1ο ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΤΗΣ «Ε»
«Η κριτική του κινηματογράφου ή οποιασδήποτε άλλης τέχνης χρειάζεται και γνώση και αγάπη για το αντικείμενο». Αυτά τα λόγια του κριτικού κινηματογράφου και διευθυντή του Πανοράματος της «Ε», Νίνου Φένεκ Μικελίδη, έγιναν αφετηρία χθες το πρωί για μια γόνιμη και ενδιαφέρουσα συζήτηση με θέμα «Το μέλλον της κριτικής: Λούφα ή απαλλαγή;». Εγινε σε συνεργασία με την Πανελλήνια Ενωση Κριτικών Κινηματογράφου.
Συμμετείχαν οι σκηνοθέτες Γιάννης Οικονομίδης, Δημήτρης Αθανίτης και Νίκος Τριανταφυλλίδης, οι κριτικοί κινηματογράφου Ανδρέας Τύρος και Ρόμπι Εκσιέλ και ο παραγωγός Γιώργος Λυκιαρδόπουλος.
Πολλοί είναι οι προβληματισμοί που τέθηκαν για το είδος της κριτικής κινηματογράφου που ασκείται σήμερα, τα επιστημονικά εργαλεία της, την ισχύ και τελικά το μέλλον της. Η διάκριση κριτικών ταινιών και κριτικών κινηματογράφου, η εμφάνιση των free press και των μπλογκ που δημιουργεί ερασιτέχνες κριτικούς, τα όρια της δεοντολογίας, ο ρόλος των διανομέων, των παραγωγών και των διαφημίσεων, κ.ά.
«Η κριτική συχνά δεν υπηρετεί τον πολιτισμό, αλλά την αγορά. Και οι κριτικοί έχουν γίνει τροχονόμοι του θεάματος και της διασκέδασης», είπε χαρακτηριστικά ο Γιάννης Οικονομίδης. Πιο αισιόδοξος ήταν ο Γιώργος Λυκιαρδόπουλος, που πρόσθεσε ότι «το κοινό δεν είναι τόσο άβουλο και κατευθυνόμενο». Πολλά θέματα έπεσαν στο τραπέζι, ακόμα και η κατάργηση των αστεριών αξιολόγησης των ταινιών, όπως πρότεινε ο Ανδρέας Τύρος.
«Ιδιαίτερα σήμερα, με το μονοπώλιο του Χόλιγουντ, τις ταινίες ποπκόρν και τα διάφορα μούλτιπλεξ, η κριτική που στηρίζει και μιλά για έναν ανθρώπινο κινηματογράφο, η κριτική που στόχος της είναι ο διάλογος με τον θεατή και τον δημιουργό, γίνεται πιο επιτακτική και αναγκαία. Είναι με άλλα λόγια το ζητούμενο», κατέληξε ο Νίνος Φένεκ Μικελίδης.
Πολλοί είναι οι προβληματισμοί που τέθηκαν για το είδος της κριτικής κινηματογράφου που ασκείται σήμερα, τα επιστημονικά εργαλεία της, την ισχύ και τελικά το μέλλον της. Η διάκριση κριτικών ταινιών και κριτικών κινηματογράφου, η εμφάνιση των free press και των μπλογκ που δημιουργεί ερασιτέχνες κριτικούς, τα όρια της δεοντολογίας, ο ρόλος των διανομέων, των παραγωγών και των διαφημίσεων, κ.ά.
«Η κριτική συχνά δεν υπηρετεί τον πολιτισμό, αλλά την αγορά. Και οι κριτικοί έχουν γίνει τροχονόμοι του θεάματος και της διασκέδασης», είπε χαρακτηριστικά ο Γιάννης Οικονομίδης. Πιο αισιόδοξος ήταν ο Γιώργος Λυκιαρδόπουλος, που πρόσθεσε ότι «το κοινό δεν είναι τόσο άβουλο και κατευθυνόμενο». Πολλά θέματα έπεσαν στο τραπέζι, ακόμα και η κατάργηση των αστεριών αξιολόγησης των ταινιών, όπως πρότεινε ο Ανδρέας Τύρος.
«Ιδιαίτερα σήμερα, με το μονοπώλιο του Χόλιγουντ, τις ταινίες ποπκόρν και τα διάφορα μούλτιπλεξ, η κριτική που στηρίζει και μιλά για έναν ανθρώπινο κινηματογράφο, η κριτική που στόχος της είναι ο διάλογος με τον θεατή και τον δημιουργό, γίνεται πιο επιτακτική και αναγκαία. Είναι με άλλα λόγια το ζητούμενο», κατέληξε ο Νίνος Φένεκ Μικελίδης.
Χ.Ι.Π., ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/10/2008
No comments:
Post a Comment