Ο παλαιστής και το Λιοντάρι

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΝΕΤΙΑΣ: ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΤΟ «WRΕSΤLΕR», ΜΕ ΡΕΣΙΤΑΛ ΜΙΚΙ ΡΟΥΡΚ

Αποστολή: Δημήτρης Δανίκας, ΤΑ ΝΕΑ: Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2008

Τη 12η ώρα, με το φινάλε των διαγωνιζομένων, κατέφθασε ένας παραμορφωμένος Μίκι Ρουρκ και βγάζοντας νοκ άουτ το σύμπαν έφυγε από τη Μόστρα δίνοντας το Χρυσό Λιοντάρι στον «Παλαιστή» του 39χρονου Ντάρεν Αρονόφσκι. Τριτοκοσμικό, τριτοκοσμικό το φεστιβάλ, στο τέλος το βραβείο ήταν αμερικανικό!

Η αλήθεια; Αν κάποιος δικαιούται το βραβείο ανδρικής ερμηνείας σ΄ αυτή τη ρακένδυτη Μόστρα αυτός είναι ο Μίκι Ρουρκ. Κι όμως. Επειδή έπρεπε να γίνει μοιρασιά και επειδή η δραματική ιστορία του Ντάρεν Αρονόφσκι συνδυάζει καλλιτεχνική ματιά και εμπορική, ο κουλτουριάρης πρόεδρος του Jury Βιμ Βέντερς, για να ξεπλύνει τη Μόστρα από την τριτοκοσμική επιδημία, προτίμησε «Παλαιστή» και ΗΠΑ.

Και η Ιταλία; Η γηπεδούχος, η τιμώμενη με τις 21 ταινίες σε όλα τα προγράμματα και με τις 4 διαγωνιζόμενες συμμετοχές; Ε, σου λέει, ας πάρει το βραβείο ανδρικής ερμηνείας. Έτσι, ο Σίλβιο Ορλάντο του μελοδράματος «Ο μπαμπάς της Τζιοβάνας» έκλεψε το βραβείο από τον Μίκι Ρουρκ. Και για την ιστορία: Πριν από δέκα χρόνια το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης (του Μιχάλη Δημόπουλου) ανακαλύπτει ταλεντάρα μόλις 22 ετών από τις ΗΠΑ, με το όνομα Ντάρεν Αρονόφσκι. Η πρώτη ασπρόμαυρη, χειροποίητη ταινιούλα του «π» αναγορεύεται ως το καλτ γεγονός. Με το «Ρέκβιεμ για ένα όνειρο» αναδεικνύεται σύντομα σε Νίνη του Σινεμά. Σιγή έξι ετών κι έπειτα το χαοτικό «Fountain» του κόβει πόντους. Βάζει μυαλό, επιστρέφει με τον «Παλαιστή», παίζει παιχνίδι πιο στρωτό για το κοινό και κερδίζει το Χρυσό Λιοντάρι.

Το αξεπέραστο ατού του «Παλαιστή» είναι ο Μίκι Ρουρκ. Παραμορφωμένος και τελειωμένος. Αν και οι αγώνες είναι show, εν τούτοις πέφτει βρωμόξυλο αληθινό. Λιοντάρι σωστό ο Ράντι Ραζίνσκι (το όνομα του ήρωα). Μην επιστρέψεις, θα πεθάνεις. Οι γιατροί προειδοποιούν, ο Μίκι όμως κάνει του κεφαλιού του. Κι έτσι είκοσι χρόνια μετά επιστρέφει για τελευταία φορά. Ρόλος κολλημένος στο πετσί του. Αν η ταινία διαθέτει blood, sweat and tears, οφείλεται αποκλειστικά στον Ρουρκ, τον μεγαλύτερο αληταρά του αμερικανικού σινεμά!