- «Oι άνθρωποι στα μικρά απομακρυσμένα νησιά έχουν μια ιδιαιτερότητα: είναι αληθινοί. Έτσι είναι και ο ήρωάς μου», λέει ο Άρης Σερβετάλης για την ταινία «Μικρό έγκλημα», στην οποία πρωταγωνιστεί. Δεν κάνει, λέει, κάτι σπουδαίο. «Μια δουλειά σαν τις άλλες». Που, όμως, τυγχάνει προβολής. Με την οποία δεν έχει εξοικείωση και φαίνεται πως δεν θα αποκτήσει. Όλοι σχεδόν θυμούνται τον εκκεντρικό Λάζαρο από το «Είσαι το ταίρι μου», με το περίεργο κούρεμα και το ιγκουάνα στον ώμο. Επίσης από τη σκηνή του «Παλλάς», στο «2» και στη «Μήδεια 2» του Δημήτρη Παπαϊωάννου.
- Είναι το ίδιο. Δεν είμαι χορευτής ούτε νιώθω ηθοποιός. Νιώθω περισσότερο μέρος μιας ιστορίας που θέλω να πω. Δεν πρόκειται ούτε για χορό ούτε για θέατρο, αλλά για έναν τρόπο αφήγησης που μου αρέσει πολύ. Ανέκαθεν μου άρεσε αυτός ο δρόμος.
- Ναι. Ο συνδυασμός έκφρασης σώματος και λόγου, είναι ιδανικός για να πει κάποιος μια ιστορία. Στο «Μικρό έγκλημα» του Κύπριου Χρίστου Γεωργίου, ο Λεωνίδας (Άρης Σερβετάλης) είναι απόφοιτος της Σχολής Αστυνομικών και μόλις έχει μετατεθεί στην όμορφη αλλά απομονωμένη Θηρασιά. Οι επαγγελματικές του προκλήσεις περιορίζονται στην τοποθέτηση πινακίδων «Απαγορεύεται ο Γυμνισμός» στις ερημικές παραλίες του νησιού. Βαριέται και κάνει υπομονή. Ανακαλύπτει όμως σε έναν γκρεμό το πτώμα ενός ηλικιωμένου. Πώς πέθανε ο γερο-Ζαχαρίας και γιατί στην τελευταία του στιγμή χαμογελούσε; Είναι ατύχημα ή, όπως υπαγορεύει το ένστικτο του Λεωνίδα, κάτι άλλο; Γιατί το βράδυ μετά τον θάνατο του Ζαχαρία, η Αγγελική (Βίκυ Παπαδοπούλου), η μορφονιά του νησιού και επιτυχημένη τηλεπαρουσιάστρια στην Αθήνα, επιστρέφει εσπευσμένα στο νησί; Στην έρευνά του, πάντως, ο άβγαλτος αστυφύλακας δεν αποφεύγει τις γκάφες.
- Ναι. Ο Λεωνίδας είναι παιδί με φιλοδοξίες για το επάγγελμά του. Πίστευε ότι αποφοιτώντας θα έπαιρνε μετάθεση σε αστική περιοχή και θα εξιχνίαζε σπουδαίες υποθέσεις. Ψάξαμε (σ.σ.: με τον σκηνοθέτη) να τον κάνουμε ιδιαίτερο. Οι εμπειρίες μου από νησιά σαν τη Θηρασιά, έχουν δείξει πως σε τέτοια μέρη αντέχουν να μείνουν μόνο άνθρωποι με ιδιαιτερότητες. Θέλαμε ο Λεωνίδας να είναι λίγο ατσούμπαλος, αδέξιος, κωμικός στις κινήσεις και τη συμπεριφορά του, χωρίς όμως να γίνει καρικατούρα.
- Συνάντησα ανθρώπους πολύ αληθινούς. Με αυθορμητισμό, με αγνότητα. Είχα απέναντί μου έναν μεγάλο σε ηλικία άνθρωπο που ήταν σαν παιδάκι. Αυτούς, εδώ στην πόλη, τους λέμε ανθρώπους με ιδιαιτερότητα, επειδή ίσως εμείς έχουμε τυποποιηθεί.
- Όχι. Απλώς η γκάφα αναδεικνύει την ανθρώπινη πτυχή. Εξωτερικεύει το συναίσθημα. Εκτιμώ, πάντως, πως δεν πρέπει να στεκόμαστε σε ταμπέλες. Δεν έχω πρόβλημα ειδικά με τους αστυνομικούς. Έχω πρόβλημα με την κατάχρηση εξουσίας ακόμα και από έναν ταμία σε γκισέ οποιασδήποτε υπηρεσίας.
ΙΝFΟ: Το «Μικρό έγκλημα» του Χρίστου Γεωργίου θα προβάλλεται από τις 2 Απριλίου στους κινηματογράφους.
«Δεν παραδεχόμαστε τα λάθη μας»
Λόγοι διαφθοράς ή ανικανότητας ωθούν την ΕΛ.ΑΣ. σε διαδοχικές γκάφες;
- Είναι αλυσίδα. Ό,τι συμβαίνει στην κοινωνία, συμβαίνει και στον καθέναν προσωπικά. Και ισχύει σε κάθε τομέα ή ομάδα, στην Αστυνομία, στη Δικαιοσύνη ή στην Παιδεία. Δυστυχώς, δεν έχουμε τη δύναμη να παραδεχόμαστε τα λάθη μας και να διορθωνόμαστε. Είναι πιο εύκολο- το βλέπουμε και στην πολιτική- να μεταθέτουμε τις ευθύνες, να κουκουλώνουμε καταστάσεις. Είμαστε σε αποδιοργάνωση, αλλά έχουμε όλοι, νομίζω, μερίδιο ευθύνης. Δεν φταίει μόνον η κυβέρνηση ή η αντιπολίτευση. Ουσιώδες είναι να αλλάξει τρόπο σκέψης καθένας μας.
● Κατάγεται από τον Απείρανθο Νάξου ● Μένει εκτός Αθηνών (στο Μαύρο Λιθάρι) ● Κυκλοφορεί με μοτοσυκλέτα ● Του είναι επώδυνο να παίζει σε έργα που διαρκούν ολόκληρη σεζόν
Του Χρήστου Ν.Ε. Ιερείδη. ΤΑ ΝΕΑ: Παρασκευή 13 Μαρτίου 2009
No comments:
Post a Comment