμε να υποστηρίξουμε και όπως επίσης να μπορέσουμε να βοηθήσουμε τους ηθοποιούς να αναδείξουν τον καλύτερο εαυτό τους. Η γραμματική του φιλμ είναι πάντα εκεί, απλά αυτή η καινούργια πρόκληση της τεχνολογίας μας κάνει να σκεφτούμε διαφορετικά. Εχουμε δύο κάμερες οι οποίες με το team του Γιώργου ορίζουν ότι από το πρώτο ως το τελευταίο καρέ έχουμε 3D τεχνολογία από γεννησιμιού του».

Οι ηθοποιοί, από την άλλη, καλούνται να υποδυθούν τον ίδιο ήρωα σε διαφορετικές εκδοχές του στις τρεις εποχές της ταινίας. «Ολα ξεκινούν ωραία αλλά γυρίζουν τούμπα και καταλήγουν σε έναν κωμικό εφιάλτη», λέει ο Μάκης Παπαδημητρίου για τον καθρέφτη που κινεί τα νήματα της ιστορίας και χαρακτηρίζει τον ήρωά του σαν «ένα σύγχρονο κωμικό χαρακτήρα που ακολουθεί το στοιχείο της έκπληξης». Υπογραμμίζει επίσης για την ταινία: «Πρόκειται περί κωμωδίας, ωστόσο την αντιμετωπίζουμε τίμια. Το αστείο δεν είναι μόνο για το αστείο, υπάρχει και ένα δεύτερο επίπεδο συσχετισμών».

Στον «Μαγικό καθρέφτη», δηλαδή, ένας καθ' όλα σημερινός ήρωας καλείται να υπερβεί τις πρωτόγνωρες καταστάσεις και τα απρόοπτα στα οποία μπλέκει. «Ολες οι ταινίες αναφέρονται στο σήμερα», σημειώνει ο Χρήστος Δήμας. «Στην αγωνία του ανθρώπου να μπορέσει να βρει ένα καλύτερο αύριο. Εκεί πατάμε όλοι μας διότι όλοι ονειρευόμαστε τον εαυτό μας σε μια διαφορετική συνθήκη. Και ιδιαίτερα σε μια εποχή στην οποία τα πάντα είναι γκρίζα και με ένα σύννεφο, το ότι μπορούμε να δώσουμε μια ηλιαχτίδα φωτός και λίγο γέλιο, νομίζω ότι κάνει την ταινία πολύ σύγχρονη».
Ο τρισδιάστατος «Μαγικός καθρέφτης», παραγωγή της Black Orange S.A. σε συμπαραγωγή με τον OTE TV, θα βγει στις αίθουσες από τη Feelgood Entertainment στις αρχές του 2016.

ΑΝΤΑ ΔΑΛΙΑΚΑ, ΕΘΝΟΣ, 09/05/2015
ΦΩΤΟ: ΧΑΡΗΣ ΓΚΙΚΑΣ

Η μούσα του Λάνθιμου λάμπει ξανά στις Κάνες

• AΓΓΕΛΙΚΗ ΠΑΠΟΥΛΙΑ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟ ΦΟΙΝΙΚΑ 

Κάνες, Βενετία, Oσκαρ. Ο Γιώργος Λάνθιμος, κορυφαίος των νέων Ελλήνων δημιουργών σήμερα, έχει περπατήσει στα κόκκινα χαλιά των σπουδαιότερων κινηματογραφικών διοργανώσεων.

Η Αγγελική Παπούλια με τον Γιώργο Λάνθιμο στην πρεμιέρα της ταινίας «Αλπεις», το 2011 στη Βενετία.

Στην επιστροφή του στην πρώτη γραμμή των διακρίσεων φέτος με τη νέα του ταινία «Τhe lobster» που τον καθιστά διεκδικητή για πρώτη φορά του Χρυσού Φοίνικα της Κρουαζέτ, τον συνοδεύει η Αγγελική Παπούλια, σταθερό σημείο αναφοράς για τις τρεις σημαντικότερες ταινίες της φιλμογραφίας του.
Η Αγγελική Παπούλια είναι η δυναμική «μούσα» του Λάνθιμου, αναπόσπαστο κομμάτι της ομάδας του. Είναι η «Μεγαλύτερη Κόρη» του «Κυνόδοντα», υποψήφια το 2010 για το Οσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, η «Νοσοκόμα» στις «Αλπεις», που βραβεύτηκαν για το σενάριό τους στο Φεστιβάλ της Βενετίας το 2011 καθώς και η «Ακαρδη Γυναίκα» στο «The lobster», την πρώτη αγγλόφωνη ταινία του Ελληνα σκηνοθέτη, που μοιραία συγκρίνεται με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο, ο οποίος το 1998 πήρε τη μεγάλη διάκριση των Κανών με το «Μια αιωνιότητα και μια μέρα».

Ο Γιάννης Οικονομίδης διδάσκει...

Εντατικά σεμινάρια κινηματογράφου στην Πλατεία Θεάτρου από τις 6 Ιουνίου ως τις 4 Ιουλίου 

 

Εντατικό σεμινάριο με τίτλο «13 Όψεις μιας Περιπέτειας. Περί Film Making και άλλων παθών-Φτιάχνοντας μια ταινία στη χώρα μας» θα παρουσιάσει το Filmschool.gr σε συνεργασία με την Art Syndicate στη Yafka School., στην Πλατεία Θεάτρου, από τις 6 Ιουνίου ως τις 4 Ιουλίου.

Το σεμινάριο που θα γίνει σε δεκατρείς τετράωρες συναντήσεις απευθύνεται σε όποιον επιθυμεί να κατανοήσει τον πολύπλοκο και αυστηρά συγκεκριμένο σχεδιασμό κατασκευής μιας ταινίας μεγάλου μήκους, μέσα από την εμπειρία και πρακτική προσέγγιση του Γιάννη Οικονομίδη.

Στο Αίγιο ο βραβευμένος με Όσκαρ Αλεξάντερ Πέιν. Τιμάται στον τόπο καταγωγής του

Ο ελληνικής καταγωγής Αλεξάντερ Πέιν 

Τον αιγιώτη σκηνοθέτη Αλεξάντερ Πέιν υποδέχεται την Παρασκευή 15 Μαΐου η Δημοτική Κοινωφελής Επιχείρηση Αιγιαλείας (ΔΗ.Κ.ΕΠ.Α.). Ο βραβευμένος με Όσκαρ σκηνοθέτης θα βρεθεί στο Αίγιο την ως επίσημος προσκεκλημένος στην ειδική προβολή της ταινίας του Νεμπράσκα στον Δημοτικό Κινηματογράφο «Απόλλωνα». Σε αυτό το ταξίδι του στο Αίγιο ο Αλέξανδρος Πέιν (Κωνσταντίνος-Αλέξανδρος Παπαδόπουλος είναι το πραγματικό του όνομα) έρχεται με την μητέρα του Πέγκυ – Παρασκευή, επίσης ελληνικής καταγωγής από τη Σύρο και τη Λειβαδιά, και θα συναντήσει και συγγενείς του.

Μεγάλο αφιέρωμα στην Αντιφασιστική Νίκη των Λαών

Το στίγμα της βδομάδας δίνει η επέτειος των 70 χρόνων από τη μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών! Γεγονός που βέβαια περνά απαρατήρητο από τις συμβατικές πρεμιέρες της Πέμπτης, που το μόνο που προσφέρουν είναι κάτι τραγικές αμερικανιές, βλέπε το αγγλοαμερικάνικο θρίλερ τρόμου «Demonic» - «House of horror» (2015) του Γουίλ Κάνον και το επίσης αμερικάνικο, αηδές «Vice: Η πόλη της βίας» (2015) του Μπράιαν Μίλερ...

ΠΑΤΡΙΣ ΛΕΚΟΝΤ Μια υπόσχεση

Τίποτα δε χρειάζεται αποκωδικοποίηση στο κομψό μελό του Λεκόντ για μια παθιασμένη και αναχρονιστική ιστορία ενός έρωτα που γίνεται αθεράπευτα αδύνατος, όσο έντονος κι εντυπωσιακός κι αν ήταν αρχικά. Πρόκειται για μεταφορά του μυθιστορήματος του Αυστριακού Στέφαν Τσβάιχ «Ταξίδι στο παρελθόν» στον κινηματογράφο - η πένα του ίδιου συγγραφέα έχει αναδείξει και καλές ταινίες, όπως το «Γράμματα σε μια άγνωστη» ή το «Ξενοδοχείο Grand Budapest»... Ο φακός του Λεκόντ, με βάση τη δραματουργία δωματίου, πλανάται στα βαριά αστικά ντεκόρ και τα πρόσωπα των ηρώων του και χρησιμοποιεί το ερωτικό συναίσθημα, που μόνο υποδηλώνει χωρίς ν' αποκαλύπτει, ως πρώτη ύλη του σινεμά του.

ΡΟΜΠΕΡΤΟ ΡΟΣΕΛΙΝΙ: Ρώμη ανοχύρωτη πόλη (1945)

Ταινία σύμβολο - μαζί με τον «Κλέφτη Ποδηλάτων» (1948) του Ντε Σίκα - και απόλυτο σημείο αναφοράς του νεορεαλισμού (όρος επινοημένος μετά το 1946, ορίζει το σινεμά που αποτυπώνει την εικόνα της χώρας μόλις βγήκε από τον πόλεμο), γυρισμένη σε συνθήκες άθλιες, ενώ μαινόταν ακόμα ο πόλεμος (τα γυρίσματά της άρχισαν τη νύχτα της 17ης Ιανουαρίου 1945).

Μετά την άνευ όρων συνθηκολόγηση της φασιστικής Ιταλίας (8/9/1943), αποτέλεσμα των νικών του Κόκκινου Στρατού στο Ανατολικό Μέτωπο, της αποβίβασης των Αμερικανών στη Σικελία και το Σαλέρνο και κύρια της ανόδου του εργατικού κινήματος (στις 5/3/1943 απεργούν οι εργάτες της «Φίατ», στις 24/3 η απεργία επεκτείνεται στα πολεμικά εργοστάσια του Μιλάνου και σε όλη τη βόρεια Ιταλία), την πρωτεύουσα πλημμυρίζουν Γερμανοί ναζί και φασίστες συνεργάτες τους και με κάθε τρόπο προσπαθούν να εξοντώσουν τους κομμουνιστές, επικεφαλής της ένοπλης αντίστασης το 1943 - '44.

ΑΝΤΟΝΙ ΑΣΚΟΥΙΘ και ΛΕΣΛΙ ΧΑΟΥΑΡΝΤ. Πυγμαλίων

Το ανάλαφρο κατηγορητήριο του Τζορτζ Μπέρναρ Σο στην κοινωνική συμπεριφορά της βρετανικής ανώτερης τάξης της εποχής του χρησιμοποιεί ως ορμητήριο τη γλώσσα και τη χρήση της, στοιχεία που επιπλέον συνιστούν τη βάση της σάτιράς του περί κοινωνικής κινητικότητας. Μέσα από το κλασικό μοτίβο του Πυγμαλίωνα αναδύεται πληθώρα θεμάτων: Δομή της κοινωνίας, των κοινωνικών τάξεων, της κοινωνικής ανισότητας, των κοινωνικών σημασιών της γλώσσας, της κοινωνικής μεταμόρφωσης κλπ., ενώ ο «Πυγμαλίων» ως έργο λειτουργεί αφηγηματικά σαν γέφυρα στο χρόνο. Η σχέση «Πυγμαλίωνα και "κατασκευάσματός" του» έχει εμφανιστεί με πολλές μορφές, έχουν μάλιστα υπάρξει και διαφορετικές εκδοχές τέλους, όχι και τόσο χάπι εντ...

ΤΣΑΓΚΡΙ ΚΙΝΙΚΟΓΛΟΥ και ΓΚΛΟΡΙΑ ΡΟΛΑΝΤΟ. Το ταξίδι του Ναζίμ στην Κούβα

Εξαιρετικά ζωντανό και συγκινητικό το ντοκιμαντέρ «Το ταξίδι του Ναζίμ στην Κούβα» (2008) κατά το έτος 1961 μετά από πρόσκληση του φίλου και συντρόφου Κουβανού ποιητή Νικολάς Γκιγιέν, στον απόηχο της εισβολής των Αμερικανών στον Κόλπο των Χοίρων. Το ντοκιμαντέρ, παραγωγική συμπαραγωγή του Πολιτιστικού Κέντρου Ναζίμ Χικμέτ (ΝΗΚΜ) της Κωνσταντινούπολης και του Κουβανικού Ινστιτούτου Κινηματογραφικής Τέχνης και Βιομηχανίας (ICAIC), εστιάζει σε μια ιστορική περίοδο που οι βιογραφίες για τον Χικμέτ έχουν αγνοήσει.

Ταξίδι αλληλεγγύης, τρία χρόνια μετά τη νικηφόρα επανάσταση του 1959 που κατόρθωσε να διώξει ξένους ιμπεριαλιστές και ντόπιους συνεργάτες τους. Ταξίδι γνωριμίας και μελέτης της επανάστασης για τον ποιητή που θέλει να δει με τα μάτια του τον ενθουσιασμό των Κουβανών για τις κοινωνικές εξελίξεις, κάτι που επιθυμεί διακαώς και για το δικό του λαό, μια που, στην Κωνσταντινούπολη και ολόκληρη την Οθωμανική επικράτεια στις αρχές του 20ού αιώνα, οι ιμπεριαλιστές δωρίζουν αφειδώς μόνο πολέμους, φτώχεια, προσφυγιά και θάνατο.

Ένας αιώνας από τη γέννηση του Όρσον Γουέλς

Ο Όρσον Γουέλς, μια φιγούρα μεγαλύτερη από τη ζωή...   

 

Στις 30 Οκτωβρίου του 1938, ένας 23χρονος θα προκαλούσε πανικό στις ΗΠΑ και θα γινόταν γνωστός εν μία νυκτί, μεταφέροντας στο ραδιόφωνο το μυθιστόρημα του Χ.Τζ.Γουέλς, Ο Πόλεμος των Κόσμων. Με έναν άκρως εντυπωσιακό τρόπο, ο Όρσον Γουέλς θα έμενε στη μνήμη ως ο ιδιοφυής νεαρός καλλιτέχνης που κατάφερε να πείσει ένα ολόκληρο έθνος ότι οι ΗΠΑ δέχονταν επίθεση από Αρειανούς. Ήταν ένα ακόμα δείγμα του τεράστιου ταλέντου και της χαρισματικότητάς του. Γεννηθείς στις 6 Μαΐου 1915, ο Όρσον Γουέλς, γιος ενός εφευρέτη και κατασκευαστή και μίας πιανίστριας, έκανε το ντεμπούτο του στο σανίδι σε ηλικία μόλις 2 ετών, στον ρόλο του γιου της Madame Butterfly σε μια παράσταση της όπερας.

Ολα για την κρίση σε μια Ταινιοθήκη

• 39 ταινίες μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ εξετάζουν την σχέση κρίσης - σινεμά από την δεκαετία του 1920 ως το 2014 

Ζουμπουλάκης Γιάννης, ΤΟ ΒΗΜΑ: 5/5/2015

Σκηνή από την «Κοινωνική σαπίλα» του Στέλιου Τατασόπουλου.

Μεγάλο κινηματογραφικό αφιέρωμα που θα αφορά την οικονομική κρίση και θα  περιλαμβάνει 20 ταινίες μυθοπλασίας και 19 ντοκιμαντέρ πρόκειται να πραγματοποιηθεί στην Ταινιοθήκης της Ελλάδος  από το Σάββατο 16 ως την Τετάρτη 27 Μαΐου.  Τίτλος του «Εικόνες της Κρίσης» και στόχος του «μια αναπαράσταση της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής κρίσης στον κινηματογράφο, από την περίοδο του βωβού κινηματογράφου της δεκαετία του '20 ως σήμερα» όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Τιμή στους Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι

• Μεγάλο αφιέρωμα της Ταινιοθήκης Θεσσαλονίκης προς τους Ιταλούς σκηνοθέτες και αναγόρευσή τους σε επίτιμους διδάκτορες στο Α.Π.Θ

Ζουμπουλάκης Γιάννης, ΤΟ ΒΗΜΑ:  04/05/2015

Οι αδελφοί Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι στα γυρίσματα της ταινίας «Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει» που γυρίστηκε στις φυλακές Ρεμπίμπια με αληθινούς φυλακισμένου.

Με αφορμή την αναγόρευση των Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι σε επίτιμους διδάκτορες σε δημόσια πανηγυρική συνεδρίαση της Γ.Σ. του τμήματος Ιταλικής γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, η Ταινιοθήκη Θεσσαλονίκης τιμά τους Ιταλούς δημιουργούς με ένα μεγάλο αφιέρωμα στις ταινίες τους.

Την αυλαία θα σηκώσει την Τετάρτη 6 Μαΐου στις 21.30 η «Νύχτα του Σαν Λορέντζο» στην αίθουσα Παύλος Ζάννας (Ολύμπιον, Πλατεία Αριστοτέλους). Η προβολή θα πραγματοποιηθεί λίγο μετά την αναγόρευση των Ταβιάνι που θα αρχίσει στις 18.30 στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο.

Kραυγή της selfie generation

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΠΟΥΡΑΣ, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 03/05/2015

Η Αν Ντορβάλ (η μητέρα) και ο Αντουάν-Ολιβιέ Πιλόν (ο γιος) στο εκρηκτικό δράμα του Καναδού σκηνοθέτη Ξαβιέ Ντολάν.

Το «Mommy» του Ξαβιέ Ντολάν έχει μια ένταση σαν αυτή που βγαίνει από τα «Πρόσωπα» του Τζον Κασσαβέτη. Σπάνια ανακαλύπτεις σήμερα ταινίες αιχμηρές και τρυφερές, που η επιθετικότητά τους γίνεται χάδι. Σπάνια το μελόδραμα είναι τόσο αθώο, ακατέργαστο και πολύτιμα εξομολογητικό, για να γίνει καθρέφτης μιας εσωτερικότητας, την οποία απωθούν τα βαρύγδουπα ψυχοδράματα ή οι στιλιζαρισμένες κινηματογραφικές σαπουνόπερες της εποχής μας. Ποιος είναι ο Ντολάν; Ενας 25άρης σκηνοθέτης από το Κεμπέκ, με επιθετικό βλέμμα και πέντε ταινίες στο ενεργητικό του. Εκκεντρικός, που προκαλεί με ατάκες, όπως «ο Ορσον Ουέλες ήταν τεμπέλης, άργησε να ανθήσει». Οι «Νιου Γιορκ Τάιμς» αποκάλεσαν το «Mommy» κραυγή της selfie generation.
Ο Ντολάν φαίνεται πως είναι ο μοναδικός εκπρόσωπος μιας γαλλόφωνης καναδικής νουβέλ βαγκ. Πρωτοεμφανίστηκε στα 19 του στις Κάννες, με το προκλητικό «Σκότωσα τη μητέρα μου». Στο ίδιο φεστιβάλ πέρυσι, μοιράστηκε το Βραβείο της Επιτροπής με τον γηραιό Ζαν-Λικ Γκοντάρ. Η απουσία του Γκοντάρ από την τελετή των βραβείων, αν μη τι άλλο, μας στέρησε ένα μοναδικό ενσταντανέ.

• Αμφισβήτηση και ευφυΐα

Η δημόσια εικόνα του Ντολάν έχει κάτι από ναρκισσισμό και ματαιοδοξία. Καταστροφικό μείγμα για τις συνεντεύξεις του, που καταλήγουν συνήθως σε μικρά βατερλό για τους δημοσιογράφους. «Πέντε ταινίες στα 25 σου! Δουλεύεις τόσο σκληρά, έχεις χρόνο για άλλα πράγματα στη ζωή σου;» ρωτάει ο δημοσιογράφος. «Μη στεναχωριέσαι, περνάω καλά. Απλώς εκφράζομαι όπως και η Μαντόνα», απαντά βαριεστημένα ο σκηνοθέτης. Τον πετυχαίνεις, όμως, και σε καλές στιγμές. Σε μια από αυτές αναφέρεται στη μητέρα του, «αξιόλογο άνθρωπο αλλά χωρίς μεγάλο ζήλο ως γονέας», και στη δύσκολη εφηβεία του. «Ημουν υπερκινητικός με πολλές ιδέες στο μυαλό και ήταν δύσκολο να είσαι γονιός μου. Με έδιωξαν από πολλά σχολεία, γιατί ήμουν βίαιος». Το οιδιπόδειο και η σεξουαλική ταυτότητα είναι οι βασικές θεματικές συντεταγμένες και στις πέντε ταινίες του.

Ο Ντολάν ανήκει στη γενιά της βιντεοκάμερας και του τηλεκοντρόλ. Τεσσάρων χρόνων, πρωτόπαιξε σε διαφημιστικό σποτ, στο τέλος της εφηβείας του ήταν ένα ορμητικό κινηματογραφικό ταλέντο στη λογική του auteur (στο «Σκότωσα τη μητέρα μου» έκανε ο ίδιος μέχρι και τα κοστούμια). «Οταν πρωτοπήγα στις Κάννες, ήμουν πολύ ανασφαλής και έβγαζα μια επιτήδευση. Αυτό που έχω μάθει στη ζωή μου είναι πως δεν πρέπει ποτέ να αμφισβητείς τις ικανότητές σου. Είναι σημαντικό, όμως, να αμφισβητείς τις ιδέες σου. Αυτή η αμφισβήτηση είναι δείγμα ευφυΐας».

• Ολα για τη μητέρα μου!

Στο «Mommy», στο οποίο βλέπουμε τα πρώτα σημάδια της ωριμότητάς του, ο Ντολάν επιστρέφει στο «Σκότωσα τη μητέρα μου», για να βάλει την αγάπη στη θέση του μίσους. Μια χωρισμένη γυναίκα, που έχει την ψευδαίσθηση πως η αγάπη κάνει θαύματα, θέλει να σώσει τον απροσάρμοστο και ανεξέλεγκτο ψυχολογικά γιο της από το αναμορφωτήριο και το ψυχιατρείο ανηλίκων.
Ο Ντολάν παίζει με το μελό, όταν τοποθετεί έναν νέο, έντονα απείθαρχο, απέναντι σε μια γυναίκα, που θα μπορούσε και να αμαρτήσει για το παιδί της. Η ζωή, βέβαια, ιδιαίτερα στις δυσλειτουργικές εκδοχές της, δεν είναι μελό. Το «Mommy» είναι μια ιστορία ενηλικίωσης, μέσα από τις Συμπληγάδες του οιδιπόδειου και της σεξουαλικής ταυτότητας, σπρωγμένη στον παροξυσμό. Αυτή η πίεση προς τα άκρα καταγράφεται ευρηματικά στη φόρμα της ταινίας: το κάδρο, συμπιεσμένο από τα πλάγια, είναι ένα όρθιο ασφυκτικό παραλληλόγραμμο.

Ο Στιβ, o ήρωας της ταινίας, μιλάει φωναχτά για όλα εκτός από αυτό που πραγματικά τον απασχολεί, τη σεξουαλικότητά του. Είναι το alter ego του Ντολάν. Εχει την αθωότητα του Αντουάν Ντουανέλ από τα «400 χτυπήματα», αλλά και την αυθάδεια του Μισέλ Πουακάρ από το «Με κομμένη την ανάσα». Οι πόζες του Αντουάν-Ολιβιέ Πιλόν, του νεαρού ηθοποιού που τον ενσαρκώνει, θυμίζουν και άλλο σινεμά: τον επαναστάτη χωρίς αιτία Τζέιμς Ντιν, αλλά και τον ενστικτώδη Κοβάλσκι/Μπράντο σ’ έναν σημερινό κόσμο από σπασμένο γυαλί.

• Δείτε

Mommy (2014)
Ο Ξαβιέ Ντολάν, παιδί-θαύμα του καναδικού κινηματογράφου, ξεσπάει σ’ έναν χείμαρρο εικόνων, γύρω από τις δυσλειτουργικές σχέσεις σε μια οικογένεια, από την οποία απουσιάζει ο πατέρας. Μια ώριμη γυναίκα, που θέλει να ζήσει τη ζωή της, μπαίνει σε μια αδιέξοδη τροχιά από την αγάπη της για τον έφηβο γιο της. Ο νεαρός, μη μπορώντας να ελέγξει τα νεύρα του, δημιουργεί διαρκώς σοβαρά προβλήματα στο κοινωνικό του περιβάλλον. Παράλληλα, έχει μια θολή εικόνα για το είδος της αγάπης που τον συνδέει με τη μητέρα του. Παίζουν: Αν Ντoρβάλ, Αντουάν-Ολιβιέ Πιλόν, Σουζάν Κλεμάν. (Προβάλλεται στις αίθουσες).

Σκότωσα τη μητέρα μου (J’ ai tu ma mere, 2009)
Η πρώτη ταινία του Ντολάν (η σημερινή μοιάζει με ελεύθερο ριμέικ της). Σενάριο, σκηνοθεσία, παραγωγή και κοστούμια είναι του ιδίου. Ενας 16χρονος, οργισμένος ομοφυλόφιλος που ασφυκτιά ζώντας με τη μητέρα του, εκφράζει την περιφρόνησή του, που τείνει να γίνει μίσος, αλλά και την τυφλή αγάπη του γι’ αυτήν. Παίζουν: Ξ. Ντολάν, Αν Ντορβάλ, Σουζάν Κλεμάν (Σε dvd).

«Μέγας Ανατολικός» και προσμονή της ουτοπίας

ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΧΑΡΜΠΗΣΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 03/05/2015

Οι συντελεστές της ταινίας «The Great Eastern» είναι κινηματογραφιστές, μουσικοί αλλά και εικαστικοί καλλιτέχνες, απλώνοντας την ενασχόλησή τους σε διάφορους τομείς των τεχνών με ενδιαφέροντα και συχνά εντυπωσιακά αποτελέσματα.

Ο Λάκης και ο Αρης Ιωνάς –πιο γνωστοί ως The Callas– αποτελούν αυτό που λέμε ξεχωριστή «περίπτωση». Κινηματογραφιστές, μουσικοί αλλά και εικαστικοί καλλιτέχνες, τα δύο αδέλφια ανήκουν σε αυτή την εξαιρετικά δραστήρια γενιά μαζί με άλλους καλλιτέχνες όπως ο The Boy (Αλέξανδρος Βούλγαρης) ή ο Γιάννης Βεσλεμές, που απλώνει την ενασχόλησή της σε διάφορους τομείς των τεχνών με ενδιαφέροντα και συχνά εντυπωσιακά αποτελέσματα.