Saturday, March 14, 2009

Κλάιβ Οουεν: «Τα στούντιο μας σφίγγουν τα λουριά»

  • Από τους πιο διάσημους άγγλους ηθοποιούς του κινηματογράφου και του θεάτρου στα τελευταία δέκα χρόνια, που πρόσφατα κατάφερε να πετύχει και στο Χόλιγουντ, ο Κλάιβ Οουεν ξεκίνησε την καριέρα του σε ηλικία μόλις 13 χρόνων, κλέβοντας την παράσταση το 1984, στο ανέβασμα του θεατρικού μιούζικαλ «Ολιβερ!», με τον ρόλο του μικρού Αρτφουλ Ντότζερ.
  • Αργότερα, τόσο στο θέατρο (στο «Closer») όσο και στον κινηματογράφο, με ταινίες όπως «Ο κρουπιέρης», «Γκόσφορντ Παρκ», «Χωρίς ταυτότητα», η κινηματογραφική διασκευή του «Closer», «Τα παιδιά των ανθρώπων», «Βασίλισσα Ελισάβετ: η χρυσή εποχή», ο Οουεν θα καταφέρει να δείξει τη μεγάλη γκάμα του ταλέντου του, κερδίζοντας και μια υποψηφιότητα στα Οσκαρ για τον ρόλο του στην ταινία «Closer».
  • Στη νέα του ταινία, το θρίλερ δράσης «The International», σκηνοθετημένη από τον Γερμανό Τομ Τίκβερ, που άνοιξε το πρόσφατο Φεστιβάλ Βερολίνου, ο Οουεν ερμηνεύει έναν πράκτορα της Ιντερπόλ, που σε συνεργασία με μια νεοϋορκέζα βοηθό εισαγγελέα (Ναόμι Γουότς) κυνηγά στην Αμερική και στην Ευρώπη (από την Κωνσταντινούπολη έως τη Ρώμη και το Βερολίνο) τους υπεύθυνους μιας πανίσχυρης πολυεθνικής τράπεζας, μπλεγμένης σε παράνομες δραστηριότητες, για να τους οδηγήσει στη Δικαιοσύνη.
Οπου χρήμα και τράπεζα
  • Μιλώντας για την ταινία και τη δουλειά του στη συνέντευξη τύπου και σε διάφορες παράλληλες δηλώσεις του στη διάρκεια του φεστιβάλ, ο Οουεν αναφέρθηκε και στο πρόβλημα των τραπεζών που σήμερα, με την οικονομική κρίση, έχει αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία.
- Ο Τίκβερ κι εσείς είχατε υπόψη σας κάποιες συγκεκριμένες τράπεζες όταν ετοιμάζατε τον ρόλο;
  • «Οχι, αλλά να είστε σίγουρος πως όλα όσα παρουσιάζουμε στην ταινία σχετικά με τη δράση των τραπεζών είναι βασισμένα σε αληθινά γεγονότα. Βέβαια, εδώ, τα χρησιμοποιούμε σε μια ταινία μυθοπλασίας, για να φτιάξουμε ένα, συναρπαστικό για μένα, θρίλερ».
- Πώς μπορεί κανείς να αποκαλύψει και να συλλάβει αυτούς τους ανθρώπους;
  • «Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα. Εχουν τέτοια δύναμη που δύσκολα μπορείς να τους αγγίξεις. Οπου διακινείται το χρήμα -είτε είναι για αγορά όπλων είτε για οτιδήποτε άλλο- οι τράπεζες εμπλέκονται. Οι τράπεζες δεν είναι μόνο για τη διακίνηση του χρήματος και του κέρδους αλλά και για τον έλεγχο των χρεών, που σημαίνει πως, αν χρωστάς, οι τράπεζες ελέγχουν τη ζωή σου. Η ταινία μάς δείχνει ακριβώς και την πολυπλοκότητα του θέματος».
- Πιστεύετε ότι η οικονομική κρίση θα επηρεάσει και τον κινηματογράφο;
  • «Βέβαια. Τα στούντιο σφίγγουν τα λουριά. Φοβάμαι πως θα γίνουν περισσότερο συντηρητικά».
- Υπήρξε κάποια αντίδραση στην ταινία, ιδιαίτερα από τράπεζες;
  • «Οχι, απ' ό,τι γνωρίζω. Τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Ας περιμένουμε όμως να βγει η ταινία στις αίθουσες...»
- Πώς ήταν η συνεργασία σας με τον Τομ Τίκβερ;
  • «Είναι σκηνοθέτης με πολλή φαντασία. Ανθρωπος με όραμα. Καταλαβαίνει τους ανθρώπους, τους βλέπει με συμπάθεια και, ταυτόχρονα, είναι πολύ μοντέρνος στην έκφρασή του. Οπως στο "Τρέξε, Λόλα, τρέξε", που εκτός από το ωραίο στιλ έχει και δυνατούς χαρακτήρες».
- Εκτός από τη Βρετανία και το Χόλιγουντ, τώρα εργαστήκατε σε μια ταινία ευρωπαϊκής παραγωγής. Πώς ήταν;
  • «Είτε στο Χόλιγουντ είτε στην Ευρώπη, για μένα είναι το ίδιο. Ολα εξαρτώνται από το σενάριο. Χρειάζεται μια καλή ιστορία κι ένας σκηνοθέτης που να εμπιστεύεσαι. Οπως εδώ. Είχαμε μια καλή ιστορία, με δράση αλλά και ενδιαφέρουσες πολιτικές αναφορές».
- Τι χρειάστηκε να κάνετε στον ρόλο του πράκτορα της Ιντερπόλ που υποδύεστε;
  • «Είναι ένας πολυσύνθετος χαρακτήρας. Δεν είναι ο συνηθισμένος αστυνομικός ή ο υπέρ-ήρωας των θρίλερ. Εχει πάθος για τη δουλειά του, είναι συχνά και ξεροκέφαλος, αλλά έχει ένα στόχο και τον ακολουθεί και θέλει και οι άλλουι να τον εμπιστευτούν».
- Υπήρχαν πολλές δύσκολες σκηνές στα γυρίσματα;
  • «Ναι, όπως η σκηνή της θεαματικής, και πολύ δύσκολης, μάχης με τα όπλα, στο Μουσείο Γκούγκενχαϊμ, στη μέση της ταινίας. Το στούντιο στο Μπάμπελσμπεργκ (σ.σ.: στη Γερμανία, όπου γυρίστηκε ένα μεγάλο μέρος της ταινίας) δεν ήταν αρκετά μεγάλο για τις σκηνές με τους πυροβολισμούς. Δεν μπορούσαμε βέβαια να τις γυρίσουμε στο ίδιο το μουσείο - θα κινδύνευαν τα εκθέματα. Γι' αυτό χρειάστηκε να φτιάξουμε ένα ακριβές αντίγραφο σ' έναν τεράστιο χώρο που βρήκαμε, ένα είδος αποθήκης».
  • Επιμέλεια: ΝΙΝΟΣ ΦΕΝΕΚ ΜΙΚΕΛΙΔΗΣ, ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ / 7 - 15/03/2009

No comments: