Ατμοσφαιρική απόγνωση και δυναμισμός σε ένα επικίνδυνο φλερτ με το b - movie

• ΚΡΙΤΙΚΗ
• Παναγιώτης Παναγόπουλος
• Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Tετάρτη, 25 Mαρτίου 2009

Σκοτεινός κώδικας **1/2. Περιπέτεια καταστροφής. Σκηνοθεσία: Αλεξ Πρόγιας. Πρωταγωνιστούν: Νίκολας Κέιτζ, Ρόουζ Μπερν, Τσάντλερ Καντέρμπουρι, Λάρα Ρόμπινσον, Μπεν Μέντελσον

• Με ένα εσχατολογικό θέμα σε μια ταινία καταστροφής και με αρκετά στοιχεία που έχουν επαναληφθεί σε αντίστοιχες παραγωγές, ο «Σκοτεινός κώδικας» φλερτάρει επικίνδυνα με το b - movie. Ωστόσο, η ικανότητα του Αλεξ Πρόγιας στην κινηματογράφηση και στο στήσιμο μαζικών σκηνών, δίνουν στην ταινία μια αίσθηση δυναμισμού και πραγματικής απόγνωσης στο τελικό αποτέλεσμα. Αλλωστε, είναι μια ταινία που μιλάει για το τέλος του κόσμου. Οπως κι αν έρθει.

Πιθανό και εξωφρενικό

• Το σενάριο του «Σκοτεινού κώδικα» κινείται ανάμεσα στο επιστημονικά πιθανό και στο εξωφρενικό. Ομως για όση ώρα παρακολουθεί κανείς την ταινία η επιστημονική εγκυρότητα δεν πρόκειται να τον απασχολήσει. Η αληθοφάνεια είναι αρκετή και ο Πρόγιας χειρίζεται όσα μέσα έχει, σ’ αυτή τη μεσαίου κόστους παραγωγή για να γυρίσει εντυπωσιακά θεαματικές σκηνές και να προκαλέσει αίσθημα κλειστοφοβίας ακόμη και σε σκηνές που διαδραματίζονται στο ανοιχτό δάσος. Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο Νίκολας Κέιτζ, παίζοντας έναν αστροφυσικό, τον Τζον, που έχει μείνει χήρος. Ο μικρός γιος του, ο Κέιλεμπ, υποφέρει από το τραύμα του χαμού της μητέρας του και έχει μια έντονη ευαισθησία, που έχει σχέση και με ό,τι εκτυλίσσεται στη συνέχεια. Ο «Σκοτεινός κώδικας» κάνει ένα φλας μπακ πενήντα χρόνια πίσω, όταν στο σχολείο του Κέιλεμπ τα παιδιά έκλειναν σε μια χρονοκάψουλα ζωγραφιές για την εικόνα που έχουν για το μέλλον. Η τάξη του Κέιλεμπ ανοίγει την κάψουλα και στα χέρια του φτάνει μια πυκνογραμμένη κόλλα χαρτί γεμάτη νούμερα.

Το τέλος των αριθμών

• Ο Τζον καταφέρνει να αποκρυπτογραφήσει τα νούμερα και βρίσκει ότι πίσω τους βρίσκονται οι μεγαλύτερες και πιο αιματηρές καταστροφές των τελευταίων πενήντα ετών. Με χρονολογική σειρά και ακριβή αριθμό θυμάτων. Μένουν μόνο τρεις συνδυασμοί. Τι μπορεί όμως να κάνει κανείς για μια καταστροφή που γνωρίζει ότι πρόκειται να συμβεί, αλλά όχι πώς και πού; Και τι συμβαίνει μετά από το τέλος των αριθμών;

• Ελαττώματα μπορεί κάποιος να βρει πολλά και σοβαρά στον «Σκοτεινό κώδικα». Κυρίως την αίσθηση του φόβου που μεταδίδει και ειδικά το πολύ αδύναμο φινάλε, που θυμίζει διαφημιστικό παραθρησκευτικής οργάνωσης. Μπορεί κανείς να κάνει ότι τα παραβλέπει; Αν αφαιρέσει τα τελευταία δέκα λεπτά θα έχει δει μια γρήγορη και εντυπωσιακή περιπέτεια που συνδυάζει την επιστημονική φαντασία και την καταστροφή. Ειδικά οι σκηνές καταστροφής είναι εξαιρετικές και μεταδίδουν έντονα την αίσθηση του φόβου και της απόγνωσης. Ο Νίκολας Κέιτζ παίζει ελέγχοντας αρκετά την ενοχλητική περσόνα του, ενώ καλές είναι οι ερμηνείες των παιδιών. Στα συν το κοφτό μοντάζ και η ατμοσφαιρική μουσική του Μάρκο Μπελτράμι.

ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ

Συντρίμμια ψυχής (**1/2)

• Μια ακόμη ιστορία που προέρχεται από το Ολοκαύτωμα αφηγείται το μπεστ σέλερ της Αν Μάικλς, που μεταφέρει ο Τζέρεμι Ποντέσουα, σε αυτή την καναδο-ελληνική παραγωγή. Πρόκειται για την ιστορία φαντασμάτων από το παρελθόν και την παιδική του ηλικία, που αντιμετωπίζει ο Τζέικομπ, ένας συγγραφέας, και τα οποία συνεχίζουν να τον στοιχειώνουν και στην ενήλικη ζωή του. Ο νεαρός Τζέικομπ βλέπει την οικογένειά του να σφαγιάζεται στην Πολωνία, όμως ο ίδιος σώζεται από έναν Ελληνα αρχαιολόγο που τον φέρνει στην Ελλάδα. Στη συνέχεια θα μεταναστεύσουν μαζί στον Καναδά, όπου ο Τζέικομπ θα μεταφέρει και στις σχέσεις του ως ενήλικας τα τραύματα από την παιδική του ηλικία. Το βιβλίο της Μάικλς έχει όλα τα στοιχεία για συγκινητικό δράμα, όμως η ταινία του Ποντέσουα, αν και καλοστημένη, έχει μια αποστασιοποίηση από το δράμα, που την κάνουν λίγο ψυχρή. Τα διαρκή φλας μπακ αποσυντονίζουν ακόμη περισσότερο τον θεατή, ενώ οι ερμηνείες, αν και καλές, υπηρετούν τη συγκεκριμένη σκηνοθετική γραμμή και απομακρύνουν τη συγκίνηση που διαθέτει από μόνη της η ιστορία.

Αγάπη στ’ άκρα (**)

• Οι βιογραφίες καλλιτεχνών είναι το αγαπημένο θέμα του Τζον Μέιμπερι, ο οποίος πριν από δέκα χρόνια είχε γυρίσει το εξαιρετικό «Αγάπη είναι ο διάβολος» για τη ζωή του Φράνσις Μπέικον. Η «Αγάπη στ’ άκρα» ασχολείται με την προσωπική ζωή του ποιητή Ντίλαν Τόμας ή μάλλον περισσότερο με τις δύο γυναίκες της ζωής του και την προβληματική ζωή που έζησαν όλοι μαζί κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά το κάνει με μάλλον πληκτικό τρόπο, παρά την πολύ φροντισμένη παραγωγή. Πρωταγωνιστούν οι Κίρα Νάιτλι, Σιένα Μίλερ, Μάθιου Ρις και Κίλιαν Μέρφι.

• Προβάλλεται ακόμη το θρίλερ φρίκης «Παρασκευή και 13», που σκηνοθέτησε ο Μάρκους Νίσπελ, ειδικευμένος στα ριμέικ ταινιών τρόμου, αφού πριν από λίγα χρόνια είχε γυρίσει και το ριμέικ του «Σχιζοφρενή δολοφόνου με το πριόνι». Χρειάζεται να πει κανείς περισσότερα εκτός από το ότι μια ομάδα νεαρών συναντά τον τρομερό Τζέισον και ένας προς έναν αφήνουν αυτόν τον μάταιο κόσμο;