Ο σχιζοφρενής Σάκης με το ταψί

• Μόλις πάτησε το πόδι του ο Σάκης Ρουβάς στο κινηματοθέατρο «Αριστοτέλειο» την Κυριακή το βράδυ για την πρεμιέρα της ταινίας «Στα άκρα» του Τζόρνταν Μπάρκερ, στο πλαίσιο του 50ού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, σειρήνες μας τρύπησαν τα αυτιά.

«Παίζω στο σινεμά από αγάπη και όχι επειδή η μουσική περνάει κρίση», είπε ο Σάκης Ρουβάς. «Το καλοκαίρι έκανα μία από τις πιο πετυχημένες περιοδείες μου»

Ηταν οι φαν του, νεαρά κορίτσια, που αποτελούσαν τη συντριπτική πλειοψηφία του κοινού. Αρχισαν να ουρλιάζουν μόλις εμφανίστηκε ο λαμπερός σταρ. Τα κινητά πήραν φωτιά. Αυτός μπορεί να μοίραζε γενναιόδωρα τα χαμόγελά του, αλλά είχε στο πλευρό του την εντυπωσιακή σύζυγό του, Κάτια Ζυγούλη.

«Αυτό που θα δείτε από μένα στην ταινία, ίσως είναι κάτι που δεν περιμένετε. Ελπίζω όμως ότι θα σας ξαφνιάσει ευχάριστα», είπε. Είχε νόημα η προειδοποίηση. Σίγουρα δεν περιμένεις να δεις τον Ρουβά να παίζει τον σχιζοφρενή δολοφόνο. Ηδη από τα πρώτα τρία λεπτά της ταινίας, που είναι ένα b movie θρίλερ, αρπάζει ένα ταψί και λιώνει το πρόσωπο ενός υπάλληλου εστιατορίου.

Πολλές θαυμάστριές του, που προφανώς δεν έδωσαν τη δέουσα σημασία στο στόρι της ταινίας πριν αποφασίσουν να έρθουν στην προβολή, σοκαρίστηκαν. Η αντίδρασή τους ήταν... τα ουρλιαχτά Νο2. «Είναι δυνατόν αυτός ο κούκλος να παίζει τον ψυχάκια;», έλεγε έκπληκτη μία. Μα τι θέλουν; Να χορεύει αιωνίως το «Shake it» και να δείχνει τους κοιλιακούς του;

Ο ίδιος, πάντως, έχει επίγνωση ότι ήταν μια στρατηγική κίνηση καριέρας, που εμπεριέχει και ρίσκο. «Εκανα μια επιλογή που με ρίχνει κατευθείαν στα βαθιά», είπε χθες σε συνέντευξη Τύπου. «Το πιο ενδιαφέρον είναι να ψάχνω τα όριά μου. Αυτό ήταν το σκεπτικό μου πάντοτε και ως τραγουδιστής. Χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι που με ακολουθούν τόσα χρόνια. Θεωρώ ότι όσοι με αγαπούν, θα καταλάβουν και θα εκτιμήσουν την ανάγκη μου για διεύρυνση. Θέλω να ψάχνω τις πτυχές του εαυτού μου».

Και η πρώτη του, πάντως, κινηματογραφική εμφάνιση στο «Alter ego», όπως ομολογούσε χθες, δεν ήταν και τόσο κοντά του. Υποδυόταν έναν χαρακτήρα μέσα στην κατάθλιψη και, μάλιστα, σε μια εποχή, που ο Ρουβάς ήταν συνώνυμο της λάμψης και το αστραφτερό του χαμόγελο γυάλιζε πιο πολύ από ποτέ.

Δικαιολογημένα, λοιπόν, χθες επαναλάμβανε ότι είναι ανοιχτός στις προκλήσεις. «Ισως ο επόμενος ρόλος μου να είναι ένας ανθρακωρύχος», είπε. Φυσικά χαριτολογώντας, γιατί το επόμενό του βήμα είναι να παίξει έναν ζιγκολό στην ταινία «Απλά ερωτευμένοι» του Βασίλη Τσελεμέγκου (ο οποίος πήρε και την Κάτια Ζυγούλη στις «Επικίνδυνες μαγειρικές» του).

Κι αν εμείς θεωρούμε ότι το σινεμά είναι καινούργιος δρόμος για τον Σάκη Ρουβά, ο ίδιος το ονειρευόταν από μικρός, τότε που οι γονείς του -ερασιτέχνες ηθοποιοί- τον πήγαιναν σε θεατρικές πρόβες και παραστάσεις. Ούτε ήταν λύση ανάγκης, όπως υπονόησε δημοσιογράφος, επειδή η μουσική περνάει κρίση. «Οι δισκογραφικές έχουν κρίση, όχι η μουσική. Την ακούω παντού: στα κινητά, στα μαγαζιά, στα ραδιόφωνα, στο δρόμο. Ο κόσμος θέλει τη μουσική στη ζωή του. Το καλοκαίρι έκανα μία από τις πιο πετυχημένες μου περιοδείες. Θα εμφανιστώ πάλι σε club τον χειμώνα. Το κίνητρό μου για τον κινηματογράφο είναι η αγάπη. Είναι πολυτέλεια και ευχαρίστηση», εξήγησε.

Ως έφηβος είχε τα κινηματογραφικά του είδωλα: Ρόμπερτ ντε Νίρο, Αλ Πατσίνο, Μάρλον Μπράντο. Οταν ασχολιόταν με την ενόργανη γυμναστική θαύμαζε τον Αλεξάντρ Ντιτιάτιν, ενώ στη μουσική έβρισκε τα πρότυπά του στον Ελβις Πρίσλεΐ και τους Μπιτλς.

Τα εύσημα, πάντως, του ηθοποιού, τα πήρε από τον σκηνοθέτη του, Τζόρνταν Μπάρκερ. Παρομοίασε τον τρόπο που δουλεύει ο Ρουβάς με αυτόν του Φόρεστ Γουίτακερ!. «Μου τον θύμιζε πάρα πολύ γιατί ερχόταν στο γύρισμα ως... ρόλος. Γύρναγα να του μιλήσω και ένιωθα ότι με κοιτάζει ένας σίριαλ κίλερ!».

Υπό άλλες συνθήκες ο Αυστραλός σκηνοθέτης («My brother's keeper», «The Marsh» με τον Φόρεστ Γουϊτακερ) θα τύχαινε μεγαλύτερης προσοχής. Οποιος όμως και να βρισκόταν στην έδρα του Ρουβά, θα πέρναγε στα ψιλά. «Δεν γνώριζα πόσο σημαντικός είναι ο Σάκης στην Ελλάδα», ομολογούσε. Τώρα το ξέρει.

* Η ταινία βγαίνει στις αίθουσες στις 3 Δεκεμβρίου *

• Της ΧΡΥΣΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ, Ελευθεροτυπία, Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009