Πρεμιέρα σήμερα της νέας παραγωγής του ΣΚΑΪ στο 11ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

• Εξομολογήσεις Μίκη Θεοδωράκη

• ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ. «Αν με ρωτήσουν τι είμαι πολιτικά σήμερα θα απαντήσω: ένας ουτοπικός κομμουνιστής», ομολογεί ο Μίκης Θεοδωράκης, μιλώντας για τη ζωή του on camera, στη νέα παραγωγή του ΣΚΑΪ, που κάνει πρεμιέρα σήμερα στο 11ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, όπου για τέταρτη μέρα ταινίες Ελλήνων και ξένων μεταφέρουν την πραγματικότητα του 21ου αιώνα. «H ταινία “Μίκης Θεοδωράκης: το χρώμα της ελευθερίας- ιχνογραφώντας τα νεανικά χρόνια του συνθέτη (1925-1950)”, αποτελεί γέφυρα ανάμεσα στα ιστορικά ντοκιμαντέρ του καναλιού “Eμείς οι Ελληνες” και ”Οι μεγάλοι Ελληνες”. Θα προβληθεί τέλη Μαΐου από το κανάλι, για να ακολουθήσει η δεύτερη σειρά με τα ώριμα χρόνια του μεγάλου Ελληνα συνθέτη», ανέφερε χθες ο διευθυντής της τηλεόρασης του ΣΚΑΪ Δημ. Κολιοδήμος. «Η ταινία δεν είναι μουσικό, αλλά δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ - ένα ορατόριο με λιμπρέτο τον λόγο του Μίκη», διευκρίνισε ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Γιάννης Κατωμερής. Με κορμό τον χειμαρρώδη λόγο του συνθέτη από συνεντεύξεις συνολικής διάρκειας οκτώ μηνών επί καθημερινής βάσεως, η ταινία ταξιδεύει τον θεατή στην ιστορία της Ελλάδας.

Στην Τουρκία

• Το λεπτό θέμα μεταξύ Κούρδων και τουρκικού κράτους προσεγγίζει η ταινία των Εζκίρ Ντογάν και Ορχαν Εσκινκέ «Στον δρόμο για το σχολείο» που, σε πρώτη προβολή στη Θεσσαλονίκη, αποκαλύπτει ένα πρόβλημα του εκπαιδευτικού συστήματος στη γειτονική χώρα. Χιλιάδες παιδιά που μιλούν μόνο την κουρδική γλώσσα αναγκάζονται να κάνουν μαθήματα στην τουρκική με δασκάλους που αγνοούν τη γλώσσα τους. Στο σχολείο ενός απομακρυσμένου παραδοσιακού χωριού Κούρδων βρέθηκε με την κάμερά του ο Εζκίρ Ντογάν για να καταγράψει, κατά τη διάρκεια μιας σχολικής χρονιάς, τις δυσκολίες στην εκμάθηση των τουρκικών. Δεν ήταν μόνο ο δάσκαλος που βρέθηκε ξένος στην ίδια του τη χώρα, αλλά και ο ίδιος ο σκηνοθέτης, ο οποίος αν και Κούρδος αντιμετώπισε, όπως ανέφερε χθες, προβλήματα επικοινωνίας, αφού οι χωρικοί μιλούσαν διαφορετική διάλεκτο. Πρόκειται για μια ταινία διαμαρτυρίας, ήταν το ερώτημα προς τον σκηνοθέτη. «Είναι η πραγματικότητα μέσα από την οποία μπορεί να προκύψει ένας διάλογος γύρω από το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα, για το οποίο κανένας δεν είναι ένοχος», απαντάει.

• Την εικόνα του Τούρκου μετανάστη στη Γερμανία αντιστρέφει ειρωνικά η αληθινή ιστορία της Πέτρα, μιας Γερμανίδας μετανάστριας στην Τουρκία - στην ταινία του Ισμαήλ Νετζμί «Αλήθεια, να το κάνω;». Πρόθεση του σκηνοθέτη, όπως είπε, ήταν να κάνει μια ανάλαφρη ταινία, όμως τα δραματικά γεγονότα στη ζωή της Πέτρα ξεπέρασαν ακόμη και τη μυθοπλασία. [Γιωτα Mυρτσιωτη, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 17/03/2009]