Sunday, July 4, 2010

Ο απίθανος κύριος Ράσελ

Ο Τζιμ Κάρεϊ και ο Γιούαν Μακ Γκρέγκορ μεταφέρουν στην οθόνη μια αληθινή ιστορία
  • Ο Στίβεν Τζέι Ράσελ ήταν αστυνομικός, καλός σύζυγος και πατέρας, μέχρι που μια μέρα αποφάσισε να παρατήσει το σώμα και την οικογένειά του και να ζήσει ως ομοφυλόφιλος.
Ηθελε όμως και πλούτη. Ετσι, έγινε εξπέρ στις πιο απίστευτες μεταμφιέσεις και πλαστογραφήσεις και εξελίχθηκε σε έναν ευφάνταστο απατεώνα, που έγινε γνωστός ως «King Con». Στη φυλακή γνώρισε τον έρωτα στο πρόσωπο ενός συγκρατούμενού του και απέδρασε πολλάκις με μυθιστορηματικό τρόπο μόνο και μόνο για να τον ξαναδεί.
Η πραγματική αυτή ιστορία έγινε ταινία: το «Ι love you Phillip Morris» (από την Πέμπτη στα σινεμά). Δύσκολα θα φανταζόταν κανείς πως τον ρόλο του Ράσελ θα ενσάρκωνε ο κωμικός Τζιμ Κάρεϊ. Και πως τον ομοφυλόφιλο εραστή του θα δεχόταν να παίξει ο ζεν πρεμιέ Γιούαν ΜακΓκρέγκορ. Η αλήθεια είναι πως οι αμερικάνοι διανομείς δεν καλοβλέπουν τις γκέι ιστορίες -έστω και κωμωδίες, όπως αυτή. Το φιλμ δυσκολεύτηκε να βρει διανομή και κυκλοφόρησε πρώτα στην Ευρώπη.
«Είστε αρκετά "άντρες" ώστε να δείτε τη νέα μου ταινία;» προκάλεσε τους θαυμαστές του στο Twitter ο Κάρεϊ. Πράγματι, πολλοί από αυτούς θα εκπλαγούν βλέποντάς τον σε ομοφυλοφιλικές περιπτύξεις. Την ανεξάρτητη αυτή παραγωγή (με εκτελεστή παραγωγό τον Λικ Μπεσόν) υπογράφουν οι Γκλεν Φικάρα και Τζον Ρέκουα («Ο Αϊ-Βασίλης είναι λέρα»).
Ποιος είναι όμως ο πραγματικός Στίβεν Τζέι Ράσελ; Γεννήθηκε το 1957 και τον υιοθέτησε μια συντηρητική οικογένεια από τη Βιρτζίνια. Το '70 έγινε αστυνομικός και έκανε οικογένεια. Για μεγάλο διάστημα αναζητούσε τη βιολογική του μητέρα, ψάχνοντας στην Εθνική Υπηρεσία Αστυνομικών Τηλεπικοινωνιών και το Εθνικό Κέντρο Πληροφοριών Δίωξης Εγκλήματος, οπότε έμαθε να χρησιμοποιεί αποτελεσματικά αυτές τις βάσεις πληροφοριών.
Επικαλούμενος ψεύτικα πτυχία, ανέλαβε διευθυντής πωλήσεων σε μεγάλη εταιρεία τροφίμων. Οταν αποκαλύφθηκε ότι ήταν ομοφυλόφιλος, απολύθηκε, αλλά ο Ράσελ εφάρμοσε το ίδιο κόλπο και με άλλες εταιρείες. Η αστυνομία τον συνέλαβε τελικά με την κατηγορία της προσβολής της δημόσιας αιδούς, σ' ένα πάρκο στο Χιούστον.
Επί χρόνια, ο Ράσελ κυκλοφορούσε με τουλάχιστον 14 ψευδώνυμα και πλήθος πλαστών καρτών. Γρήγορα, άρχισε να μπαινοβγαίνει στις φυλακές της κοινότητας Χάρις στο Χιούστον του Τέξας. Εκεί, το 1995 γνώρισε κι ερωτεύτηκε τον Φίλιπ Μόρις.
Μετά την αποφυλάκισή τους, ο Ράσελ έπεισε μια ασφαλιστική εταιρεία να τον προσλάβει ως οικονομικό διευθυντή και καταχράστηκε εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια για να μπορεί να απολαμβάνει με τον εραστή του μια άνετη ζωή. Συνελήφθη και πάλι. Ομως το 1996 ο Ράσελ προσποιήθηκε ότι ήταν... δικαστής και έδωσε εντολή για τη μείωση της εγγύησής του, από 900.000 δολάρια σε 45.000 δολάρια, τα οποία και πλήρωσε αμέσως. Συνελήφθη ξανά 10 μέρες αργότερα. Στο εξής κάθε απόδρασή του είχε έναν και μοναδικό σκοπό: να ξανασυναντήσει τον αγαπημένο του. Ετσι, μεταμφιέστηκε, μεταξύ άλλων, σε γιατρό, αστυνομικό και μάστορα.
Την ίδια χρονιά ξεκίνησε να παρακολουθεί μαθήματα ζωγραφικής στη φυλακή. Σε κάθε μάθημα έκλεβε κι από έναν πράσινο μαρκαδόρο. Ετσι κατάφερε να βάψει πράσινη τη στολή του και να βγει από τη φυλακή μεταμφιεσμένος σε γιατρό!
Το 1998 άρχισε να παίρνει καθαρτικά για να έχει τα συμπτώματα του AIDS και κατασκεύασε ένα πλαστό πιστοποιητικό που δήλωνε πως πάσχει από την ασθένεια πείθοντας τους γιατρούς να τον μεταφέρουν εκτός φυλακής. Μεταμφιεσμένος και πάλι σε γιατρό, ενημέρωσε τη φυλακή ότι ο Ράσελ πέθανε από AIDS!
Λίγο αργότερα πήρε την ταυτότητα ενός υποτιθέμενου εκατομμυριούχου από τη Βιρτζίνια και προσπάθησε να πάρει ένα μεγάλο τραπεζικό δάνειο. Οταν οι υπάλληλοι της τράπεζας τον υποπτεύθηκαν, ο Ράσελ προσποιήθηκε ότι έπαθε ανακοπή στο περιπολικό. Το FBI τον έθεσε υπό επιτήρηση στο νοσοκομείο, αλλά εκείνος, μιμούμενος τον πράκτορα του FBI στο κινητό του, έπεισε τους αξιωματικούς που τον φρουρούσαν να φύγουν. Σήμερα εκτίει ποινή 143 ετών και φυλάσσεται επί 23 ώρες την ημέρα σε απομόνωση. Μόνο μία ώρα του επιτρέπεται να ασκηθεί και να κάνει ντους. Επιμένει πως ο λόγος που βρίσκεται εκεί είναι διότι ερωτεύθηκε τρελά... *

No comments: