Υπόθεση πολύ προσωπική

Βεντέτα στη σκιά των κατασκόπων στην 22η ταινία του Τζέιμς Μποντ

Quantum of Solace **. Περιπέτεια. Σκηνοθεσία: Μαρκ Φόρστερ. Ερμηνεία: Ντάνιελ Κρεγκ, Ολγα Κιριλένκο, Ματιέ Αμαλρίκ, Τζούντι Ντενς, Τζιανκάρλο Τζιανίνι.

Του Δημητρη Μπουρα, Η Καθημερινή, Πέμπτη, 6 Nοεμβρίου 2008

Εχασε το στοίχημα αυτή τη φορά ο Τζέιμς Μποντ. Στην 22η ζαριά του αναζητά εναγωνίως την ταυτότητά του εντός και εκτός της τζεϊμσμποντικής παράδοσης. Το «Quantum of Solace», που θα μπορούσε να σημαίνει και «μερίδιο παρηγοριάς», ψάχνει το ύφος και το στυλ του ανάμεσα στην αρρενωπή εικόνα του Σον Κόνερι και στον διαλυμένο εσωτερικό κόσμο του Ματ Ντέιμον -ήρωα της τριλογίας του Τζέισον Μπορν που ανανέωσε την κατασκοπική περιπέτεια τα τελευταία χρόνια. Ο Ντάνιελ Κρεγκ ιδρώνει σε σκηνές καταδίωξης, ομολογουμένως εντυπωσιακές, αλλά και αγχωτικές γιατί ο ρυθμός τους απορρέει από το κοφτό μοντάζ και όχι από τη σκηνοθεσία του Μαρκ Φόρστερ, που θα’ πρεπε να έχει χορογραφήσει τη δράση. (Η σύγκριση με το «Τελεσίγραφο του Μπορν» είναι σαρωτική εις βάρος του). Συν τοις άλλοις, η χαοτική ιστορία μπερδεύει το θεατή που δεν θυμάται, ή δεν γνωρίζει, τι έχει συμβεί στο προηγούμενο επεισόδιο του σίριαλ «Τζέιμς Μποντ».

Παρ’ όλα αυτά υπάρχει ένα ενδιαφέρον στοιχείο που έμεινε αναξιοποίητο. Η εικόνα του κόσμου, όπως αποτυπώνεται στο «Quantum of Solace» το απομακρύνει από την κατασκοπική περιπέτεια και το φέρνει κοντά στην επιστημονική φαντασία. Ο Μποντ ταξιδεύει σε Ευρώπη, Αϊτή και Λατινική Αμερική και ο Φόρστερ τον ακολουθεί ασθμαίνων, περιγράφοντας μια δυστοπία ως φόντο μιας τετριμμένης κατασκοπικής περιπέτειας. Η τεχνολογία είναι, όντως, τόσο εξελιγμένη που φέρνει την εικονική πραγματικότητα μέσα στην αληθινή ζωή στέλνοντας τα παραδοσιακά γκάτζετ (μαζί και εμπνευστή τους, τον ειδικό πράκτορα Q) στο μουσείο του Τζέιμς Μποντ. Παράλληλα, ο μελλοντολογικός εφιάλτης τύπου Μαντ Μαξ, δείχνει ολοένα και πιο ρεαλιστικός, καθώς τα υδάτινα αποθέματα, τα οποία στερεύουν, προοιωνίζονται την επόμενη παγκόσμια σύρραξη. Στο προσκήνιο, οι κυβερνήσεις των ισχυρών χωρών και οι μυστικές υπηρεσίες λειτουργούν σαν άρπαγες. Στο παρασκήνιο, ένας σατανικός Γάλλος (!) τυχοδιώκτης, καμουφλαρισμένος πίσω από τη βιτρίνα μιας περιβαλλοντικής μη κυβερνητικής οργάνωσης, σχεδιάζει πραξικόπημα στη Βολιβία με σκοπό να ελέγξει τους υδάτινους πόρους της Λατινικής Αμερικής. Ο κόσμος είναι μια έρημος. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Ο Μποντ κρύβει μέσα του ένα άγουρο άνδρα, τραυματισμένο (στην προηγούμενη ταινία) από την προδοσία του πρώτου αληθινού έρωτα της ζωής του. Το σημερινό κορίτσι του, η αινιγματική Ρωσίδα Καμίλ, είναι θύμα βιασμού και έχει ως κίνητρό της τη βεντέτα. (Τρόπος του λέγειν κορίτσι του, αφού ο Κρεγκ σημειώνει το πρώτο αρνητικό ρεκόρ στην ιστορία του Μποντ χαϊδεύοντας την Ολγα Κιριλένκο μόνο με το ανέκφραστο βλέμμα του). Τα τραύματα που έχουν στοιχειώσει τη ζωή και των δυο μετατρέπουν για πρώτη φορά τον πράκτορα 007 σε συμπρωταγωνιστή σε μια προσωπική ιστορία εκδίκησης. Αυτό είναι το «Ouantum of Solace».

Κατά τα άλλα το σενάριο μοιάζει με συρραφή επεισοδίων θεαματικής δράσης με δάνεια από παλιότερες ταινίες του Μποντ και, κυρίως, από το περσινό «Τελεσίγραφο του Μπορν». Η ιστορία αρχίζει στην Σιένα, όπου λαμβάνει χώρα και μια εντυπωσιακή σκηνή καταδίωξης στις στέγες των σπιτιών της πόλης. Ο Μποντ και η Μ (η αρχηγός της βρετανικής αντικατασκοπείας) ανακρίνουν τον Μίστερ Γουάιτ και κατόπιν γίνονται η σκιά του σατανικού Ντομινίκ Γκριν. Στην πορεία ο Μποντ θα κρατήσει αποστάσεις από τη «μαμά» Μ και θα ζήσει μια περιπέτεια στο πλευρό της Καμίλ...